İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karadut: Siyah renkli dut.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karessa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kariina: bulundu

Karima: Noble, cömert

Aykaş: Ay gibi hilal kaşlı olan.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyan: karanlık bir

Karmelita: Rab `ın bağ

Karis: Grace;

Karnaim: boynuzları

Karine: övme

Karmit: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karisa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karissa: Okşamak

Bu listede Karakaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karatün: Karanlık gece.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karasu: Ağır akan su.

Kareem: Cömert

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karlık: Kar kuyusu.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaşın: Esmer.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatekin: Esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Erkaş: Kaşları gür ve sık olan kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karpos: Kâr

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karim: cömert

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karlu: Karlı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaduman: Siyah duman.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karmel: Bağ

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Bu listede Karakaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha