İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karisa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmit: Rab `ın bağ

Ayselen: İyi haber.

Madalen: Kulenin

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Gökselen: Mavi gözlü, varlıklı kimse.

Yükselen: Yükseklere çıkan, yücelen, ilerleyen.

Sevilen: Sevgi duyulan, beğenilen kimse.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Belen: Dağ beli, dağın aşılacak yeri, dağlık yer. Akdeniz bölgesinde İskenderun´da Suriye´nin Kuzeye ulaşan büyük yolun Amanos dağlarım aştığı geçit üzerinde bulunan kasaba. - Erkek ve kadın adı ola­rak kullanılır. Dağlık, sarp yer. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. Issız yer.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karine: övme

Çilen: 1. Hafif yağan yağmur, çisenti. 2. Suyun derin olmayan yeri.

Karakız: Esmer kız.

Aybelen: Dağ ve dağ eteklerini aydınlatan ay ışığı. Ay ışığının aydınlattığı ıssız yerler. Ay ve Belen isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Belen

Gülen: Güleç yüzlü

Tülen: İlk kez çocuk doğuran genç kadın.

Karnaim: boynuzları

Matxalen: Kulenin

Nurselen: Çokça aydınlık, parlaklık.

Helen: Grek (Eski Yunanlı). hēlēnē, hēlios (güneş) ile bağlantılı olabilir.

Karyan: karanlık bir

Karessa: çok sevgili

Özlen: Görülmek istenilen ol, hasreti çekilen ol

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kariina: bulundu

Karima: Noble, cömert

Karmelita: Rab `ın bağ

Maialen: Kulenin

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karasu: Ağır akan su.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karındaş: Kardeş.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Çelen: Yakışıklı, saçak, akıllı

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karsten: İsa şöyle bir

Tepedelen: Yalçın kayalar üstüne yapılmış şato.

Alen: Saygınlık, başarı. (Kaynak Bilinmiyor)

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Ölen: 1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karim: cömert

Karasal: Kara ile ilgili.

Dağdelen: Dağları delen, çok kararlı ve çalışkan kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Ünlen: "Ün kazan, meşhur ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karpos: Kâr

Karaduman: Siyah duman.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Derlen: "Düzgün bir biçimde toplan, düzenli ol" anlamında kullanılan bir söz.

Şenlen: "Neşelen, mutlu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karatekin: Esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Demirdelen: Demiri delecek güçte olan kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Yelen: 1. Arzu, istek. 2. Fırtına.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Melen: İşlenmemiş, kıraç toprak.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karatün: Karanlık gece.

Karlu: Karlı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaşın: Esmer.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karmel: Bağ

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kareem: Cömert

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha