İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Ayselen: İyi haber.

Maialen: Kulenin

Karadut: Siyah renkli dut.

Yükselen: Yükseklere çıkan, yücelen, ilerleyen.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmit: Rab `ın bağ

Sevilen: Sevgi duyulan, beğenilen kimse.

Matxalen: Kulenin

Helen: Grek (Eski Yunanlı). hēlēnē, hēlios (güneş) ile bağlantılı olabilir.

Madalen: Kulenin

Nurselen: Çokça aydınlık, parlaklık.

Özlen: Görülmek istenilen ol, hasreti çekilen ol

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karima: Noble, cömert

Gökselen: Mavi gözlü, varlıklı kimse.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karis: Grace;

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyan: karanlık bir

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karessa: çok sevgili

Tülen: İlk kez çocuk doğuran genç kadın.

Karine: övme

Gülen: Güleç yüzlü

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kariina: bulundu

Belen: Dağ beli, dağın aşılacak yeri, dağlık yer. Akdeniz bölgesinde İskenderun´da Suriye´nin Kuzeye ulaşan büyük yolun Amanos dağlarım aştığı geçit üzerinde bulunan kasaba. - Erkek ve kadın adı ola­rak kullanılır. Dağlık, sarp yer. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. Issız yer.

Karnaim: boynuzları

Karakız: Esmer kız.

Aybelen: Dağ ve dağ eteklerini aydınlatan ay ışığı. Ay ışığının aydınlattığı ıssız yerler. Ay ve Belen isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Belen

Karisa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karissa: Okşamak

Çilen: 1. Hafif yağan yağmur, çisenti. 2. Suyun derin olmayan yeri.

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Tepedelen: Yalçın kayalar üstüne yapılmış şato.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karlu: Karlı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Derlen: "Düzgün bir biçimde toplan, düzenli ol" anlamında kullanılan bir söz.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karındaş: Kardeş.

Alen: Saygınlık, başarı. (Kaynak Bilinmiyor)

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karatün: Karanlık gece.

Karpos: Kâr

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaduman: Siyah duman.

Karsten: İsa şöyle bir

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Yelen: 1. Arzu, istek. 2. Fırtına.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaşın: Esmer.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Ünlen: "Ün kazan, meşhur ol" anlamında kullanılan bir ad.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karim: cömert

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasu: Ağır akan su.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kareem: Cömert

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Demirdelen: Demiri delecek güçte olan kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Şenlen: "Neşelen, mutlu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Dağdelen: Dağları delen, çok kararlı ve çalışkan kimse.

Ölen: 1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karatekin: Esmer kimse.

Melen: İşlenmemiş, kıraç toprak.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Çelen: Yakışıklı, saçak, akıllı

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabey: Esmer, yağız bey.

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha