İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaoğlan isminin anlamı: Esmer renkli çocok. Karaoğlan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaoğlan İsminin Anlamı Nedir? Karaoğlan İsminin AnaliziCeylan: Hızlı koşan, biçimli bacakları olan ve güzel gözleriyle tanınan bir gazel cinsi.
Karisa: çok sevgili
Karmit: Rab `ın bağ
Taflan: Gülgillerden, kışın yaprağını dökmeyen bir bitki.
Karakız: Esmer kız.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Erdelan: Irak’ın Soran bölgesindeki Erdelan Beyliği
Gülan: Güller.
Kariina: bulundu
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Bağlan: "Sev, sevdiğine bağlı kal" anlamında kullanılan bir ad.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karyan: karanlık bir
Neylan: Muradına eren, isteği yerine gelen, dileği gerçekleşen.
Nalan: İnleyen, feryad eden
Şilan: Yaban gülü yada dağ gülü (kuşburnu).
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Zilan: Yeniden doğuş anlamına gelmektedir.
Kulan: İki üç yaşında dişi tay, kısrak.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karis: Grace;
Karmelita: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karnaim: boynuzları
Nazlan: "Naz yap, kendini beğendir, nazlı, cilveli ol" anlamında kullanılan bir ad.
Leylan: Serap, yalgın.
Karissa: Okşamak
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Gözalan: Gösterişli, ilgi çekici.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Gulan: Yılın beşinci ayı, Mayıs
Karima: Noble, cömert
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Nurlan: "Işıklan, ışık saç" anlamında kullanılan bir ad.
Kutsalan: Uğur getiren, kutlu.
Dilan: Gönül dostu, gönüldaş
Karine: övme
Seylan: Akma, akış.
Beylan: 1. Ağırbaşlı, uslu, kibar. 2. Şımarık, nazlı, yaramaz. 3. Sebatsız, tembel. bk. Baylan
Karessa: çok sevgili
Karmel: Bağ
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karluk: Türk boylarından biri.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Alpaslan: Yiğit, cesur, yürekli kimse. Büyük Selçuklu hükümdarı.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karim: cömert
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karasal: Kara ile ilgili.
Usalan: Akıl alan, akıllı.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karındaş: Kardeş.
Atalan: At sahibi olan kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Dalan: 1. Biçim, şekil. 2. İnce, narin, zarif.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Koçakaslan: Cömert, kahraman yiğit.
Güçsalan: Gücünü, kuvvetini gösteren kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Kızılaslan: Altın gibi yüreği olan cesur kimse.
Alparslan: Korkusuz, yiğit, Soylu, aslan gibi anlamında
Kartay: Yaşlı, pir.
Saylan: Uçurum, yar.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Tavlan: Şişman.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karacan: Esmer kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
İlalan: Ülke alan, ülke fetheden.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Dölaslan: Aslan gibi güçlü soydan gelen kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Ünalan: Ün-alan. Adı duyulmuş, ün kazanmış.
Karlu: Karlı.
Bilan: Süslü ve işlemeli kılıç kemeri.
Çağlan: Bir ırmağın denize kavuştuğu yer.
Karpos: Kâr
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karaşın: Esmer.
İlarslan: Ülkenin en güçlü insanı.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Hızlan: "Hız kazan, hızını artır" anlamında kullanılan bir ad.
Çavlan: Büyük çağlayan.
Önalan: Önce davranan, üstün gelen, başta olan.
Savalan: Görkemli
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Sılan: Rahat, huzurlu.
Aslan: Türklerin, güçlü insan tanımlarında genellikle seçtikleri ormanlar kralı
Ertaylan: Uzun boylu, yakışıklı erkek.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Gencaslan: Aslan gibi güçlü olan genç. bk. Gençaslan
Karatün: Karanlık gece.
Karsten: İsa şöyle bir
Koraslan: Ateşli, canlı, hareketli yiğit kimse.
Günalan: Aydınlanan, aydın olan.
Arlan: “Utanç duy” anlamında kullanılan bir ad.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karaduman: Siyah duman.
Terlan: Sarı renkli, büyük pençeli, kartala benzeyen bir kuş.
Eraslan: Aslan gibi güçlü erkek.
Ilan: Ağaç
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Aclan: Hızlı, çabuk, telaşlı kimse. Hızlı, çabuk, telaşlı. Osman Bey ile çağdaş olan 14. yy. ortalarında yaşamış Karasi Beyi.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Dolan: Dolgun olan.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Tokalan: Olgunlaşmış, erginleşmiş.
Özaslan: Aslan gibi güçlü, soylu kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Çarlan: Güçlü akan su.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Öcalan: Yapılan kötülüğün acısını çıkaran, öcünü alan, intikam alan, cezalandıran.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Öztaylan: İnce, kibar, güzel, uzun ve düzgün boylu kimse.
Cezlan: Mutlu.