İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karanalp isminin anlamı: Kara yağız, kahraman yiğit. Karanalp ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karanalp İsminin Anlamı Nedir? Karanalp İsminin AnaliziKarissa: Okşamak
Karnaim: boynuzları
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karessa: çok sevgili
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karis: Grace;
Karine: övme
Karakız: Esmer kız.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karisa: çok sevgili
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karima: Noble, cömert
Karyan: karanlık bir
Karmelita: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kariina: bulundu
Karmit: Rab `ın bağ
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Kıralp: Ak saçlı ve sakallı, yaşlı yiğit.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Denizalp: Yiğit denizci.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Aygutalp: Her şeye karşılık veren yiğit.
Eskinalp: Fırtına gibi yiğit.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Kareem: Cömert
Gencalp: Genç yiğit. bk. Gençalp
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Dikalp: Sert, aksi yiğit.
Doğanalp: Doğan, dünyaya gelen yiğit.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Tükelalp: Kusursuz yiğit.
Sarıalp: Sarışın yiğit.
Karpos: Kâr
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Tağalp: Dağ gibi gösterişli, heybetli, güçlü yiğit.
Erginalp: Olgun yiğit.
Yazganalp: Yazarlık yapan yiğit.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Akınalp: Akın yapan yiğit. Yiğit.
Baturalp: Kahraman, yiğit, cesur, bahadır kimse.
Girayalp: Hükümdar yiğit.
Konuralp: Gururlu, kibirli yiğit kimse.
Sebükalp: Hızlı, atak yiğit.
Ergunalp: Hızlı, çevik yiğit.
Erdenalp: Temiz, doğru yiğit.
Calp: Güçlü, kuvvetli, gayretli.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Ünalp: Tanınmış, ünlü yiğit.
Alp: Yiğit, soylu, kahraman Türkçe adlarda bazen başa ya da sona da konulan ek
Uzalp: İyi, temiz, akıllı, anlayışlı yiğit.
Günalp: Güneş gibi aydınlım ve ışık saçan yiğit.
Tunçalp: bk. Tuncalp
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karasal: Kara ile ilgili.
Ongunalp: Kutlu, uğurlu, beğenilen yiğit.
Toralp: Gururlu yiğit.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Canalp: Özünde yiğitlik, güçlülük olan kimse.
Şanalp: Ünlü, şanlı, tanınmış yiğit kimse.
Özgenalp: Özü geniş, rahat, sakin yiğit.
Konguralp: Kumral yiğit.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Bilgealp: Bilgili yiğit.
Şahinalp: Şahin gibi güçlü, yiğit, cesur kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Aydınalp: İleri düşünceli yiğit.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Turalp: Genç, delikanlı yiğit.
Tuğalp: Tuğ takınmış yiğit.
Edgüalp: İyi yiğit.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Kınalp: Kın-alp.
Çopuralp: Yüzü, çiçek hastalığından kalma küçük yara izleri taşıyan yiğit.
Kılıçalp: Kılıç gibi keskin yiğit.
Okanalp: Anlayışlı yiğit.
Soyalp: Yiğit soydan gelen kimse.
Eralp: Yiğit erkek.
Uralp: Kentli yiğit.
Dündaralp: 1. Dinine bağlı yiğit. 2. T. Eski ordu düzenindeki artçı birlikte yer alan yiğit.
Karasu: Ağır akan su.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Tüzünalp: Yumuşak başlı, asil, sakin yiğit.
Bayrualp: Eskiden beri yiğit olan kimse.
Şenalp: Neşeli, canlı yiğit.
Akalp: Doğruluğu ve dürüstlüğüyle tanınan kimse.
Sunguralp: Soğukkanlı ve doğan gibi güçlü yiğit.
Nuralp: Parlak, ışıklı, aydınlık yiğit.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karlık: Kar kuyusu.
Ayalp: Ay kadar parlak ve güzel yiğit.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Saltukalp: Özgür yiğit.
Ulualp: Çok erdemli, yüce yiğit.
Karacan: Esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Gündüzalp: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan yiğit.
Kartay: Yaşlı, pir.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Sanalp: Ünlü, meşhur yiğit.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Cebealp: Zırh gibi sağlam ve dayanıklı yiğit.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Süalp: Güçlü, yiğit asker.
Sönmezalp: Parlaklığını, ışığını hiç yitirmez, her zaman canlı olan yiğit.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karmel: Bağ
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Kayraalp: İyiliksever yiğit.