İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karasal isminin anlamı: Kara ile ilgili. Karasal ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karasal İsminin Anlamı Nedir? Karasal İsminin AnaliziRuhsal: Ruhla ilgili olan, ruhi.
Karis: Grace;
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karine: övme
Misal: 1. Örnek. 2. Benzer, eş. 3. Rüya, düş. 4. Masal.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmit: Rab `ın bağ
Karakız: Esmer kız.
Duysal: Duymakla, hissetmekle ilgili olan.
Gülmisal: Gül gibi güzel, güle benzeyen.
Karisa: çok sevgili
Kariina: bulundu
Karnaim: boynuzları
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kumsal: Denize, göle vb. yerlere girilebilen genellikle kumluk alan, deniz hamamı, kumbaşı, plaj
Karadut: Siyah renkli dut.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karessa: çok sevgili
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmelita: Rab `ın bağ
Jinsal: Dönem, çağ
Uysal: 1. Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. 2. Terbiyeli.
Karima: Noble, cömert
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Masal: Genellikle halkın yarattığı, hayale dayanan, sözlü gelenekte yaşayan, çoğunlukla insanlar, hayvanlar ile cadı, cin, dev, peri vb. varlıkların başından geçen olağanüstü olayları anlatan edebî tür
Işınsal: "Etrafı aydınlat, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karyan: karanlık bir
Karissa: Okşamak
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Soysal: "Soyun genişlesin, yayılsın" anlamında kullanılan bir ad.
Ersal: "Yiğitliğinle tanın" anlamında kullanılan bir ad.
Karmel: Bağ
Karaduman: Siyah duman.
Karlu: Karlı.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Faisal: Gücü bir
Karpos: Kâr
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Baysal: Dirlik düzenlik içinde, sakin,gürültüsüz.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Ulusal: Ulusla ilgili, ulusa özgü.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Kasal: Kibir, gurur, övünme.
Özkutsal: "Özüne mutluluk saç" anlamında kullanılan bir ad.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karatün: Karanlık gece.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Kutsal: Mübarek, kutlulukla ilgili
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Nevsal: Yeni yıl.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karsten: İsa şöyle bir
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Erksal: "Güçlü, kuvvetli ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karasu: Ağır akan su.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Güçsal: "Gücünü, kuvvetini göster" anlamında kullanılan bir ad.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Asal: Başlıca, esaslı, temel.
Boysal: "Boyun uzasın, uzun boylu ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Faysal: 1. Keskin kılıç. 2. Hâkim. 3. Kesin hüküm, karar.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Köksal: Kökünü derinliklere sal anlamında
Onursal: Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan).
Sal: 1. Bir tür ilkel ırmak veya deniz taşıtı. 2. Boy. 3. Yel, rüzgâr. 4. Büyük sarp kaya. 5. Kıyı, kenar.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Cansal: "Özünü bırak, terket" anlamında kullanılan bir ad.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Oksal: "Ok at" anlamında kullanılan bir ad.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Kareem: Cömert
Usal: 1. Gamsız, kedersiz, keyfine düşkün. 2. Önemsiz.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaşın: Esmer.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Tansal: Şafakla ilgili, şafağa ait.
İlkünsal: İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.
Önsal: "Önde ol, ileride ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Yurtsal: Yurtla ilgili, yurda ait.
Berksal: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Arısal: Arı gibi çalışkan kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karim: cömert
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Arsal: 1. Arı gibi temiz, çalışkan. 2. Kumral.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Şensal: "Neşeni, sevincini çevrene de yay, herkes şenlensin" anlamında kullanılan bir ad.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.