İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmelita: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karyan: karanlık bir

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karessa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karakız: Esmer kız.

Karnaim: boynuzları

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kariina: bulundu

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karisa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karine: övme

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmit: Rab `ın bağ

Karis: Grace;

Bu listede Karakoç ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Talaykoç: Denizci yiğit.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karındaş: Kardeş.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kareem: Cömert

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Koç: 1. Damızlık erkek koyun. 2. Sağlıklı, gürbüz genç erkek. 3. Kahraman.

Karasu: Ağır akan su.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karlık: Kar kuyusu.

Tümkoç: Gerçekten yiğit olan kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karlu: Karlı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Balkoç: Bal gibi tatlı ve sevimli yiğit.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Arkoç: Arı gibi çalışkan kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Cankoç: Sevimli, cana yakın kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Erkoç: Güçlü, iri yarı erkek.

Karatün: Karanlık gece.

Karaşın: Esmer.

Tankoç: Şafak vakti gibi aydın, güçlü kimse

Özkoç: Gerçekten koç gibi kuvvetli ve güçlü kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Sarpkoç: Güçlü, kuvvetli kimse.

Karpos: Kâr

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karasal: Kara ile ilgili.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Girginkoç: Herkesle çok çabuk yakınlık kuran, her işe girişen, sokulgan kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Dalkoç: Koruyucu, arka çıkıcı kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaduman: Siyah duman.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Malkoç: Kale muhafızı, koruyucu.

Tamkoç: Koç gibi güçlü kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karmel: Bağ

Demirkoç: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karim: cömert

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Taykoç: Güçlü, kuvvetli çocuk.

Bu listede Karakoç ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha