İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Işınsal: "Etrafı aydınlat, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kumsal: Denize, göle vb. yerlere girilebilen genellikle kumluk alan, deniz hamamı, kumbaşı, plaj

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmit: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Karmelita: Rab `ın bağ

Masal: Genellikle halkın yarattığı, hayale dayanan, sözlü gelenekte yaşayan, çoğunlukla insanlar, hayvanlar ile cadı, cin, dev, peri vb. varlıkların başından geçen olağanüstü olayları anlatan edebî tür

Karyan: karanlık bir

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karisa: çok sevgili

Karessa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karissa: Okşamak

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Gülmisal: Gül gibi güzel, güle benzeyen.

Jinsal: Dönem, çağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karima: Noble, cömert

Karis: Grace;

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Uysal: 1. Yumuşak başlı, uyumlu, boyun eğen. 2. Terbiyeli.

Karakız: Esmer kız.

Misal: 1. Örnek. 2. Benzer, eş. 3. Rüya, düş. 4. Masal.

Karine: övme

Duysal: Duymakla, hissetmekle ilgili olan.

Ruhsal: Ruhla ilgili olan, ruhi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Bu listede Karasal ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Yurtsal: Yurtla ilgili, yurda ait.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Faisal: Gücü bir

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karim: cömert

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karatün: Karanlık gece.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Şensal: "Neşeni, sevincini çevrene de yay, herkes şenlensin" anlamında kullanılan bir ad.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaduman: Siyah duman.

Arısal: Arı gibi çalışkan kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Tansal: Şafakla ilgili, şafağa ait.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Asal: Başlıca, esaslı, temel.

Özkutsal: "Özüne mutluluk saç" anlamında kullanılan bir ad.

Oksal: "Ok at" anlamında kullanılan bir ad.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaşın: Esmer.

İlkünsal: İlk doğan erkek çocuklara verilen adlardan biri.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kareem: Cömert

Baysal: Dirlik düzenlik içinde, sakin,gürültüsüz.

Erksal: "Güçlü, kuvvetli ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Ersal: "Yiğitliğinle tanın" anlamında kullanılan bir ad.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karpos: Kâr

Karmel: Bağ

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Nevsal: Yeni yıl.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Sal: 1. Bir tür ilkel ırmak veya deniz taşıtı. 2. Boy. 3. Yel, rüzgâr. 4. Büyük sarp kaya. 5. Kıyı, kenar.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karluk: Türk boylarından biri.

Ulusal: Ulusla ilgili, ulusa özgü.

Karasu: Ağır akan su.

Soysal: "Soyun genişlesin, yayılsın" anlamında kullanılan bir ad.

Karındaş: Kardeş.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Köksal: Kökünü derinliklere sal anlamında

Usal: 1. Gamsız, kedersiz, keyfine düşkün. 2. Önemsiz.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Faysal: 1. Keskin kılıç. 2. Hâkim. 3. Kesin hüküm, karar.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Berksal: Güçlü, kuvvetli kimse.

Onursal: Saygı için verilen veya övünç için kabul edilen, fahri (başkanlık, üyelik, profesörlük vb. unvan).

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kutsal: Mübarek, kutlulukla ilgili

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Güçsal: "Gücünü, kuvvetini göster" anlamında kullanılan bir ad.

Karasal: Kara ile ilgili.

Arsal: 1. Arı gibi temiz, çalışkan. 2. Kumral.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Önsal: "Önde ol, ileride ol" anlamında kullanılan bir ad.

Boysal: "Boyun uzasın, uzun boylu ol" anlamında kullanılan bir ad.

Karatekin: Esmer kimse.

Bu listede Karasal ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha