İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Aykaş: Ay gibi hilal kaşlı olan.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karnaim: boynuzları

Karis: Grace;

Karakız: Esmer kız.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karmit: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karine: övme

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karissa: Okşamak

Karmelita: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karadut: Siyah renkli dut.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karyan: karanlık bir

Bu listede Karakaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karatekin: Esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karatün: Karanlık gece.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karlu: Karlı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karim: cömert

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasu: Ağır akan su.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaduman: Siyah duman.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karmel: Bağ

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karpos: Kâr

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaşın: Esmer.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kareem: Cömert

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Erkaş: Kaşları gür ve sık olan kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Bu listede Karakaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha