İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karima: Noble, cömert

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karessa: çok sevgili

Karmelita: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karadut: Siyah renkli dut.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karissa: Okşamak

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Pütün: Olgun, yetkin.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Neptün: Güneşe yakınlığı bakımından sekizinci olan gezegen.

Tün: Gece.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karakız: Esmer kız.

Karnaim: boynuzları

Karine: övme

Karyan: karanlık bir

Kariina: bulundu

Karisa: çok sevgili

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karatün: Karanlık gece.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Eliüstün: Başkalarından üstün olan kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karındaş: Kardeş.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karacan: Esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karmel: Bağ

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karatekin: Esmer kimse.

Karim: cömert

Aytün: Ay ve gece.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kareem: Cömert

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Ötün: Yalvarma, dileme, isteme.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaşın: Esmer.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Ertün: Akşam, gecenin başlangıcı.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karpos: Kâr

Karaduman: Siyah duman.

Erüstün: Üstün erkek.

Üstün: 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha