İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karis: Grace;

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karine: övme

Karyan: karanlık bir

Karessa: çok sevgili

Karmelita: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Karissa: Okşamak

Karadut: Siyah renkli dut.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Sıcak: Sıcakkanlı, cana yakın

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karnaim: boynuzları

Karmit: Rab `ın bağ

Kariina: bulundu

Bucak: Genellikle, geniş verimli bakımlı alanlara verilen ad

Karima: Noble, cömert

Yapıncak: Seyrek taneli, kırmızı benekli bir tür üzüm.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Bu listede Karakucak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karmel: Bağ

Ocak: 1. Ateş yakmaya yarayan, pişirme, ısıtma, ısınma gibi amaçlarla kullanılan yer. 2. Ev, aile, soy.

Karlık: Kar kuyusu.

Karatün: Karanlık gece.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karındaş: Kardeş.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaşın: Esmer.

Karlu: Karlı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karim: cömert

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasu: Ağır akan su.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karacan: Esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Sancak: Alay bayrağı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Alsancak: Türk bayrağı.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Ilıcak: 1. Sıcak su kaynayan yer. 2. Ilıkça. 3. Yoğurt yapmak için yeni mayalanmış süt.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karpos: Kâr

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaduman: Siyah duman.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Bu listede Karakucak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha