İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karanbay isminin anlamı: Kahraman, yürekli kimse. Karanbay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karanbay İsminin Anlamı Nedir? Karanbay İsminin AnaliziKarnaim: boynuzları
Karima: Noble, cömert
Karessa: çok sevgili
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karakız: Esmer kız.
Karis: Grace;
Karadut: Siyah renkli dut.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karine: övme
Karmelita: Rab `ın bağ
Karissa: Okşamak
Kariina: bulundu
Karmit: Rab `ın bağ
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karisa: çok sevgili
Karyan: karanlık bir
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Tümenbay: Çok zengin.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Şenbay: Sevinçli, mutlu, varlıklı kimse.
Uçbay: Son derece zengin olan kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Çağbay: Çağın zengini olan kimse.
Tunçbay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Tanbay: Şafak gibi aydınlık insan.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Canbay: Özü zengin, gönlü tok olan kimse.
Erdibay: Olgun, ermiş, saygın kimse.
Nişanbay: Ünlü, meşhur, tanınmış kimse.
Usbay: Akıllı, saygın kişi.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Tolonbay: bk. Tolunbay
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Yavuzbay: Cesur, güçlü kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Şanlıbay: Tanınmış, ünlü kimse.
Kamanbay: Saygın, değerli kimse.
Kanbay: Kanmış, doymuş, varlıklı kimse.
Sanbay: Ünlü, tanınmış, ün yapmış kimse.
Oğuzbay: Gerçek dost.
Abay: Beceri. Seziş, anlayış. Büyük erkek kardeş.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Boranbay: Çok zengin, varlıklı.
Kareem: Cömert
Uzbay: İyi, becerikli, temiz, akıllı ve saygın kişi.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Burukbay: Gücenmiş, kırılmış zengin kimse.
Edgübay: İyi zengin.
Dikbay: Sert, aksi zengin kimse
Öncübay: Öncü olan kimse.
Bozbay: Yiğit ve delikanlı olan zengin kimse.
Soylubay: İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen kimse.
Şahinbay: Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Durubay: Özü temiz zengin kişi.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karpos: Kâr
Acarbay: Doğan Acarbay, olimpiyatlarda yarışmış Türk atlet, 1948.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Tümbay: Gerçekten zengin olan kimse.
Kılıçbay: Kılıç gibi keskin kimse.
Kayrabay: İyiliksever, saygın kimse.
Acabay: Aca ve bay sözlerinden oluşan bir ad.
Binbay: Çok zengin kimse.
Üstünbay: Seçkin, başarılı kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Esenbay: Sağlıklı, rahat kimse.
Sungurbay: Doğan kuşu gibi güçlü kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karim: cömert
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Tolunbay: Ayın on dördü gibi güzel olan kimse.
Tuğbay: Eskiden tugay komutanlığı yapan albay.
Erginbay: Olgun ve saygıdeğer kimse.
İlbay: Vali.
Karlu: Karlı.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Yağızbay: Esmer kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Balbay: Bal-bay.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Keleşbay: 1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır kimse.
Turbay: Genç kimse.
Atabay: Zengin, saygın kimse.
Kambay: Hekim, tabip.
Kayıbay: Sağlam, güçlü, sert kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Sarıbay: Sarışın kimse.
Tekebay: Mert, sözünün eri olan kimse.
Saybay: Sayılan, hürmet edilen bey.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Orbay: Ordu komutanı
Börübay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Sonbay: Sonuncu, son doğan kimse.
Gülbay: Gül-bay.
Buyrukbay: Buyruk veren zengin.
Aydınbay: İleri görüşlü kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Aybay: "Ey bey!" anlamında kullanılan bir ad.
Okbay: Ok atıcısı.
Oğulbay: Zenginlik getiren çocuk.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Yılbay: Yılın zengini olan kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.