İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karataş isminin anlamı: Siyah taş, hacerülesvet. Karataş ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karataş İsminin Anlamı Nedir? Karataş İsminin AnaliziKarisa: çok sevgili
Karmelita: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karmit: Rab `ın bağ
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karissa: Okşamak
Karis: Grace;
Karima: Noble, cömert
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karine: övme
Karakız: Esmer kız.
Kariina: bulundu
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karnaim: boynuzları
Karessa: çok sevgili
Karyan: karanlık bir
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karadut: Siyah renkli dut.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Boğataş: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Ulutaş: Değerli, yüce ve güçlü kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karpos: Kâr
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Baltaş: Küçük balta.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karasu: Ağır akan su.
Bengitaş: Orhun anıtları.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Arıtaş: Temiz taş.
Kortaş: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karındaş: Kardeş.
Dinçtaş: Gücü ve sağlık durumu yerinde olan kimse.
Biltaş: "Bil ve coşkunluk yap" anlamında kullanılan bir ad.
Karacan: Esmer kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Oktaş: Ok gibi hızlı, taş gibi sağlam olan kimse.
Baytaş: Zengin ve varlıklı olan kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Baştaş: Yaşıt, akran, kafadar, benzer.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Temirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demirtaş
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Timurtaş: bk. Demirtaş
Tuğtaş: Tuğ takınmış güçlü kimse.
İltaş: Ülkenin sert, güçlü insanı.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Yurttaş: Yurtları veya yurt duyguları aynı olanlardan her biri.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Çeliktaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Aktaş: Lüle taşı.Mermer.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Kocataş: Büyük taş.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Boztaş: Sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Gediktaş: Ayrıcalıklı, güçlü kimse.
Denktaş: 1. Akran, aynı yaşta bulunan kimse, yaşıt. 2. Haktan yana olan, adil.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Öztaş: Özü taş gibi sağlam olan kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Çetintaş: Sert, inatçı kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Cantaş: Dost, arkadaş, yoldaş. bk. Candaş
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Borataş: Sağlam, kuvvetli ve fırtına gibi olan kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Esertaş: Sağlıklı, güçlü kimse.
Gültaş: "Gül, eğlen, coş" anlamında kullanılan bir ad.
Köktaş: Aynı soydan gelenlerden her biri.
Karlık: Kar kuyusu.
Karlu: Karlı.
Karmel: Bağ
Örtaş: Kuvvetli, güçlü olan değerli kişi.
Diktaş: "Bir taş olsun dik, bir eser bırak" anlamında kullanılan bir ad.
Ertaş: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Kareem: Cömert
Işıktaş: Aydın, ileri görüşlü kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Demirtaş: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.