İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karatan isminin anlamı: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık. Karatan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karatan İsminin Anlamı Nedir? Karatan İsminin AnaliziSultan: 1. Padişah, hükümdar.2. Hükümdar ailesinden olan kadınlara verilen ad.3. mecazi olarak Sevilen, beğenilen, baş tacı edilen.
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Gülistan: Gül bahçesi
Karmit: Rab `ın bağ
Karmelita: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karima: Noble, cömert
Nurtan: Işıklı, aydınlık tan.
Gültan: İnsanı şaşırtan nitelikte güzel olan.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karisa: çok sevgili
Karissa: Okşamak
Destan: Kahramanlık olaylarını konu alan şiir
Özaytan: Sabahın ilk vakitleri gibi aydınlık ve parlak olan.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kutan: 1. Saban. 2. Saka kuşu.
Karyan: karanlık bir
Karis: Grace;
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karakız: Esmer kız.
Karnaim: boynuzları
Karessa: çok sevgili
Dilsitan: Gönül alan güzel.
Kariina: bulundu
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karine: övme
Beritan: 1.Bir Kürt aşiretinin ismi 2. Yaylaya giden kız
Aysultan: Ay gibi güzel olan sultan.
Karadut: Siyah renkli dut.
Delistan: İsmin anlamı bazı internet sitelerinde “ilkbaharda birdenbire kabarmış bahçe ve gelişmiş, içinde her türden bitki bulunan, karışık bahçe” anlamlarına geldiği iddia edilmektedir ancak bir hiçbir kaynakta bu bilgilere rastlayamadık. Bu yüzden ismin uydurma olabileceğini düşünüyoruz. İsim hakkında bilgi sahibi olanlar bize bilgi verebilir.
Oğuztan: Güçlü kuvvetli, iyi yürekli kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Berktan: Sabahın parlaklığı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Eitan: Güçlü ve kararlı
Karluk: Türk boylarından biri.
Dağıstan: Dağlık yer. Türk kökenli halklarının yaşadığı Rusya Federasyonu’na bağlı, kuzey kafkasya bölgesinde bulunan özerk bir cumhuriyetin ismi.
Şenaltan: Neşeli, sevinçli hükümdar.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karlu: Karlı.
Doğantan: Şafak vakti.
Satan: Aksine rakip düşman savcı
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Onuktan: Sevgili, aziz kimse.
Öztan: Gerçek aydınlık.
Karındaş: Kardeş.
Karatün: Karanlık gece.
Matan: Yahve hediye
Yertan: Şaşılacak kadar güzel olan yer.
Aydıntan: Sabahın aydınlığı gibi parlak olan.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Günaltan: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Birtan: Sabahın ilk aydınlığı gibi yakışıklı olan.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Lotan: yara mür reçinesi altında gizli
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Göktan: Şafak vakti.
Komutan: Bir asker topluluğunun başı, kumandan.
Koytan: Dağ bucağı.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Ufuktan: Ufuk ve tan.
Sertan: Gecenin en karanlık olduğu andan itibaren dünyanın o yüzeyine gelen günün ilk ışıkları.
Alatan: Güneş doğmadan önce ufukta beliren karışık renkler.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Haktan: Allah’tan gelen, Allah’ın verdiği.
Çeliktan: Güçlü, kuvvetli kimse.
Okatan: Ok atan, ok fırlatan.
Günkutan: Gününü neşeli ve mutlu geçiren.
Okutan: Eğitici, öğretmen.
Karaduman: Siyah duman.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Altan: Al + Tan Kırmızı + şafak, güneşin şafaktaki kırmızı rengi? ııı
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Çintan: Sabah vakti.
İltan: Ülkenin beğenilen insanı.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Mestan: Savruk. Cüret sahibi
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Taştan: Taş gibi güçlü.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Onultan: İyileştiren, düzelten, sağlığına kavuşturan.
Şahistan: Şah ülkesi.
Karpos: Kâr
Karsten: İsa şöyle bir
Karim: cömert
Karmel: Bağ
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Joktan: küçük iddia anlaşmazlıklar korku
Karatekin: Esmer kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Ülkütan: Ülküsü tan vakti gibi aydın olan.
Koraltan: Ateşli, canlı, hareketli hükümdar.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Ulutan: Yüce, erdemli ve saygın kişi.
Tuğaltan: Tuğ takınmış hükümdar.
Tunçtan: Tunç gibi güçlü kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Gençtan: Sabahın ilk vakti.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Datan: Inanın ister hukuk
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Ortan: Ateş renginde kızıl tan.
Uztan: Yetenekli, becerikli kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Tanaltan: Şafak gibi aydınlık hükümdar.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Artan: 1. Yarar, fayda. 2. Üstünlük, meziyet, nitelik.
Karacan: Esmer kimse.
Kareem: Cömert