İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kareena isminin anlamı: saf, masum, f arkadaşım. Kareena ismi Yunanca kökenli bir Kız ismidir.
Kareena İsminin Anlamı Nedir? Kareena İsminin AnaliziKaris: Grace;
Alhena: Halka, yıldız
Jardena: Aşağı akışı
Zelena: Ay tanrıçası
Azucena: beyaz zambak
Irena: Barış
Yalena: Işık
Zweena: güzel
Karmit: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Hena: Tanrı'nın Grace
Doriena: Tanrı'nın Hediye
Selena: İyilik, dostluk (Kaynak Bilinmiyor). Güzellik, bereketli, yağmur (Kaynak Bilinmiyor). Selena/Selene, Yunan mitolojisi’nde ay tanrıçası.
Ismena: Öğrenilmiş
Gülsena: Gül ve Sena isimlerinin bir araya gelmesi ile türemiştir. Bkz: Gül ve Sena
Karessa: çok sevgili
Karisa: çok sevgili
Athena: Bilgelik olan biri
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karine: övme
Yardena: toprak, arazi
Mutena: Özenle, dikkatle seçilmiş.
Andrena: andrew erkek cesur kadın formu
Karima: Noble, cömert
Nursena: Parlayan, ışık saçan, övülmüş olan. Nur ve Sena isimlerinin birleşiminden oluşmuş bir isimdir.
Karakız: Esmer kız.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Mangena: melodi
Kariina: bulundu
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karadut: Siyah renkli dut.
Ximena: Dinlemek
Karnaim: boynuzları
Celena: ay
Karissa: Okşamak
Lena: Bizim için , bizden biri ve insan anlamlarına geliyor. Kuran’da “bize” anlamında geçmiştir.
Sirena: Oluşan;
Philomena: Şarkı seven biri
Xena: Yabancı
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karyan: karanlık bir
Arena: bir aziz
Karmelita: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Azusena: nilüfer
Angelena: haberci
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Aleena: Dürüst, yakışıklı
Alzena: kadın
Clymena: Atalanta annesi
Asena: Türk Mitolojisinde Ergenekon destanında adı geçen dişi kurt
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Magdalena: Mecdelli alınmış
Busena: Öpüşmek, öpmek anlamına gelen buse ve şimşek parıltısı anlamlarına gelen sena isimlerinin birleşiminden oluşmuştur.
Amena: Güvenilir, Dürüst
Adena: Şehvetli, savunmasız
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Dorena: Tanrı'nın Hediye
Reena: Güzel birisi
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karim: cömert
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karatün: Karanlık gece.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karlık: Kar kuyusu.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karpos: Kâr
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karatekin: Esmer kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karmel: Bağ
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karacan: Esmer kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karasu: Ağır akan su.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kareem: Cömert
Kartay: Yaşlı, pir.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karaşın: Esmer.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.