İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Nursel: Sel gibi ışık

Karis: Grace;

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

İncisel: İnci gibi güzel olan.

Karine: övme

Mavisel: Sel gibi coşkun, coşkulu olan.

Aksel: “Sel gibi ak” anlamında kullanılan bir ad.

Günsel: Günle ilgili güne ait

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Ünsel: Ünü sel gibi aşan

Karnaim: boynuzları

Gülsel: Gülle ilgili olan.

Sisel:

Karima: Noble, cömert

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmelita: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Asel: Arapçada bal anlamına gelmektedir.Cennetteki bal ırmağından bahsederken kullanılmıştır.(Muhammed suresi 15)

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Hurisel: Güzel, coşkulu kadın.

Zisel:

Karessa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmit: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Hoşsel: Sel gibi çağlayan güzel.

Kariina: bulundu

Karakız: Esmer kız.

Sel: 1. Sürekli yağmurlardan ve eriyen karlardan oluşan taşkın su. 2. Etki ve iz bırakan güçlü durum, davranış.

Karadut: Siyah renkli dut.

Aysel: Ay gibi parlak ve güzel

Kutsel: Uğur, mutluluk seli. - bk. Kutseli

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karissa: Okşamak

Cansel: Hayat veren su. - Can ve sel kelimelerinden birleşik isim.

Şansel: Çok tanınmış, çok ünlü kimse.

Bu listede Karamürsel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Tuğsel: Çokça tuğu olan.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Türksel: Coşkulu Türk.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Akansel: 1. Akarsu. 2. Uzun mesafeler geçerek denize dökü­len akarsu.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Yersel: Yerle ilgili, yere ait.

Karaşın: Esmer.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Dinçsel: Güç ve sağlıkla ilgili olan.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Yussel: Rab ekleyebilir miyim

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karacan: Esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Baransel: Güce, kuvvete ait. Güçsel.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Ülküsel: Ülkü ile ilgili, ülkü niteliğinde olan.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karındaş: Kardeş.

Karim: cömert

Kareem: Cömert

Önsel: Hiçbir denemeye dayanmayan, yalnız akıl yoluyla yapılan.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Egesel: Egeyle ilgili olan.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Veysel: 1.Yoksulluk, muhta?l?k.Asl? ?veys tir. 2.Kurt anlam?nda. Veysel Karan?: Ra?id halifeler d?neminde ?am dan Medine ye gelerek ya?am??, Medine-i M?nevvere de itibarl? bir hayat s?rm??. Hadis-i ?eriflerde ?v?lm?? me?hur veli. S?ffin sava??nda ?ehid oldu?u s?ylenir

Gürsel: Gürlükle ilgili, gür olan

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Raysel: gül

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karpos: Kâr

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Güçsel: Güçlü, kuvvetli kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Evrensel: 1. Tüm insanlığı ilgilendiren. 2. Dünya ölçüsünde, dünya çapında.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Durusel: Saf ve berrak akan sel.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Marsel: şanslı, güçlü, güneş ışığı

Karasal: Kara ile ilgili.

Karmel: Bağ

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Mürsel: Yollanmış, gönderilmiş olan

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karatün: Karanlık gece.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Tansel: Aydınlığa ait, sabahla ilgili

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaduman: Siyah duman.

Hepyüksel: "Her zaman gözün yükseklerde olsun, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Yüksel: Manevi anlamda yükselmek, yücelmek

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Bu listede Karamürsel ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha