İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyan: karanlık bir

Karessa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Karine: övme

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karakız: Esmer kız.

Karima: Noble, cömert

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmelita: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karisa: çok sevgili

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kariina: bulundu

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Karadut: Siyah renkli dut.

Bu listede Kardeş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Öndeş: Yol gösteren, rehber, kılavuz.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Gönüldeş: Aynı düşünceleri paylaşan, birbirini seven kimseler.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaduman: Siyah duman.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaşın: Esmer.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Gündeş: AYnı günde doğan.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karlu: Karlı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kareem: Cömert

Karatün: Karanlık gece.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karpos: Kâr

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karacan: Esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karim: cömert

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Bendeş: Eş, benzer.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karındaş: Kardeş.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Bu listede Kardeş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha