İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karima: Noble, cömert

Karissa: Okşamak

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Neptün: Güneşe yakınlığı bakımından sekizinci olan gezegen.

Tün: Gece.

Karadut: Siyah renkli dut.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Pütün: Olgun, yetkin.

Karyan: karanlık bir

Karis: Grace;

Karessa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karnaim: boynuzları

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmit: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Kariina: bulundu

Karmelita: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karine: övme

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karatekin: Esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Eliüstün: Başkalarından üstün olan kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karsten: İsa şöyle bir

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasu: Ağır akan su.

Karaduman: Siyah duman.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Üstün: 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karacan: Esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karlu: Karlı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Ötün: Yalvarma, dileme, isteme.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Erüstün: Üstün erkek.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaşın: Esmer.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kareem: Cömert

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karim: cömert

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karındaş: Kardeş.

Aytün: Ay ve gece.

Ertün: Akşam, gecenin başlangıcı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha