İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmit: Rab `ın bağ

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Elasu: Ela ve Su isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Ela ve Su

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karadut: Siyah renkli dut.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karnaim: boynuzları

Karmelita: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karima: Noble, cömert

Karessa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Karakız: Esmer kız.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karine: övme

Kariina: bulundu

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Esilasu: Esila ve Su isimlerinin bir araya getirilmesi ile oluşmuş bir isimdir. Bkz: Esila ve Su

Karisa: çok sevgili

Karis: Grace;

Bu listede Karasu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karmel: Bağ

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karim: cömert

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karasu: Ağır akan su.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaduman: Siyah duman.

Karaşın: Esmer.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karındaş: Kardeş.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kareem: Cömert

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karacan: Esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karasal: Kara ile ilgili.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karatekin: Esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Bu listede Karasu ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha