İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karakan isminin anlamı: Bir tür dağ ağacı. Karakan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karakan İsminin Anlamı Nedir? Karakan İsminin AnaliziKaryan: karanlık bir
Soykan: Asil, soylu kimse.
Karakız: Esmer kız.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Türkan: Hakana saltanatta ortaklık eden eşi
Muskan: Bilinmeyen
Karima: Noble, cömert
Karmit: Rab `ın bağ
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kariina: bulundu
Karmelita: Rab `ın bağ
Karissa: Okşamak
Sevkan: "Sevmeye doy" anlamında kullanılan bir ad.
Pekkan: Sağlam, temiz soydan gelen.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karessa: çok sevgili
Günebakan: Ayçiçeği.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karis: Grace;
Karnaim: boynuzları
Karadut: Siyah renkli dut.
Karisa: çok sevgili
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karine: övme
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Temirkan: Güçlü soydan gelen kimse. - bk. Demirkan
Pakkan: Temiz soydan gelen kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Aykan: Kanı ay gibi parlak ve temiz Ay Kanlı
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Delikan: Coşkulu, hareketli, kabına sığmaz kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Cankan: Özü hareketli olan kimse.
Tarkan: Eski Türk adı / Dağınık
Doğukan: Doğunun hakanı
Özakan: Katıksız, saf bir biçimde akan.
Batıkan: Batı+ Khan Batının Hanı ya da Batının Kanı anlamında
Avkan: 1. Uzak. 2. Suyun toplandığı yer.
Bilgekan: Bilgin soydan gelen kimse.
Börükan: Güçlü, kuvvetli bir soydan gelem kimse.
Oykan: Görüş, düşünce sahibi hükümdar. - bk. Oyhan
Çağkan: Canlı, dinamik, çalışkan kimse.
Karpos: Kâr
Baykan: Zengin bir soydan gelen kimse.
Örskan: Sağlam bir soydan gelen kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Tokkan: Gözü tok bir soydan gelen kimse.
Türkkan: Türk soyundan gelen.
Timurkan: bk. Demirkan
Baskan: Üstün gelme, yenme, zafer.
Tunçkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Arıkan: Temiz soylu kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Başkan: 1. Bir topluluğun, bir toplantının veya bir derneğin başında bulunan kimse. 2. Bazı ülkelerde devletin ve hükûmetin başı.
Tankan: Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen kimse.
Onatkan: İyi, dürüst, temiz bir soydan gelen.
Hakan: Büyük Han, Hanlar hanı (Hükümdar anlamına=Han)
Özekan: Canlı, hareketli kimse.
Ecekan: Saygın bir soydan gelen kimse.
Günkan: Güneş gibi aydınlık bir soydan gelen kimse.
Tuğkan: Soyu savaşçı olan kimse.
Tatarkan: Tatar soyundan olan kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Yılkan: Yılan, çekinen kimse.
Şahinkan: Yiğit soydan gelen, güçlü, kahraman kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Yiğitkan: Güçlü, korkusuz, kahraman bir soydan gelen kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karlu: Karlı.
Burkan: Volkan, yanardağ.
Atakan: Atasının kanını taşıyan, atasının kanından gelen gücü barındıran
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Çelikkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Arukan: bk. Arıkan
Işıkkan: Aydın, ileri görüşlü bir soydan gelen kimse.
Balkan: 1. Sık ormanla kaplı dağ. 2. Yığın, küme. 3. Sazlık, bataklık.
Eralkan: Vatanı uğrunda canını feda edebilecek yiğit.
Oğuzkan: Güçlü, kuvvetli soydan gelen kimse.
Yağızkan: Esmer bir soydan gelen kimse.
İlkan: "Öncelikle an, hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Günerkan: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Uzkan: Erdemli bir soydan gelen kimse.
Birkan: Aynı soydan olan.
Furkan: İyi ile kötüyü birbirinden ayıran kanıt / Kuran-ı Kerim
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Süerkan: Soylu kandan gelen asker.
Berkkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Demokan: Amlayışlı kimse.
Özkan: Temiz kan, soylu kişinin kanından gelen
Bilkan: Bilgili.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Odkan: Canlı, coşkulu kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Savaşkan: İyi savaşan kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Çalkan: Su birikintisi.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Korkan: Kor gibi ateşli, dinamik, hareketli soydan gelen kimse.
Borkan: Kanlı, canlı kimse.
Bozkan: Cesur, yiğit, güçlü kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Oskan: Akıllı.
Yalazakan: Alevli, coşkulu bir soydan gelen kimse.
Alkan: Kırmızı kan.
Torkan: Gururlu ve tok sözlü soydan gelen kimse.
Ulaçkan: İnsanları birbirine kaynaştıran bir soydan gelen kimse.
Kareem: Cömert
Mertkan: Mert soydan gelen kimse.