İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karatan isminin anlamı: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık. Karatan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karatan İsminin Anlamı Nedir? Karatan İsminin AnaliziKarine: övme
Özaytan: Sabahın ilk vakitleri gibi aydınlık ve parlak olan.
Beritan: 1.Bir Kürt aşiretinin ismi 2. Yaylaya giden kız
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karissa: Okşamak
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karyan: karanlık bir
Karakız: Esmer kız.
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Destan: Kahramanlık olaylarını konu alan şiir
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Sultan: 1. Padişah, hükümdar.2. Hükümdar ailesinden olan kadınlara verilen ad.3. mecazi olarak Sevilen, beğenilen, baş tacı edilen.
Karnaim: boynuzları
Karis: Grace;
Aysultan: Ay gibi güzel olan sultan.
Karessa: çok sevgili
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kariina: bulundu
Nurtan: Işıklı, aydınlık tan.
Delistan: İsmin anlamı bazı internet sitelerinde “ilkbaharda birdenbire kabarmış bahçe ve gelişmiş, içinde her türden bitki bulunan, karışık bahçe” anlamlarına geldiği iddia edilmektedir ancak bir hiçbir kaynakta bu bilgilere rastlayamadık. Bu yüzden ismin uydurma olabileceğini düşünüyoruz. İsim hakkında bilgi sahibi olanlar bize bilgi verebilir.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kutan: 1. Saban. 2. Saka kuşu.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karima: Noble, cömert
Gülistan: Gül bahçesi
Karadut: Siyah renkli dut.
Karisa: çok sevgili
Karmit: Rab `ın bağ
Gültan: İnsanı şaşırtan nitelikte güzel olan.
Dilsitan: Gönül alan güzel.
Karmelita: Rab `ın bağ
Yehonatan: Tanrı'dan Hediye
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karlık: Kar kuyusu.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Uraltan: Şehirli, kentli hükümdar.
Tunçtan: Tunç gibi güçlü kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Günkutan: Gününü neşeli ve mutlu geçiren.
Aytan: Ay aydınlığı.
Onuktan: Sevgili, aziz kimse.
Ertan: Tan gibi ateş renkli er
Satan: Aksine rakip düşman savcı
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Öztan: Gerçek aydınlık.
Doğantan: Şafak vakti.
Köktan: 1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu.- bk. Kökten
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karacan: Esmer kimse.
Karim: cömert
Datan: Inanın ister hukuk
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Okatan: Ok atan, ok fırlatan.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Dağıstan: Dağlık yer. Türk kökenli halklarının yaşadığı Rusya Federasyonu’na bağlı, kuzey kafkasya bölgesinde bulunan özerk bir cumhuriyetin ismi.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karasal: Kara ile ilgili.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kaptan: Gemi yönetimiyle görevli en yüksek görevli.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Koytan: Dağ bucağı.
Şenaltan: Neşeli, sevinçli hükümdar.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Aydıntan: Sabahın aydınlığı gibi parlak olan.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Özertan: Gerçekten erdemli olan kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Taştan: Taş gibi güçlü.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karasu: Ağır akan su.
Karaduman: Siyah duman.
İltan: Ülkenin beğenilen insanı.
Ulutan: Yüce, erdemli ve saygın kişi.
Vatan: Yurt.
Gümüştan: Tan vakti gibi temiz ve saf olan.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Tuğaltan: Tuğ takınmış hükümdar.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Haktan: Allah’tan gelen, Allah’ın verdiği.
Lotan: yara mür reçinesi altında gizli
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Oğultan: Sabahleyin doğan çocuk.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Sertan: Gecenin en karanlık olduğu andan itibaren dünyanın o yüzeyine gelen günün ilk ışıkları.
Yertan: Şaşılacak kadar güzel olan yer.
Kareem: Cömert
Berktan: Sabahın parlaklığı.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karındaş: Kardeş.
Oktan: Ok atan, okçu.
Komutan: Bir asker topluluğunun başı, kumandan.
Yonatan: Tanrı'dan Hediye
Uztan: Yetenekli, becerikli kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Çintan: Sabah vakti.
Karpos: Kâr
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Aitan: Güçlü.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Çeliktan: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaşın: Esmer.
Aktan: (Türkçe)Parlak, aydınlık sabah.
Artan: 1. Yarar, fayda. 2. Üstünlük, meziyet, nitelik.
Ufuktan: Ufuk ve tan.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Birtan: Sabahın ilk aydınlığı gibi yakışıklı olan.
Koraltan: Ateşli, canlı, hareketli hükümdar.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Eytan: Sağlam, güçlü
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Akıntan: Tan yeri ağarırken yapılan akın.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.