İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karnaim: boynuzları

Karima: Noble, cömert

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmelita: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karine: övme

Karakız: Esmer kız.

Kariina: bulundu

Karyan: karanlık bir

Karis: Grace;

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karessa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmit: Rab `ın bağ

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Bu listede Karayağız ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaşın: Esmer.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karsten: İsa şöyle bir

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karasu: Ağır akan su.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kartay: Yaşlı, pir.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaduman: Siyah duman.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karlık: Kar kuyusu.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karpos: Kâr

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karlu: Karlı.

Karim: cömert

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karatekin: Esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karacan: Esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kareem: Cömert

Yağız: 1. Esmer. 2. Doru. 3. Yiğit. 4. Bakımlı hayvan.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karatün: Karanlık gece.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Bu listede Karayağız ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha