İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Helen: Grek (Eski Yunanlı). hēlēnē, hēlios (güneş) ile bağlantılı olabilir.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Tülen: İlk kez çocuk doğuran genç kadın.

Özlen: Görülmek istenilen ol, hasreti çekilen ol

Karakız: Esmer kız.

Gökselen: Mavi gözlü, varlıklı kimse.

Karisa: çok sevgili

Nurselen: Çokça aydınlık, parlaklık.

Karmelita: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karissa: Okşamak

Maialen: Kulenin

Karmit: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Aybelen: Dağ ve dağ eteklerini aydınlatan ay ışığı. Ay ışığının aydınlattığı ıssız yerler. Ay ve Belen isimlerinin birleşmesi ile oluşan isim. Bkz: Belen

Sevilen: Sevgi duyulan, beğenilen kimse.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Madalen: Kulenin

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyan: karanlık bir

Karine: övme

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karis: Grace;

Çilen: 1. Hafif yağan yağmur, çisenti. 2. Suyun derin olmayan yeri.

Yükselen: Yükseklere çıkan, yücelen, ilerleyen.

Matxalen: Kulenin

Belen: Dağ beli, dağın aşılacak yeri, dağlık yer. Akdeniz bölgesinde İskenderun´da Suriye´nin Kuzeye ulaşan büyük yolun Amanos dağlarım aştığı geçit üzerinde bulunan kasaba. - Erkek ve kadın adı ola­rak kullanılır. Dağlık, sarp yer. Sırt, bayır, yamaç, dağ eteği. Yüksek, dağlık yerlerde görülen düzlük. Issız yer.

Karima: Noble, cömert

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Ayselen: İyi haber.

Karnaim: boynuzları

Gülen: Güleç yüzlü

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karındaş: Kardeş.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karim: cömert

Yelen: 1. Arzu, istek. 2. Fırtına.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaduman: Siyah duman.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaşın: Esmer.

Kareem: Cömert

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Melen: İşlenmemiş, kıraç toprak.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karacan: Esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Derlen: "Düzgün bir biçimde toplan, düzenli ol" anlamında kullanılan bir söz.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Çelen: Yakışıklı, saçak, akıllı

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karmel: Bağ

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karlu: Karlı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Demirdelen: Demiri delecek güçte olan kimse.

Şenlen: "Neşelen, mutlu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Dağdelen: Dağları delen, çok kararlı ve çalışkan kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Alen: Saygınlık, başarı. (Kaynak Bilinmiyor)

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karasu: Ağır akan su.

Tepedelen: Yalçın kayalar üstüne yapılmış şato.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Ölen: 1. Çiçek açmış çayır. 2. Şarkı. 3. Sulak arazi. 4. Nemli, yaş.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Ünlen: "Ün kazan, meşhur ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karsten: İsa şöyle bir

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karatekin: Esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Bu listede Kardelen ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha