İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Kardan isminin anlamı: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf. Kardan ismi Türkçe kökenli bir Kız ismidir.
Kardan İsminin Anlamı Nedir? Kardan İsminin AnaliziJehoaddan: Rabbin keyfi ya da zaman
Karima: Noble, cömert
Karmelita: Rab `ın bağ
Sudan: Su gibi güzel, berrak olan.
Şadan: Sevinçli, keyifli, hoşnut.
Hildan: Yükselmek
Karessa: çok sevgili
Karadut: Siyah renkli dut.
Nadan: Bilgisiz, cahil, haddini bilmez. Nobran, kaba, kötü.
Handan: Gülen, şen
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Nurdan: Işıktan oluşmuş, nurlu, ışıklı, parlak.
Karyan: karanlık bir
Karis: Grace;
Sühandan: Güzel konuşan
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Nurfidan: Nurlu, aydınlık genç.
Karisa: çok sevgili
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karine: övme
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Rindan: Dünya işini hoş görenler, alçak gönüllüler, kalenderler.
Kariina: bulundu
Karakız: Esmer kız.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Canfidan: Özü fidan gibi düzgün olan kimse.
Karmit: Rab `ın bağ
Aydan: Aya benzer ay gibi
Candan: İçten, yürekten, samimi.2. Samimi, içten, kalbi. 3. Yakınlık belirten davranış.
Hoşfidan: Güzel endamlı, boylu boslu kadın.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Güldan: Çiçek konulan kap, çiçeklik.
Baldan: Bal gibi tatlı, şirin ve güzel olan.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Nardan: 1. Nar taneleri. 2. Gözyaşı damlası.
Vicdan: Kişiyi davranışları hakkında yargıya iten güç
Cavidan: Sonrasız, sürekli kalacak olan, sonsuz.
Karissa: Okşamak
Büldan: Ülkeler, şehirler, iller.
Tandan: Tan vaktinde doğan kimse.
Karnaim: boynuzları
Gülfidan: Gül fidanı.
Vildan: Kullar, köleler / Yeni doğmuş çocuklar
Fidan: Ağaçların genç ve yeni yetişeni
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karim: cömert
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Geordan: Aktı
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Doğudan: Doğu yönünden.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karlık: Kar kuyusu.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Yezdan: 1. Zerdüştlerin iyilik Tanrısı. 2. Allah.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karmel: Bağ
Calidan: Calydon alternatif yazım
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karındaş: Kardeş.
Nebuzar-Adan: meyve veya yargı kehanetleri
Atadan: Atalardan gelen.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Mardan: Erkek, Savaşçı
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Soydan: Soylu bir aileden gelen, soylu.
Kareem: Cömert
Koldan: Kurala uygun, normal.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karacan: Esmer kimse.
Jordan: toprak, arazi
Karsten: İsa şöyle bir
Ramadan: dokuzuncu İslam ay, oruç ayı
Karaduman: Siyah duman.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Idan: Çağ
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Merdan: Erkekler, yiğitler, mertler.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Yeldan: Hızlı, süratli.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Medan: yargı süreci
Karaşın: Esmer.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karatekin: Esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Hanedan: Peygamber, hükümdar veya devlet büyüğü gibi bir kimseye dayanan soy, büyük aile.
Merodach-Baladan: yargısız acı pişmanlık
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Ardan: Arı gibi temiz, çalışkan. Kumral.
Karpos: Kâr
Avidan: Yargıç `ın oğlu
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karlu: Karlı.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karluk: Türk boylarından biri.
Dan: Hakem
Bogdan: Tanrı'dan hediye.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Berdan: Tarsus yöresinde bir akarsu.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Abadan: 1- Cömert, Verici 2- Bağışlayıcı, Gönül Yapıcı
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan