İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karataş isminin anlamı: Siyah taş, hacerülesvet. Karataş ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karataş İsminin Anlamı Nedir? Karataş İsminin AnaliziKarisa: çok sevgili
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karadut: Siyah renkli dut.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karis: Grace;
Karmelita: Rab `ın bağ
Karissa: Okşamak
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kariina: bulundu
Karmit: Rab `ın bağ
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karyan: karanlık bir
Karakız: Esmer kız.
Karnaim: boynuzları
Karine: övme
Karessa: çok sevgili
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karima: Noble, cömert
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karatün: Karanlık gece.
Baltaş: Küçük balta.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Kocataş: Büyük taş.
Toktaş: Gözü tok sağlam yapılı ve güçlü kimse.
Boztaş: Sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Karlu: Karlı.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Yurttaş: Yurtları veya yurt duyguları aynı olanlardan her biri.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karsten: İsa şöyle bir
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Esertaş: Sağlıklı, güçlü kimse.
Karaşın: Esmer.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karmel: Bağ
Karim: cömert
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Ertaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karındaş: Kardeş.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Öztaş: Özü taş gibi sağlam olan kimse.
Bektaş: Saygın, aziz, denk, eşit.
Baytaş: Zengin ve varlıklı olan kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
İltaş: Ülkenin sert, güçlü insanı.
Diktaş: "Bir taş olsun dik, bir eser bırak" anlamında kullanılan bir ad.
Demirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Timurtaş: bk. Demirtaş
Çetintaş: Sert, inatçı kimse.
Tuğtaş: Tuğ takınmış güçlü kimse.
Aktaş: Lüle taşı.Mermer.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kareem: Cömert
Temirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demirtaş
Çeliktaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Biltaş: "Bil ve coşkunluk yap" anlamında kullanılan bir ad.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Göktaş: Gezegenlerin arasında hareket eden, tümüyle gaz durumuna geçmeden yeryüzüne ulaşan katı cisim.
Artaş: Gerçeği arzulayan
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Altaş: Kırmızı taş.
Kortaş: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Ulutaş: Değerli, yüce ve güçlü kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Dinçtaş: Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
Örtaş: Kuvvetli, güçlü olan değerli kişi.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Baştaş: Yaşıt, akran, kafadar, benzer.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karluk: Türk boylarından biri.
Borataş: Sağlam, kuvvetli ve fırtına gibi olan kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karasu: Ağır akan su.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Mengütaş: Ölümsüz anıt.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Oktaş: Ok gibi hızlı, taş gibi sağlam olan kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karpos: Kâr
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Gültaş: "Gül, eğlen, coş" anlamında kullanılan bir ad.
Bengitaş: Orhun anıtları.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Sarıtaş: Güçlü, kuvvetli sarışın kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Cantaş: Dost, arkadaş, yoldaş. bk. Candaş
Karacan: Esmer kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Işıktaş: Aydın, ileri görüşlü kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karlık: Kar kuyusu.
Köktaş: Aynı soydan gelenlerden her biri.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.