İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karatay isminin anlamı: Anadolu Selçuklu devlet adamı. Karatay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karatay İsminin Anlamı Nedir? Karatay İsminin AnaliziKarine: övme
Karima: Noble, cömert
Karyan: karanlık bir
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karmit: Rab `ın bağ
Karnaim: boynuzları
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karessa: çok sevgili
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karissa: Okşamak
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kariina: bulundu
Karis: Grace;
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karisa: çok sevgili
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karakız: Esmer kız.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
İlkutay: Ülkenin mutlusu olan kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Öztay: Özü genç olan kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Asutay: Hırçın tay.
Süngütay: Süngü takmış, savaşmaya hazır kimse.
Biltay: "Bunu bil" anlamında kullanılan bir ad.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Demirtay: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kongurtay: Esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Örtay: Değerli, saygın kişi.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Çağatay: Küçük tay, çocuk gibi sevimli. Çağatay hanlığından olan kimse. Cengiz Hanın oğlu
Özaltay: Özünde yükseklik, yücelik olan kimse.
Sübitay: Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı. - bk. Subutay
Karmel: Bağ
Sabutay: bk. Subutay
Aktay: Beyaz tay.Türkler´de çok kullanılan bir isimdi.
Orkutay: Kutlu, uğurlu şehir.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Özoktay: Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Subutay: Tarihte Cengiz Hanın ünlü Moğol generalinin adı.
Samurtay: Samur ve tay.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Baykutay: Zengin. talihli kimse.
Üstay: Ay gibi yüksek, yüce.
Otay: Ateş renginde ay.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karacan: Esmer kimse.
Eraltay: Yüce, yüksek değerli kimse.
Gümüştay: Temiz ve dürüst olan.
Göktay: Tek, biricik.
Tanaltay: Şafak gibi aydınlık hükümdar.
Çintay: Soylu at.
Karlık: Kar kuyusu.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Ertay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karim: cömert
Bilgetay: Bilgili kimse.
Oktay: Çok hiddetli, kızgın. Ok gibi güçlü olan eşsiz kimse.
Tuğaltay: Tuğ takınmış değerli, yüce kimse.
Uztay: Yetenekli, becerikli kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Yahşitay: İyi, güzel kimse.
Boğatay: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karlu: Karlı.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Uğurtay: Benzersiz biçimde uğurlu olan kimse.
Tay: 1. Eşit, denk, yaşıt. 2. Tek, eşsiz. 3. Yan, taraf. 4. Toy. 5. Atın yavrusu. 6. Çift olan şeyin teki. 7. Çocuk.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Kırtay: Saçlarona ak düşmüş kimse.
Alatay: Derisinde benekler olan tay.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
İltay: Ülkenin benzersiz insanı.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Nuratay: Nurlu, ışık saçan tanınmış kimse.
Kocatay: Yaşlı kimse.
Kuntay: Dayanıklı, güçlü ve ay yüzlü. Kunt ve Ay isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşan isim.
Ulutay: Değerli, yüce ve benzersiz kimse.
Kareem: Cömert
Boratay: Fırtına gibi olan kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karpos: Kâr
Okatay: Tanınmış ok atıcısı.
Bilgütay: Bilgili.
Çiltay: Üzerinde benekler bulunan tay.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Mengütay: Adı ölümsüzleşmiş kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Altay: Yüksek orman anlamında. Orta Asya’da bir sıradağ
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karsten: İsa şöyle bir