İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karissa: Okşamak

Karadut: Siyah renkli dut.

Karakız: Esmer kız.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karnaim: boynuzları

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmit: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Karmelita: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Karine: övme

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karisa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karima: Noble, cömert

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyan: karanlık bir

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Bu listede Karakoca ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karpos: Kâr

Akçakoca: Temiz ve namuslu erkek.Osman Gazi ve Or­han Gazi´nin silah arkadaşı.Saçı sakalı beyazlaşmış ihtiyar.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaduman: Siyah duman.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Baykoca: Varlıklı, saygın kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karasu: Ağır akan su.

Karındaş: Kardeş.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karatekin: Esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatün: Karanlık gece.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaşın: Esmer.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karim: cömert

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karsten: İsa şöyle bir

Koca: 1. Yaşlı, ihtiyar. 2. Büyük, ulu, yüce.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karmel: Bağ

Kareem: Cömert

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Bu listede Karakoca ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha