İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaman isminin anlamı: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel. Karaman ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaman İsminin Anlamı Nedir? Karaman İsminin AnaliziŞaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Neriman: Pehlivan, yiğit
Karis: Grace;
Peyman: Yemin, ant.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karmelita: Rab `ın bağ
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Karmit: Rab `ın bağ
Karakız: Esmer kız.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Karima: Noble, cömert
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Karessa: çok sevgili
Karnaim: boynuzları
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Karisa: çok sevgili
Karyan: karanlık bir
Ezman: Gök, sema
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karissa: Okşamak
Karine: övme
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Şuman: Zambak;güzellik
Iman: (Allah)
Mihman: Konuk, misafir.
Kariina: bulundu
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Nachman: Meevoelenden
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Arıman: Temiz, saf, dürüst kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Balaman: 1. İri, büyük. 2. Şişman, gürbüz kimse. 2. Atmaca, doğan vb. yırtıcı bir kuş. bk. Balaban
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Osman: 1. Toy denilen, kazdan büyük bir kuşun yavrusu / Ateş gibi adam (Odman= Od +Man) Bir tür kuş veya ejderha. 2. Hz. Muhammed in damadı, üçüncü halife. 3. Osmanlı İmparatorluğu nun kurucusu ve ilk hükümdarı.
Tayman: Genç, taze, toy kimse.
Uluman: Ulu, yüksek, saygın kimse.
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Kirman: Hisar, kale.
İşman: bk. İşmen
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Denizman: Denizci.
Berkman: Güçlü, sağlam kişilikli kimse.
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Arman: 1. Dürüst, doğru, güvenilir kimse. 2. İstek. 3. Özlem.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Süleyman: 1. Huzur, sükûn.2. Kur’an-ı Kerim’de adı geçen peygamberlerden biri.Hz.Davud un oğlu
Gılman: Cennet’te hizmet gören delikanlılar.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Haman: gürültü gürültü
Suleiman: Barış
Karaşın: Esmer.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Kınayman: Çalışkan, etkin kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Lukman: Wise, Akıllı
Selman: Özgür, hür
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Özalpman: Özünde yiğit olan kimse.
Başman: Baş olan, ileri gelen, saygın, önemli kimse.
Abdelrahman: Rahmân ve Servant
Uman: Umudu olan, bekleyen, umutlu.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Zaman: Vakit, çağ.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karasu: Ağır akan su.
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Naaman: hoş
Koman: Umut.
Karatekin: Esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Çarman: Neşeli.
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Heman: bağlılık
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Utman: Şerefli, edepli, terbiyeli kimse.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Abdirahman: Rahmân ve Servant
Çakman: Amacına erişen, ulaşan kimse
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Oğuzman: Güçlü, sağlam, iyi yürekli, dost kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Zalman: huzurlu ve sakin
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Salaman: Barış
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Duman: Bir maddenin yanmasıyla çıkan kara ve esmer renkli gaz.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Samman: Bakkal
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Usman: Akıllı, zeki kimse.