İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karataş isminin anlamı: Siyah taş, hacerülesvet. Karataş ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karataş İsminin Anlamı Nedir? Karataş İsminin AnaliziKarisa: çok sevgili
Karis: Grace;
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karine: övme
Karissa: Okşamak
Karakız: Esmer kız.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmit: Rab `ın bağ
Karmelita: Rab `ın bağ
Karima: Noble, cömert
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karyan: karanlık bir
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karessa: çok sevgili
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karnaim: boynuzları
Kariina: bulundu
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Baştaş: Yaşıt, akran, kafadar, benzer.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karpos: Kâr
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Örtaş: Kuvvetli, güçlü olan değerli kişi.
Kortaş: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Boztaş: Sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Dinçtaş: Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karaşın: Esmer.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karlık: Kar kuyusu.
Boğataş: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Biltaş: "Bil ve coşkunluk yap" anlamında kullanılan bir ad.
Denktaş: 1. Akran, aynı yaşta bulunan kimse, yaşıt. 2. Haktan yana olan, adil.
Köktaş: Aynı soydan gelenlerden her biri.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Öntaş: Güçlü, lider olan kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Baytaş: Zengin ve varlıklı olan kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karim: cömert
Demirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Diktaş: "Bir taş olsun dik, bir eser bırak" anlamında kullanılan bir ad.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karatün: Karanlık gece.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Ertaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Göktaş: Gezegenlerin arasında hareket eden, tümüyle gaz durumuna geçmeden yeryüzüne ulaşan katı cisim.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karacan: Esmer kimse.
Kareem: Cömert
Sarıtaş: Güçlü, kuvvetli sarışın kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
İltaş: Ülkenin sert, güçlü insanı.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Mengütaş: Ölümsüz anıt.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Gültaş: "Gül, eğlen, coş" anlamında kullanılan bir ad.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Tuğtaş: Tuğ takınmış güçlü kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Altaş: Kırmızı taş.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Öztaş: Özü taş gibi sağlam olan kimse.
Esertaş: Sağlıklı, güçlü kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Kocataş: Büyük taş.
Elitaş: Eli taş gibi ağır ve güçlü olan kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Borataş: Sağlam, kuvvetli ve fırtına gibi olan kimse.
Karlu: Karlı.
Bengitaş: Orhun anıtları.
Baltaş: Küçük balta.
Gediktaş: Ayrıcalıklı, güçlü kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Uztaş: Yetenekli, becerikli ve güçlü kimse.
Temirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demirtaş
Karsten: İsa şöyle bir
Karasal: Kara ile ilgili.
Toktaş: Gözü tok sağlam yapılı ve güçlü kimse.