İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmelita: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Tün: Gece.

Karmit: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karima: Noble, cömert

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karis: Grace;

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Neptün: Güneşe yakınlığı bakımından sekizinci olan gezegen.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Pütün: Olgun, yetkin.

Karessa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kariina: bulundu

Karyan: karanlık bir

Karakız: Esmer kız.

Karine: övme

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karisa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karissa: Okşamak

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Erüstün: Üstün erkek.

Karındaş: Kardeş.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karacan: Esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaduman: Siyah duman.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karatün: Karanlık gece.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karatekin: Esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Ötün: Yalvarma, dileme, isteme.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karlu: Karlı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karim: cömert

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karpos: Kâr

Karasu: Ağır akan su.

Kareem: Cömert

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Eliüstün: Başkalarından üstün olan kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Ertün: Akşam, gecenin başlangıcı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Aytün: Ay ve gece.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karmel: Bağ

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Üstün: 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha