İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karatan isminin anlamı: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık. Karatan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karatan İsminin Anlamı Nedir? Karatan İsminin AnaliziKarine: övme
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Dilsitan: Gönül alan güzel.
Karima: Noble, cömert
Kariina: bulundu
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kutan: 1. Saban. 2. Saka kuşu.
Gültan: İnsanı şaşırtan nitelikte güzel olan.
Karisa: çok sevgili
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmit: Rab `ın bağ
Delistan: İsmin anlamı bazı internet sitelerinde “ilkbaharda birdenbire kabarmış bahçe ve gelişmiş, içinde her türden bitki bulunan, karışık bahçe” anlamlarına geldiği iddia edilmektedir ancak bir hiçbir kaynakta bu bilgilere rastlayamadık. Bu yüzden ismin uydurma olabileceğini düşünüyoruz. İsim hakkında bilgi sahibi olanlar bize bilgi verebilir.
Nurtan: Işıklı, aydınlık tan.
Hansultan: Hükümdar ve sultan.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Beritan: 1.Bir Kürt aşiretinin ismi 2. Yaylaya giden kız
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karyan: karanlık bir
Karmelita: Rab `ın bağ
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Özaytan: Sabahın ilk vakitleri gibi aydınlık ve parlak olan.
Karakız: Esmer kız.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Destan: Kahramanlık olaylarını konu alan şiir
Sultan: 1. Padişah, hükümdar.2. Hükümdar ailesinden olan kadınlara verilen ad.3. mecazi olarak Sevilen, beğenilen, baş tacı edilen.
Karnaim: boynuzları
Aysultan: Ay gibi güzel olan sultan.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karessa: çok sevgili
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Gülistan: Gül bahçesi
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karis: Grace;
Karissa: Okşamak
Karatekin: Esmer kimse.
Ülkütan: Ülküsü tan vakti gibi aydın olan.
Tanaltan: Şafak gibi aydınlık hükümdar.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Kaptan: Gemi yönetimiyle görevli en yüksek görevli.
Sertan: Gecenin en karanlık olduğu andan itibaren dünyanın o yüzeyine gelen günün ilk ışıkları.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Berktan: Sabahın parlaklığı.
Vatan: Yurt.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Ortan: Ateş renginde kızıl tan.
Kartay: Yaşlı, pir.
Şahistan: Şah ülkesi.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Eitan: Güçlü ve kararlı
Öztan: Gerçek aydınlık.
Karasal: Kara ile ilgili.
Haktan: Allah’tan gelen, Allah’ın verdiği.
Karim: cömert
Yertan: Şaşılacak kadar güzel olan yer.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Tuğaltan: Tuğ takınmış hükümdar.
Günkutan: Gününü neşeli ve mutlu geçiren.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Köktan: 1. Köklü, yüzeyde kalmayan, derine inen. 2. Soylu.- bk. Kökten
Okutan: Eğitici, öğretmen.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Ertan: Tan gibi ateş renkli er
Taştan: Taş gibi güçlü.
Karacan: Esmer kimse.
Şenaltan: Neşeli, sevinçli hükümdar.
Doğantan: Şafak vakti.
Karaduman: Siyah duman.
Alatan: Güneş doğmadan önce ufukta beliren karışık renkler.
Joktan: küçük iddia anlaşmazlıklar korku
Karatün: Karanlık gece.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karsten: İsa şöyle bir
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Ufuktan: Ufuk ve tan.
Okatan: Ok atan, ok fırlatan.
Arıtan: Temizleyen, arı duruma getiren.
Oktan: Ok atan, okçu.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Altan: Al + Tan Kırmızı + şafak, güneşin şafaktaki kırmızı rengi? ııı
Yehonatan: Tanrı'dan Hediye
Eytan: Sağlam, güçlü
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Oğuztan: Güçlü kuvvetli, iyi yürekli kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Onuktan: Sevgili, aziz kimse.
Tunçtan: Tunç gibi güçlü kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Yonatan: Tanrı'dan Hediye
Artan: 1. Yarar, fayda. 2. Üstünlük, meziyet, nitelik.
Ulutan: Yüce, erdemli ve saygın kişi.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Aytan: Ay aydınlığı.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Gülertan: Aydınlık şafak.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Günaltan: Güneş gibi aydınlık ve ışık saçan hükümdar.
Örtan: Tan vaktinde doğmuş değerli kişi.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Onultan: İyileştiren, düzelten, sağlığına kavuşturan.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Gümüştan: Tan vakti gibi temiz ve saf olan.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Çintan: Sabah vakti.
Uraltan: Şehirli, kentli hükümdar.
Kareem: Cömert
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Koytan: Dağ bucağı.
Özertan: Gerçekten erdemli olan kimse.
Karpos: Kâr
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Gençtan: Sabahın ilk vakti.