İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karadut: Siyah renkli dut.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karine: övme

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Pamuk: Koza biçimindeki meyvesi, üç, dört, beş dilimli olan, sıcak bölgelerde yetişen tarım bitkisi. Bu bitkinin tohumlarının çevresinde oluşmuş, ince, yumuşak tellerin adı. Yumuşak huylu, ince kişi.

Yumuk: 1. Açılmamış çiçek, gül goncası. 2. Uysal, sessiz, ağırbaşlı.

Karisa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Karnaim: boynuzları

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karissa: Okşamak

Karis: Grace;

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karessa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmit: Rab `ın bağ

Bu listede Karamuk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karatün: Karanlık gece.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karasu: Ağır akan su.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karlu: Karlı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karmel: Bağ

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karim: cömert

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaşın: Esmer.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kareem: Cömert

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karsten: İsa şöyle bir

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kalmuk: 1. Göz kapağı. 2. Tüylü yün kumaş. 3. Asya’da eski bir Moğol kabilesinin adı.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karacan: Esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Bu listede Karamuk ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha