İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kardan isminin anlamı: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf. Kardan ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Kardan İsminin Anlamı Nedir? Kardan İsminin AnaliziKarmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Tandan: Tan vaktinde doğan kimse.
Nurdan: Işıktan oluşmuş, nurlu, ışıklı, parlak.
Baldan: Bal gibi tatlı, şirin ve güzel olan.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Şadan: Sevinçli, keyifli, hoşnut.
Hildan: Yükselmek
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Nadan: Bilgisiz, cahil, haddini bilmez. Nobran, kaba, kötü.
Fidan: Ağaçların genç ve yeni yetişeni
Sühandan: Güzel konuşan
Aydan: Aya benzer ay gibi
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Jehoaddan: Rabbin keyfi ya da zaman
Sudan: Su gibi güzel, berrak olan.
Candan: İçten, yürekten, samimi.2. Samimi, içten, kalbi. 3. Yakınlık belirten davranış.
Karessa: çok sevgili
Nurfidan: Nurlu, aydınlık genç.
Büldan: Ülkeler, şehirler, iller.
Gülfidan: Gül fidanı.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Vildan: Kullar, köleler / Yeni doğmuş çocuklar
Rindan: Dünya işini hoş görenler, alçak gönüllüler, kalenderler.
Karnaim: boynuzları
Hoşfidan: Güzel endamlı, boylu boslu kadın.
Handan: Gülen, şen
Karisa: çok sevgili
Vicdan: Kişiyi davranışları hakkında yargıya iten güç
Karmit: Rab `ın bağ
Karissa: Okşamak
Karadut: Siyah renkli dut.
Karakız: Esmer kız.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karis: Grace;
Karima: Noble, cömert
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Canfidan: Özü fidan gibi düzgün olan kimse.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Nardan: 1. Nar taneleri. 2. Gözyaşı damlası.
Karyan: karanlık bir
Karine: övme
Cavidan: Sonrasız, sürekli kalacak olan, sonsuz.
Güldan: Çiçek konulan kap, çiçeklik.
Kariina: bulundu
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Yardan: Kral
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Berdan: Tarsus yöresinde bir akarsu.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karaduman: Siyah duman.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Rahdan: Yol bilen.
Karlu: Karlı.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Dan: Hakem
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Doğudan: Doğu yönünden.
Idan: Çağ
Yezdan: 1. Zerdüştlerin iyilik Tanrısı. 2. Allah.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Ramadan: dokuzuncu İslam ay, oruç ayı
Nebuzar-Adan: meyve veya yargı kehanetleri
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karpos: Kâr
Bogdan: Tanrı'dan hediye.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karim: cömert
Merdan: Erkekler, yiğitler, mertler.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Koldan: Kurala uygun, normal.
Avidan: Yargıç `ın oğlu
Jordan: toprak, arazi
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karsten: İsa şöyle bir
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Kareem: Cömert
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Medan: yargı süreci
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Soydan: Soylu bir aileden gelen, soylu.
Merodach-Baladan: yargısız acı pişmanlık
Hanedan: Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karmel: Bağ
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Ardan: Arı gibi temiz, çalışkan. Kumral.
Atadan: Atalardan gelen.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karaşın: Esmer.
Karasu: Ağır akan su.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Calidan: Calydon alternatif yazım
Karluk: Türk boylarından biri.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Mardan: Erkek, Savaşçı
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Abadan: 1- Cömert, Verici 2- Bağışlayıcı, Gönül Yapıcı