İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karisa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karine: övme

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karissa: Okşamak

Neptün: Güneşe yakınlığı bakımından sekizinci olan gezegen.

Karmit: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Tün: Gece.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karis: Grace;

Karnaim: boynuzları

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kariina: bulundu

Karessa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Pütün: Olgun, yetkin.

Karima: Noble, cömert

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karlık: Kar kuyusu.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karmel: Bağ

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Eliüstün: Başkalarından üstün olan kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karatün: Karanlık gece.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Üstün: 1. Benzerlerine göre daha yüksek bir düzeyde olan, onları geride bırakan. 2. Yenen, galip gelen. 3. Sayıca çok, fazla.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karpos: Kâr

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaduman: Siyah duman.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Aytün: Ay ve gece.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Erüstün: Üstün erkek.

Karsten: İsa şöyle bir

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karlu: Karlı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Ötün: Yalvarma, dileme, isteme.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Ertün: Akşam, gecenin başlangıcı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karim: cömert

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karındaş: Kardeş.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kareem: Cömert

Karacan: Esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Bu listede Karatün ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha