İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaoğlan isminin anlamı: Esmer renkli çocok. Karaoğlan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaoğlan İsminin Anlamı Nedir? Karaoğlan İsminin AnaliziKarine: övme
Kutsalan: Uğur getiren, kutlu.
Zilan: Yeniden doğuş anlamına gelmektedir.
Ceylan: Hızlı koşan, biçimli bacakları olan ve güzel gözleriyle tanınan bir gazel cinsi.
Gözalan: Gösterişli, ilgi çekici.
Kulan: İki üç yaşında dişi tay, kısrak.
Karissa: Okşamak
Nazlan: "Naz yap, kendini beğendir, nazlı, cilveli ol" anlamında kullanılan bir ad.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karnaim: boynuzları
Karadut: Siyah renkli dut.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Bağlan: "Sev, sevdiğine bağlı kal" anlamında kullanılan bir ad.
Karima: Noble, cömert
Karisa: çok sevgili
Seylan: Akma, akış.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Neylan: Muradına eren, isteği yerine gelen, dileği gerçekleşen.
Karis: Grace;
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Gulan: Yılın beşinci ayı, Mayıs
Karessa: çok sevgili
Nurlan: "Işıklan, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Beylan: 1. Ağırbaşlı, uslu, kibar. 2. Şımarık, nazlı, yaramaz. 3. Sebatsız, tembel. bk. Baylan
Kariina: bulundu
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karyan: karanlık bir
Karmit: Rab `ın bağ
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Gülan: Güller.
Dilan: Gönül dostu, gönüldaş
Karakız: Esmer kız.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Leylan: Serap, yalgın.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Taflan: Gülgillerden, kışın yaprağını dökmeyen bir bitki.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Nalan: İnleyen, feryad eden
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Şilan: Yaban gülü yada dağ gülü (kuşburnu).
Erdelan: Irak’ın Soran bölgesindeki Erdelan Beyliği
Alpaslan: Yiğit, cesur, yürekli kimse. Büyük Selçuklu hükümdarı.
Karpos: Kâr
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Bilan: Süslü ve işlemeli kılıç kemeri.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Kınıkaslan: Gayretli, çabalayan kimse.
Çavlan: Büyük çağlayan.
Koraslan: Ateşli, canlı, hareketli yiğit kimse.
Savalan: Görkemli
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Ertaylan: Uzun boylu, yakışıklı erkek.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Kızılaslan: Altın gibi yüreği olan cesur kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Atlan: 1. Ün, nam, şöhret. 2. Değer, önem.
Kılıçaslan: Kılıç gibi keskin, yürekli kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Cezlan: Mutlu.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Alparslan: Korkusuz, yiğit, Soylu, aslan gibi anlamında
Güçsalan: Gücünü, kuvvetini gösteren kimse.
Gencaslan: Aslan gibi güçlü olan genç. bk. Gençaslan
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Atalan: At sahibi olan kimse.
Sılan: Rahat, huzurlu.
Zabulan: Onur Emlak
Türkaslan: Aslan gibi güçlü Türk.
İlalan: Ülke alan, ülke fetheden.
Dölaslan: Aslan gibi güçlü soydan gelen kimse.
Arlan: “Utanç duy” anlamında kullanılan bir ad.
Kaplan: Kedigillerden, enine siyah çizgili, koyu sarı postu olan çevik ve yırtıcı hayvan.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karasu: Ağır akan su.
Erkarslan: Arslan gibi güçlü, kuvvetli olan kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Çağlan: Bir ırmağın denize kavuştuğu yer.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Aslan: Türklerin, güçlü insan tanımlarında genellikle seçtikleri ormanlar kralı
Usalan: Akıl alan, akıllı.
Kartay: Yaşlı, pir.
Terlan: Sarı renkli, büyük pençeli, kartala benzeyen bir kuş.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Günalan: Aydınlanan, aydın olan.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Dolan: Dolgun olan.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karmel: Bağ
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Ünalan: Ün-alan. Adı duyulmuş, ün kazanmış.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karlık: Kar kuyusu.
Karacan: Esmer kimse.
Koçakaslan: Cömert, kahraman yiğit.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karim: cömert
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Arslan: bk. Aslan
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karındaş: Kardeş.
Karaduman: Siyah duman.
Dalan: 1. Biçim, şekil. 2. İnce, narin, zarif.
Ilan: Ağaç
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Boylan: Kibirli, mağrur.
Kareem: Cömert
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Gençaslan: Aslan gibi güçlü olan genç.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Çarlan: Güçlü akan su.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
İlarslan: Ülkenin en güçlü insanı.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.