İsim Arama

Uyumlu İsim Arama

İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karamık İsmine Uygun İsimler

Karamık isminin anlamı: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk. Karamık ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.

Karamık İsminin Anlamı Nedir? Karamık İsminin Analizi

Karamık İsmiyle Uyumlu Kız İsimleri

Karessa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karima: Noble, cömert

Kariina: bulundu

Karmit: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karine: övme

Karissa: Okşamak

Karisa: çok sevgili

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karyan: karanlık bir

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karis: Grace;

Karakız: Esmer kız.


Bu listede Karamık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karamık İsmiyle Uyumlu Erkek İsimleri

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karsten: İsa şöyle bir

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Ismık: Sessiz, utangaç, az konuşan kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karındaş: Kardeş.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaşın: Esmer.

Karaduman: Siyah duman.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karim: cömert

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Namık: Yazar, yazan kişi

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karasu: Ağır akan su.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karlık: Kar kuyusu.

Karmel: Bağ

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karatün: Karanlık gece.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karpos: Kâr

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Vamık: Seven, âşık.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kareem: Cömert

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacan: Esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.


Bu listede Karamık ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.