İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaman isminin anlamı: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel. Karaman ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaman İsminin Anlamı Nedir? Karaman İsminin AnaliziKarnaim: boynuzları
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karima: Noble, cömert
Karessa: çok sevgili
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Karis: Grace;
Karisa: çok sevgili
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karine: övme
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Mihman: Konuk, misafir.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karakız: Esmer kız.
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Şuman: Zambak;güzellik
Kariina: bulundu
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karmit: Rab `ın bağ
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Peyman: Yemin, ant.
Ezman: Gök, sema
Karmelita: Rab `ın bağ
Karadut: Siyah renkli dut.
Iman: (Allah)
Karissa: Okşamak
Neriman: Pehlivan, yiğit
Karyan: karanlık bir
Zalman: huzurlu ve sakin
Kocaman: Çok iri, büyük.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Erkman: Güçlü, etkili, sözü geçer kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Gülerman: Güler yüzlü, güleç kimse.
Acarman: Çevik, becerikli, girişken insan.
Karacan: Esmer kimse.
Bediüzzaman: Zamanın güzelliği.
Karatün: Karanlık gece.
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Çokman: Topuz, gürz.
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karpos: Kâr
Özerman: Gerçekten yiğit, kahraman, yürekli kimse.
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Nachman: Meevoelenden
Ahiman: sağ kardeşi
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Ferman: 1. Buyruk, emir. 2. Tanrı buyruğu.
Çarman: Neşeli.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Eman: Emniyet. Korkusuzluk. Af ve yardım dileme. Eminlik. Himaye etmek, güvence vermek.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Rahman: Acıması bol olan
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Abdukrahman: merhametli Tanrı köle
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Êzman: Gök Yüzü
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karluk: Türk boylarından biri.
Hıfzırrahman: Merhamet eden, acıyan Allah’ın koruyuculuğu.
Karasal: Kara ile ilgili.
Talayman: Deniz adamı, denizci.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Uçman: Uçan, uçucu.
Abdulrahman: merhametli Tanrı köle
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Erman: Erdemli yiğit
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Suleiman: Barış
Usman: Akıllı, zeki kimse.
Akman: 1. Temiz, beyaz, güzel insan. 2. İhtiyar. Yaşlı kimse
Sulayman: Barış
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Yaman: Güç etki ve beceriklilik sahibi
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Salman: Özgür, hür
Karındaş: Kardeş.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Teman: Sağ, güney
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk