İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karamürsel isminin anlamı: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi. Karamürsel ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karamürsel İsminin Anlamı Nedir? Karamürsel İsminin AnaliziKarmit: Rab `ın bağ
Karessa: çok sevgili
Karyan: karanlık bir
Nursel: Sel gibi ışık
Karine: övme
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Sel: 1. Sürekli yağmurlardan ve eriyen karlardan oluşan taşkın su. 2. Etki ve iz bırakan güçlü durum, davranış.
Hurisel: Güzel, coşkulu kadın.
Gülsel: Gülle ilgili olan.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
İncisel: İnci gibi güzel olan.
Mavisel: Sel gibi coşkun, coşkulu olan.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karima: Noble, cömert
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karakız: Esmer kız.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karnaim: boynuzları
Günsel: Günle ilgili güne ait
Karmelita: Rab `ın bağ
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Ünsel: Ünü sel gibi aşan
Karadut: Siyah renkli dut.
Asel: Arapçada bal anlamına gelmektedir.Cennetteki bal ırmağından bahsederken kullanılmıştır.(Muhammed suresi 15)
Karisa: çok sevgili
Hoşsel: Sel gibi çağlayan güzel.
Kutsel: Uğur, mutluluk seli. - bk. Kutseli
Şansel: Çok tanınmış, çok ünlü kimse.
Karis: Grace;
Aksel: “Sel gibi ak” anlamında kullanılan bir ad.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karissa: Okşamak
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Aysel: Ay gibi parlak ve güzel
Cansel: Hayat veren su. - Can ve sel kelimelerinden birleşik isim.
Kariina: bulundu
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karaduman: Siyah duman.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karasu: Ağır akan su.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Akansel: 1. Akarsu. 2. Uzun mesafeler geçerek denize dökülen akarsu.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Durusel: Saf ve berrak akan sel.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Mürsel: Yollanmış, gönderilmiş olan
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Düşünsel: Düşünceyle ilgili, düşünceye dayanan.
Karaşın: Esmer.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Hepyüksel: "Her zaman gözün yükseklerde olsun, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Egesel: Egeyle ilgili olan.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Raysel: gül
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karsten: İsa şöyle bir
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karpos: Kâr
Kareem: Cömert
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karındaş: Kardeş.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karatün: Karanlık gece.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Yussel: Rab ekleyebilir miyim
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karasal: Kara ile ilgili.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Yersel: Yerle ilgili, yere ait.
Karmel: Bağ
Tansel: Aydınlığa ait, sabahla ilgili
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Tuğsel: Çokça tuğu olan.
Göksel: Gökle ilgili, göğe ait
Karabudun: Esmer milletten olan.
Marsel: şanslı, güçlü, güneş ışığı
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Dinçsel: Güç ve sağlıkla ilgili olan.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Baransel: Güce, kuvvete ait. Güçsel.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Ersel: Yiğitlikle ilgili olan.
Önsel: Hiçbir denemeye dayanmayan, yalnız akıl yoluyla yapılan.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karim: cömert
Türksel: Coşkulu Türk.
Karatekin: Esmer kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Yüksel: Manevi anlamda yükselmek, yücelmek
Evrensel: 1. Tüm insanlığı ilgilendiren. 2. Dünya ölçüsünde, dünya çapında.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karlu: Karlı.