İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaoğlan isminin anlamı: Esmer renkli çocok. Karaoğlan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaoğlan İsminin Anlamı Nedir? Karaoğlan İsminin AnaliziKarmit: Rab `ın bağ
Karadut: Siyah renkli dut.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Şilan: Yaban gülü yada dağ gülü (kuşburnu).
Karnaim: boynuzları
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karis: Grace;
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Neylan: Muradına eren, isteği yerine gelen, dileği gerçekleşen.
Leylan: Serap, yalgın.
Ceylan: Hızlı koşan, biçimli bacakları olan ve güzel gözleriyle tanınan bir gazel cinsi.
Dilan: Gönül dostu, gönüldaş
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karessa: çok sevgili
Karisa: çok sevgili
Karissa: Okşamak
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karyan: karanlık bir
Seylan: Akma, akış.
Kulan: İki üç yaşında dişi tay, kısrak.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Zilan: Yeniden doğuş anlamına gelmektedir.
Taflan: Gülgillerden, kışın yaprağını dökmeyen bir bitki.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kariina: bulundu
Beylan: 1. Ağırbaşlı, uslu, kibar. 2. Şımarık, nazlı, yaramaz. 3. Sebatsız, tembel. bk. Baylan
Kutsalan: Uğur getiren, kutlu.
Karakız: Esmer kız.
Bağlan: "Sev, sevdiğine bağlı kal" anlamında kullanılan bir ad.
Nazlan: "Naz yap, kendini beğendir, nazlı, cilveli ol" anlamında kullanılan bir ad.
Gözalan: Gösterişli, ilgi çekici.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karine: övme
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Gulan: Yılın beşinci ayı, Mayıs
Nurlan: "Işıklan, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Gülan: Güller.
Nalan: İnleyen, feryad eden
Karmelita: Rab `ın bağ
Karima: Noble, cömert
Erdelan: Irak’ın Soran bölgesindeki Erdelan Beyliği
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmel: Bağ
Özaslan: Aslan gibi güçlü, soylu kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karlık: Kar kuyusu.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Kareem: Cömert
Alpaslan: Yiğit, cesur, yürekli kimse. Büyük Selçuklu hükümdarı.
Saylan: Uçurum, yar.
Kınıkaslan: Gayretli, çabalayan kimse.
Gençaslan: Aslan gibi güçlü olan genç.
Öztaylan: İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu kimse.
Kılıçaslan: Kılıç gibi keskin, yürekli kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Tavlan: Şişman.
Önalan: Önce davranan, üstün gelen, başta olan.
Atlan: 1. Ün, nam, şöhret. 2. Değer, önem.
Arslan: bk. Aslan
Terlan: Sarı renkli, büyük pençeli, kartala benzeyen bir kuş.
Günalan: Aydınlanan, aydın olan.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Erkarslan: Arslan gibi güçlü, kuvvetli olan kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karpos: Kâr
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karsten: İsa şöyle bir
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Çarlan: Güçlü akan su.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Zabulan: Onur Emlak
Bilan: Süslü ve işlemeli kılıç kemeri.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Gencaslan: Aslan gibi güçlü olan genç. bk. Gençaslan
Karaduman: Siyah duman.
Koçakaslan: Cömert, kahraman yiğit.
Arlan: “Utanç duy” anlamında kullanılan bir ad.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Alparslan: Korkusuz, yiğit, Soylu, aslan gibi anlamında
Karabey: Esmer, yağız bey.
Sılan: Rahat, huzurlu.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Dölaslan: Aslan gibi güçlü soydan gelen kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Ilan: Ağaç
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Türkaslan: Aslan gibi güçlü Türk.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Dalan: 1. Biçim, şekil. 2. İnce, narin, zarif.
Güçsalan: Gücünü, kuvvetini gösteren kimse.
Kızılaslan: Altın gibi yüreği olan cesur kimse.
Eraslan: Aslan gibi güçlü erkek.
Salan: 1. Otlak, mera. 2. Dinlendirilen tarla, toprak.
Ünalan: Ün-alan. Adı duyulmuş, ün kazanmış.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karaşın: Esmer.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Aslan: Türklerin, güçlü insan tanımlarında genellikle seçtikleri ormanlar kralı
Atalan: At sahibi olan kimse.
Çavlan: Büyük çağlayan.
Karlu: Karlı.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karasu: Ağır akan su.
Usalan: Akıl alan, akıllı.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Kaplan: Kedigillerden, enine siyah çizgili, koyu sarı postu olan çevik ve yırtıcı hayvan.
Savalan: Görkemli
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Taylan: 1. İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu. 2. Çok yağmur yağmasına karşın işlenebilir durumdaki toprak.
Tokalan: Olgunlaşmış, erginleşmiş.
Cezlan: Mutlu.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Koraslan: Ateşli, canlı, hareketli yiğit kimse.
Öcalan: Yapılan kötülüğün acısını çıkaran, öcünü alan, intikam alan, cezalandıran.