İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karatekin isminin anlamı: Esmer kimse. Karatekin ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karatekin İsminin Anlamı Nedir? Karatekin İsminin AnaliziKarmit: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karnaim: boynuzları
Karmelita: Rab `ın bağ
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karis: Grace;
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karine: övme
Kariina: bulundu
Karisa: çok sevgili
Karissa: Okşamak
Karessa: çok sevgili
Karadut: Siyah renkli dut.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Ekin: Buğday / Tahılın ekimden harman dönemine kadarki hali / Kültür
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Ayilkin: İlk ay.
Karima: Noble, cömert
Karyan: karanlık bir
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karakız: Esmer kız.
Karacan: Esmer kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tuğrultekin: Gözü pek hükümdar.
Baytekin: Zengin prens, şehzade.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Dirimtekin: Yaşama gücü olan hükümdar.
Nurtekin: Nurlu, aydınlık hükümdar.
Kırtekin: Saçlarına ak düşmüş kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Durutekin: Özü temiz olan hükümdar.
Yeltekin: Yel gibi hızlı, çabuk kimse.
İltekin: Ülkenin tek ve eşsiz insanı.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Ucatekin: UYücelikte eşsiz kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Ulutekin: Saygın, değerli, yüce hükümdar.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karındaş: Kardeş.
Boğatekin: Güçlü, kuvvetli şehzade.
Karim: cömert
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Koşuktekin: Bir araya gelmiş hükümdarlar.
Kayatekin: Kaya gibi güçlü kimse.
Karpos: Kâr
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karlık: Kar kuyusu.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karaşın: Esmer.
Tuğtekin: Tuğ takmış hükümdar.
Karluk: Türk boylarından biri.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Balatekin: Prens, şehzade çocuğu.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Ezgütekin: İyi hükümdar.
Aytekin: Tek ay, uğur getiren ay
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Sevüktekin: Çok sevilen, tek tutulan kimse.
Turatekin: Tuğralı hükümdar.
İnaltekin: Kendisine inanılan, güvenilen kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Uztekin: Yetenekl, becerikli hükümdar.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karsten: İsa şöyle bir
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Tekin: Uğurlu
Cantekin: Samimi, içten hükümdar.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Seçkin: Seçilmiş olan
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Gümüştekin: Dürüst, doğru ve değerli olan.
Keskin: 1. Etkili, sert. 2. Görevini iyi yapan. 3. Azgın.
Dönmeztekin: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli hükümdar.
Erkin: Koşulsuz iş gören
Demirtekin: Güçlü, kuvvetli, sert hükümdar.
Ertekin: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Rekin: 1. Gururlu, ağırbaşlı. 2. Saygın yüce, yüksek.
Savtekin: Ünlü hükümdar.
Sebüktekin: Hızlı, atak hükümdar.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Rakin: saygılı bir biçimde
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Tümerkin: Gerçek özgür.
Elkin: Tanrı oluşturur
Eşkin: 1. Filiz, sürgün. 2. Açık adımlarla, hızlı yürüyen at.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Jokin: Tanrı kuracak
Erişkin: Olgun, gelişmiş, büyümesi sona ermiş kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Öztekin: Benzersiz kimse.
Yağıztekin: Esmer kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karatün: Karanlık gece.
Deniztekin: Deniz adamı, denizci.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Sakin: 1. Durgun, dingin. 2. Sessiz, kendi hâlinde.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karatekin: Esmer kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.