İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karakurt isminin anlamı: Deneyimli esmer kimse. Karakurt ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karakurt İsminin Anlamı Nedir? Karakurt İsminin AnaliziKaraca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Kariina: bulundu
Karissa: Okşamak
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karmelita: Rab `ın bağ
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karessa: çok sevgili
Karadut: Siyah renkli dut.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karisa: çok sevgili
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karakız: Esmer kız.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karnaim: boynuzları
Karine: övme
Karmit: Rab `ın bağ
Karyan: karanlık bir
Karis: Grace;
Karima: Noble, cömert
Tümkurt: Gerçekten güçlü olan kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Yağızkurt: Esmer, güçlü kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karpos: Kâr
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karlık: Kar kuyusu.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karasu: Ağır akan su.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Kızılkurt: Deneyimli, yaşlı kimse.
Karmel: Bağ
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karaduman: Siyah duman.
Kipkurt: Canlı, dayanıklı, sağlam, deneyimli, yaşlı kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Başkurt: 1. En önemli kimse. 2. Ural Dağları bölgesinde yaşayan ve Türklerin Kıpçak kolundan olan bir boy.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Kavurt: Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman.
Günkurt: Günei gibi aydın ve parlaklık saçan kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Erkurt: Cesur ve yiğit kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Tamkurt: Kurt gibi güçlü kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karatekin: Esmer kimse.
Talaykurt: Denizci yiğit.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
İdikurt: Güçlü kimse.
Cankurt: Özü kurt gibi olan kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Soykurt: Kurt gibi güçlü soydan gelen kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Kareem: Cömert
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Yurt: 1. Oturulan yer, ev. 2. Ülke, vatan memleket.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karaşın: Esmer.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karındaş: Kardeş.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karlu: Karlı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Bozkurt: Türklerin Orta asyadan çıkışında yol gösterdiğine inanılan efsanevi kurt
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Aykurt: "Ey kurt gibi olan!" anlamında kullanılan bir ad.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Baykurt: Zengin, varlıklı saygın kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Tankurt: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Karim: cömert
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Demirkurt: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.
Dorukkurt: Başarılı, üstün nitelikli kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Bilgekurt: Bilgili kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Gümüşkurt: Gümüş gibi değerli olan.
Karsten: İsa şöyle bir
Karatün: Karanlık gece.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Tunçkurt: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Canyurt: Gerçek yurt.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Taykurt: Güçlü kuvvetli çocuk.
Özkurt: Gerçek kurt.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.