İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karessa: çok sevgili

Karmit: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karis: Grace;

Karmelita: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karakız: Esmer kız.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyan: karanlık bir

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karnaim: boynuzları

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karissa: Okşamak

Karima: Noble, cömert

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kariina: bulundu

Karine: övme

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Bu listede Karakoyun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaduman: Siyah duman.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Arutyun: Diriliş

Karpos: Kâr

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasu: Ağır akan su.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaşın: Esmer.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Hümayun: 1. Kutlu, kutsal. 2. Padişaha özgü, hükümdarla ilgili.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karındaş: Kardeş.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karim: cömert

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Koryun: ilahi, tanrıyı yücelten, güneş

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karmel: Bağ

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kareem: Cömert

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karlu: Karlı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karlık: Kar kuyusu.

Bu listede Karakoyun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha