İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karine: övme

Karnaim: boynuzları

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karessa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmit: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kariina: bulundu

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karakız: Esmer kız.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karisa: çok sevgili

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karis: Grace;

Karmelita: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karima: Noble, cömert

Karissa: Okşamak

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Tiyek: filiz

Bu listede Karasüyek ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kareem: Cömert

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karacan: Esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaşın: Esmer.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karim: cömert

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karluk: Türk boylarından biri.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaduman: Siyah duman.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karasu: Ağır akan su.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Süyek: Kemik.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karındaş: Kardeş.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karatün: Karanlık gece.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karlu: Karlı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karatekin: Esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karpos: Kâr

Bu listede Karasüyek ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha