İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karnaim: boynuzları

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karima: Noble, cömert

Karessa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karissa: Okşamak

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kariina: bulundu

Karyan: karanlık bir

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmit: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karisa: çok sevgili

Karine: övme

Bu listede Karayağız ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kartay: Yaşlı, pir.

Karatün: Karanlık gece.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karacan: Esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karim: cömert

Karatekin: Esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Yağız: 1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karmel: Bağ

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karındaş: Kardeş.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kareem: Cömert

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karasu: Ağır akan su.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaduman: Siyah duman.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karlu: Karlı.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karpos: Kâr

Karlık: Kar kuyusu.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaşın: Esmer.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Bu listede Karayağız ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha