İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmelita: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Karyan: karanlık bir

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karis: Grace;

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karakız: Esmer kız.

Karissa: Okşamak

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karnaim: boynuzları

Karisa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Karessa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmit: Rab `ın bağ

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kariina: bulundu

Karine: övme

Bu listede Karakoyun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaşın: Esmer.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karacan: Esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karatekin: Esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Koryun: ilahi, tanrıyı yücelten, güneş

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karpos: Kâr

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karındaş: Kardeş.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kareem: Cömert

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karsten: İsa şöyle bir

Hümayun: 1. Kutlu, kutsal. 2. Padişaha özgü, hükümdarla ilgili.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karlu: Karlı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karmel: Bağ

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karlık: Kar kuyusu.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Arutyun: Diriliş

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaduman: Siyah duman.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karatün: Karanlık gece.

Karim: cömert

Bu listede Karakoyun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha