İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karatan isminin anlamı: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık. Karatan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karatan İsminin Anlamı Nedir? Karatan İsminin AnaliziBeritan: 1.Bir Kürt aşiretinin ismi 2. Yaylaya giden kız
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karisa: çok sevgili
Karmelita: Rab `ın bağ
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kutan: 1. Saban. 2. Saka kuşu.
Karine: övme
Sultan: 1. Padişah, hükümdar.2. Hükümdar ailesinden olan kadınlara verilen ad.3. mecazi olarak Sevilen, beğenilen, baş tacı edilen.
Karadut: Siyah renkli dut.
Aysultan: Ay gibi güzel olan sultan.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karessa: çok sevgili
Karis: Grace;
Karnaim: boynuzları
Karyan: karanlık bir
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karissa: Okşamak
Nurtan: Işıklı, aydınlık tan.
Delistan: İsmin anlamı bazı internet sitelerinde “ilkbaharda birdenbire kabarmış bahçe ve gelişmiş, içinde her türden bitki bulunan, karışık bahçe” anlamlarına geldiği iddia edilmektedir ancak bir hiçbir kaynakta bu bilgilere rastlayamadık. Bu yüzden ismin uydurma olabileceğini düşünüyoruz. İsim hakkında bilgi sahibi olanlar bize bilgi verebilir.
Gülistan: Gül bahçesi
Karmit: Rab `ın bağ
Gültan: İnsanı şaşırtan nitelikte güzel olan.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karima: Noble, cömert
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Destan: Kahramanlık olaylarını konu alan şiir
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karakız: Esmer kız.
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Kariina: bulundu
Dilsitan: Gönül alan güzel.
Özaytan: Sabahın ilk vakitleri gibi aydınlık ve parlak olan.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Köktan: 1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu.- bk. Kökten
Okatan: Ok atan, ok fırlatan.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Tunçtan: Tunç gibi güçlü kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Mestan: Savruk. Cüret sahibi
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Lotan: yara mür reçinesi altında gizli
Kaptan: Gemi yönetimiyle görevli en yüksek görevli.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karabay: Esmer, yağız kimse.
İltan: Ülkenin beğenilen insanı.
Günaltan: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karmel: Bağ
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Yonatan: Tanrı'dan Hediye
Alatan: Güneş doğmadan önce ufukta beliren karışık renkler.
Uztan: Yetenekli, becerikli kimse.
Tuğaltan: Tuğ takınmış hükümdar.
Günkutan: Gününü neşeli ve mutlu geçiren.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Kortan: Ateşli, canlı, hareketli kimse.
Ulutan: Yüce, erdemli ve saygın kişi.
Sertan: Gecenin en karanlık olduğu andan itibaren dünyanın o yüzeyine gelen günün ilk ışıkları.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Yertan: Şaşılacak kadar güzel olan yer.
Doğantan: Şafak vakti.
Ertan: Tan gibi ateş renkli er
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Özertan: Gerçekten erdemli olan kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Koytan: Dağ bucağı.
Berktan: Sabahın parlaklığı.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Koraltan: Ateşli, canlı, hareketli hükümdar.
Gülertan: Aydınlık şafak.
Taştan: Taş gibi güçlü.
Joktan: küçük iddia anlaşmazlıklar korku
Kareem: Cömert
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Oğultan: Sabahleyin doğan çocuk.
Altan: Al + Tan Kırmızı + şafak, güneşin şafaktaki kırmızı rengi? ııı
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karlu: Karlı.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Akıntan: Tan yeri ağarırken yapılan akın.
Komutan: Bir asker topluluğunun başı, kumandan.
Aitan: Güçlü.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Arıtan: Temizleyen, arı duruma getiren.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karsten: İsa şöyle bir
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Örtan: Tan vaktinde doğmuş değerli kişi.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaşın: Esmer.
Aktan: (Türkçe)Parlak, aydınlık sabah.
Karpos: Kâr
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karındaş: Kardeş.
Şenaltan: Neşeli, sevinçli hükümdar.
Uraltan: Şehirli, kentli hükümdar.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Gençtan: Sabahın ilk vakti.
Aytan: Ay aydınlığı.
Ufuktan: Ufuk ve tan.
Botan: Dicle Nehri’nin bir koludur. İsmini geçmişteki Botan Beyliği’nden alır Şırnak, Siirt, Mardin’in Doğusu ve Batman Bölgesi’ni kapsayan bölgenin adı. Cizre’nin eski adı olarak da kabul edilir.
Vatan: Yurt.
Karasal: Kara ile ilgili.
Onuktan: Sevgili, aziz kimse.