İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmit: Rab `ın bağ

Kariina: bulundu

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karis: Grace;

Karessa: çok sevgili

Karisa: çok sevgili

Karmelita: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karnaim: boynuzları

Karadut: Siyah renkli dut.

Pütün: Olgun, yetkin.

Karakız: Esmer kız.

Neptün: Güneşe yakınlığı bakımından sekizinci olan gezegen.

Tün: Gece.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karine: övme

Karyan: karanlık bir

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karissa: Okşamak

Karima: Noble, cömert

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karsten: İsa şöyle bir

Kareem: Cömert

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karındaş: Kardeş.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karim: cömert

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaşın: Esmer.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Erüstün: Üstün erkek.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karmel: Bağ

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Aytün: Ay ve gece.

Karlu: Karlı.

Ertün: Akşam, gecenin başlangıcı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaduman: Siyah duman.

Üstün: 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karpos: Kâr

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Ötün: Yalvarma, dileme, isteme.

Eliüstün: Başkalarından üstün olan kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karasu: Ağır akan su.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karlık: Kar kuyusu.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karacan: Esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha