İsim Arama

Uyumlu İsim Arama

İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karanfil İsmine Uygun İsimler

Karanfil isminin anlamı: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.. Karanfil ismi Arapça kökenli bir Kız ismidir.

Karanfil İsminin Anlamı Nedir? Karanfil İsminin Analizi

Karanfil İsmiyle Uyumlu Kız İsimleri

Karmit: Rab `ın bağ

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karyan: karanlık bir

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kariina: bulundu

Karis: Grace;

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karima: Noble, cömert

Karadut: Siyah renkli dut.

Karisa: çok sevgili

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmelita: Rab `ın bağ

Efil: Hafif, kesintili ve yavaş bir biçimde (rüzgâr esmek, kar yağmak, saç dalgalanmak)

Karissa: Okşamak

Karnaim: boynuzları

Karine: övme

Karakız: Esmer kız.

Karessa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.


Bu listede Karanfil ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karanfil İsmiyle Uyumlu Erkek İsimleri

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kareem: Cömert

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karatün: Karanlık gece.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaşın: Esmer.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatekin: Esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karlık: Kar kuyusu.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karim: cömert

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karpos: Kâr

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

İsrafil: Dört büyük melekten biri. Dört melekten, kıyamet kopacağını üfleyeceği sur ile bildirecek olan melek.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Afil: Batan, batıp giden. Görünmez olan. Kaybolan. Fâni, geçici. Kuran’da Enam suresi 76. ayette geçer.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karlu: Karlı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacan: Esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Teofil: Tanrı tarafından sevilen

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.


Bu listede Karanfil ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.