İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kardan isminin anlamı: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf. Kardan ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Kardan İsminin Anlamı Nedir? Kardan İsminin AnaliziKarisa: çok sevgili
Rindan: Dünya işini hoş görenler, alçak gönüllüler, kalenderler.
Karmelita: Rab `ın bağ
Nardan: 1. Nar taneleri. 2. Gözyaşı damlası.
Hildan: Yükselmek
Karine: övme
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Cavidan: Sonrasız, sürekli kalacak olan, sonsuz.
Karessa: çok sevgili
Fidan: Ağaçların genç ve yeni yetişeni
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Handan: Gülen, şen
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Vicdan: Kişiyi davranışları hakkında yargıya iten güç
Karakız: Esmer kız.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Vildan: Kullar, köleler / Yeni doğmuş çocuklar
Aydan: Aya benzer ay gibi
Karadut: Siyah renkli dut.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Candan: İçten, yürekten, samimi.2. Samimi, içten, kalbi. 3. Yakınlık belirten davranış.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kariina: bulundu
Tandan: Tan vaktinde doğan kimse.
Gülfidan: Gül fidanı.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Şadan: Sevinçli, keyifli, hoşnut.
Karima: Noble, cömert
Güldan: Çiçek konulan kap, çiçeklik.
Büldan: Ülkeler, şehirler, iller.
Baldan: Bal gibi tatlı, şirin ve güzel olan.
Sudan: Su gibi güzel, berrak olan.
Karis: Grace;
Karmit: Rab `ın bağ
Sühandan: Güzel konuşan
Karnaim: boynuzları
Nurfidan: Nurlu, aydınlık genç.
Hoşfidan: Güzel endamlı, boylu boslu kadın.
Nadan: Bilgisiz, cahil, haddini bilmez. Nobran, kaba, kötü.
Nurdan: Işıktan oluşmuş, nurlu, ışıklı, parlak.
Karyan: karanlık bir
Jehoaddan: Rabbin keyfi ya da zaman
Canfidan: Özü fidan gibi düzgün olan kimse.
Karissa: Okşamak
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Merodach-Baladan: yargısız acı pişmanlık
Berodach-Baladan: ölü oğlu
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karaşın: Esmer.
Atadan: Atalardan gelen.
Karındaş: Kardeş.
Soydan: Soylu bir aileden gelen, soylu.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karmel: Bağ
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Rahdan: Yol bilen.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Idan: Çağ
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Doğudan: Doğu yönünden.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karasu: Ağır akan su.
Berdan: Tarsus yöresinde bir akarsu.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Abadan: 1- Cömert, Verici 2- Bağışlayıcı, Gönül Yapıcı
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Merdan: Erkekler, yiğitler, mertler.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karim: cömert
Karluk: Türk boylarından biri.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karlık: Kar kuyusu.
Yezdan: 1. Zerdüştlerin iyilik Tanrısı. 2. Allah.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Medan: yargı süreci
Karpos: Kâr
Calidan: Calydon alternatif yazım
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Hanedan: Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karlu: Karlı.
Karaduman: Siyah duman.
Yardan: Kral
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Jordan: toprak, arazi
Avidan: Yargıç `ın oğlu
Ramadan: dokuzuncu İslam ay, oruç ayı
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Koldan: Kurala uygun, normal.
Karatekin: Esmer kimse.
Dan: Hakem
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karacan: Esmer kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Mardan: Erkek, Savaşçı
Kareem: Cömert
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Geordan: Aktı
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Nebuzar-Adan: meyve veya yargı kehanetleri
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.