İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karan isminin anlamı: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık. Karan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karan İsminin Anlamı Nedir? Karan İsminin AnaliziKaressa: çok sevgili
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmit: Rab `ın bağ
Karakız: Esmer kız.
Karyan: karanlık bir
Kamuran: Dileğine kavuşmuş olan. İsteğine kavuşmuş olan, mutlu.
Deran: Güzellik. Derhal, o anda, hemen. (Osmanlıca’da yazılışı: der-an)
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Niran: 1. Ateşler. 2. Cehennem.
Mahidevran: "Mah", Ay ya da güzel yüz, "Devran" devir ya da zaman anlamına geliyor. Mahidevran ise "zamanın güzeli, devrin güzeli" anlamına gelmektedir. Mahidevran Sultan Kanunş Sultan Süleyman´ın eşlerinden.
Seran: Işıklı, parlak.
Mihran: Nehir. Mihran, Pakistan;’ın Sindh eyaletinde bir Nehri’nin adıdır. “Güneşle ilgili” anlamına geldiğini düşünüyoruz (Ermenice). NOT: İsmin Ermenice anlamını yaptığımız araştırmalara rağmen tam olarak tespit edemedik. İsmin Ermenice anlamı hakkında bilgi sahibi olanlar yorum yaparak bizi bilgilendirebilir.
Karis: Grace;
Şükran: İyilik bilme, minnettarlık
Bürran: Keskin, kesici.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Efran: Neşeli, keyifli, sevinçli olan kimse. Mesrur. (Kaynak Bilinmiyor)
Hicran: 1. Bir yerden veya bir kimseden ayrılma. 2. Ayrılığın verdiği büyük üzüntü, keder.
Karisa: çok sevgili
Karima: Noble, cömert
Karissa: Okşamak
Umran: 1. Bayındırlık, mamurluk. 2. Uygarlık, ilerleme, refah ve mutluluk. - bk. Ümran
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kariina: bulundu
Perran: Uçan, uçucu
Meran: Yasemin
Karnaim: boynuzları
Cheran: Öfke
Neyran: 1. Ateşler. 2. Cehennem. - bk. Niran
Bedran: Sert başlı at. Daima. Hoş, latif, yakışıklı. NOT: İsmin anlamı hakkında kesin bir kaynak bulamadık.
Ümran: Mutluluk bolluk bereket / Bayındırlık
Zafaran: Baharat
Karine: övme
Gufran: Bağışlama. Allah’ın günahları affedip örtmesi, rahmeti.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Nuran: Işıklı, nurlu, aydın
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Sayran: Öten, cıvıldayan, şakıyan.
Amiran: (a:miran)
Karmelita: Rab `ın bağ
Karadut: Siyah renkli dut.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Piran: Yaşlılar, ulu erenler, ermişler.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Kamran: İsteğine kavuşmuş olan, mutlu.
Erduran: Erkek çocuğun uzun ömürlü olmasını dilemek amacıyla kullanılan bir ad.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karim: cömert
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Biran: "Bir kez olsun hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Büran: Keskin, kesici.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Uran: Yetenekli, usta, becerikli kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Taşkıran: Güçlü, kuvvetli kimse.
Altınbaran: Üstün nitelikli, değerli kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Faran: İncil’de Mekke dağlarına verilen isim. Hz. Peygamber’in (s.a.a.) Faran dağlarında zuhur edeceği İncil’de haber verilmiştir.
Turan: Dünyadaki tüm Türklerin yaşayacağına inanılan ülke
Baran: Yağmur. Varan, ulaşan. Yüce, ulu.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Kıran: 1. Çevre, kıyı, kenar. 2. Ufuk. 3. Tepe, yamaç, bayır.
Otaran: 1. Hayvanlar otlatan çoban. 2. Beğenen, isteyen.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Toran: 1. Güçlü, kuvvetli, iri yarı kimse. 2. Yiğit, kahraman.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Ithran: özenle aramak için kalan
Savran: 1. Deveci, devecibaşı. 2. Altın benzeri. 3. Merdiven.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Şiran: Aslanlar.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karacan: Esmer kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Almiran: Princes
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karlık: Kar kuyusu.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Ocran: Bir rahatsız eden bozukluklar
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Emran: Kürkler, hayvan derileri.
Sehran: Geceleri uyanık duran.
Onaran: 1. Düzelten, yararlı bir duruma getiren. 2. İyileştiren, tedavi eden. 3. Başaran, bitiren.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Boran: Ardından yağış getiren şiddetli rüzgar.
Dikran: Okçu atıcı.
Moran: Irmak, nehir, akarsu.- bk. Müren
Ghufran: af
Kartay: Yaşlı, pir.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Kareem: Cömert
Eran: Uyarı, Uyarı
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Evran: 1. Çok uzun boylu insan. 2. Kasırga, hortum. 3. Evren.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Saran: 1. Kuşatan, çeviren. 2. Hasis, cimri.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Özduran: Özü sakin olan kimse.
Caran: Güzel kokan bir tür çiçek.
Tiran: Kutsal kişi
Haran: dağlık ülke
Ahran: Gücü Mountain
Karaduman: Siyah duman.
Karpos: Kâr
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Zimran: şarkıcı üzüm
İmran: 1. Evine bağlı kalan. 2. Hz. Meryem`in babası, Âl-i İmran: İmran ailesi. Musa, Harun-Meryem ve İsa. - Kur`an-ı Kerim`in 3. suresi.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Oran: 1. Ölçü, nispet, derece. 2. Tahmin. 3. Ölçülü, hesaplı. 4. Anlayış. 5. Abartma, abartı. 6. Özel işaret, nişan.
Güran: "Çokça hatırla" anlamında kullanılan nir ad.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karaşın: Esmer.
Mîran: Mir
Duran: 1. Yaşayan, varlığını sürdüren. 2. Dağ yolu. 3. Kalan. 4. Dingin, sakin, huzurlu.
Aaran: Gücü Mountain
Kayran: 1. Orman içindeki ağaçsız alan. 2. Kayan yer. 3. İnce çakıllı, kumlu toprak.