İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kareena isminin anlamı: saf, masum, f arkadaşım. Kareena ismi Yunanca kökenli bir Kız ismidir.
Kareena İsminin Anlamı Nedir? Kareena İsminin AnaliziKarisa: çok sevgili
Andrena: andrew erkek cesur kadın formu
Azucena: beyaz zambak
Magdalena: Mecdelli alınmış
Xena: Yabancı
Karis: Grace;
Ismena: Öğrenilmiş
Ximena: Dinlemek
Busena: Öpüşmek, öpmek anlamına gelen buse ve şimşek parıltısı anlamlarına gelen sena isimlerinin birleşiminden oluşmuştur.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Philomena: Şarkı seven biri
Amena: Güvenilir, Dürüst
Zweena: güzel
Yardena: toprak, arazi
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Arena: bir aziz
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Sirena: Oluşan;
Asena: Türk Mitolojisinde Ergenekon destanında adı geçen dişi kurt
Aleena: Dürüst, yakışıklı
Celena: ay
Dorena: Tanrı'nın Hediye
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karissa: Okşamak
Athena: Bilgelik olan biri
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Hena: Tanrı'nın Grace
Kariina: bulundu
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Reena: Güzel birisi
Karnaim: boynuzları
Nursena: Parlayan, ışık saçan, övülmüş olan. Nur ve Sena isimlerinin birleşiminden oluşmuş bir isimdir.
Angelena: haberci
Karadut: Siyah renkli dut.
Lena: Bizim için , bizden biri ve insan anlamlarına geliyor. Kuran’da “bize” anlamında geçmiştir.
Selena: İyilik, dostluk (Kaynak Bilinmiyor). Güzellik, bereketli, yağmur (Kaynak Bilinmiyor). Selena/Selene, Yunan mitolojisi’nde ay tanrıçası.
Gülsena: Gül ve Sena isimlerinin bir araya gelmesi ile türemiştir. Bkz: Gül ve Sena
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karmit: Rab `ın bağ
Azusena: nilüfer
Clymena: Atalanta annesi
Karessa: çok sevgili
Doriena: Tanrı'nın Hediye
Zelena: Ay tanrıçası
Irena: Barış
Yalena: Işık
Karakız: Esmer kız.
Karyan: karanlık bir
Karima: Noble, cömert
Alhena: Halka, yıldız
Adena: Şehvetli, savunmasız
Mangena: melodi
Karine: övme
Jardena: Aşağı akışı
Mutena: Özenle, dikkatle seçilmiş.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Alzena: kadın
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karındaş: Kardeş.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karlu: Karlı.
Karluk: Türk boylarından biri.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kareem: Cömert
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karim: cömert
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karmel: Bağ
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karlık: Kar kuyusu.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karaduman: Siyah duman.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karaşın: Esmer.
Karatekin: Esmer kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karpos: Kâr
Karatün: Karanlık gece.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karasu: Ağır akan su.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.