İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karakan isminin anlamı: Bir tür dağ ağacı. Karakan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karakan İsminin Anlamı Nedir? Karakan İsminin AnaliziKareena: saf, masum, f arkadaşım
Karakız: Esmer kız.
Günebakan: Ayçiçeği.
Karima: Noble, cömert
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Kariina: bulundu
Soykan: Asil, soylu kimse.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karessa: çok sevgili
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karyan: karanlık bir
Sevkan: "Sevmeye doy" anlamında kullanılan bir ad.
Karadut: Siyah renkli dut.
Pekkan: Sağlam, temiz soydan gelen.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karmit: Rab `ın bağ
Karine: övme
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Muskan: Bilinmeyen
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karis: Grace;
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Türkan: Hakana saltanatta ortaklık eden eşi
Karisa: çok sevgili
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karissa: Okşamak
Karnaim: boynuzları
Kartay: Yaşlı, pir.
Erkan: Erkek kanlı
Mertkan: Mert soydan gelen kimse.
Cankan: Özü hareketli olan kimse.
Süerkan: Soylu kandan gelen asker.
Ünkan: Tanınmış soydan gelen kimse.
Uluerkan: Saygın, yüce, soylu kimse.
Ecekan: Saygın bir soydan gelen kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Kalkan: 1. Ok, kılıç vb.nden korunmak için savaşçıların kullandığı korunmalık. 2. Koruyucu
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karsten: İsa şöyle bir
Utkan: 1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen.
Şimşekkan: Hareketli, canlı soydan gelen.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Gürkan: Güler yüzlü ve kanlı
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Delikan: Coşkulu, hareketli, kabına sığmaz kimse.
Timurkan: bk. Demirkan
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Özkan: Temiz kan, soylu kişinin kanından gelen
Tunçkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karacan: Esmer kimse.
Tümerkan: Yiğit.
Karındaş: Kardeş.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Ulaçkan: İnsanları birbirine kaynaştıran bir soydan gelen kimse.
Borakan: Bora-kan.
Arkan: Temiz.temiz kanlı,arı kanlı
Doğukan: Doğunun hakanı
Berkan: "İyice hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Oykan: Görüş, düşünce sahibi hükümdar. - bk. Oyhan
Karasal: Kara ile ilgili.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Çelikkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Günkan: Güneş gibi aydınlık bir soydan gelen kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Başkan: 1. Bir topluluğun, bir toplantının veya bir derneğin başında bulunan kimse. 2. Bazı ülkelerde devletin ve hükûmetin başı.
Orkan: Şehrin yöneticisi, hâkimi. - bk. Orhan
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Yarkan: Yüksek devlet mahkemesi.
Yağızkan: Esmer bir soydan gelen kimse.
Barkan: Çöllerde rüzgârın esme yönüne dikey doğrultuda oluşan, ay biçimindeki küçük kum kitlesi.
Eralkan: Vatanı uğrunda canını feda edebilecek yiğit.
Atakan: Atasının kanını taşıyan, atasının kanından gelen gücü barındıran
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Selçukkan: Güzel konuşanların soyundan gelen kimse..
Baskan: Üstün gelme, yenme, zafer.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Çağkan: Canlı, dinamik, çalışkan kimse.
Edgükan: İyi soydan gelen kimse.
Bolkan: Kanı bol, hareketli, yerinde duramayan.
Gürbaşkan: Güçlü, kuvvetli başkan.
Uskan: Akıllı soydan gelen kimse.
Batıkan: Batı+ Khan Batının Hanı ya da Batının Kanı anlamında
Alpkan: Yiğit soydan gelen.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karasu: Ağır akan su.
Demokan: Amlayışlı kimse.
Odkan: Canlı, coşkulu kimse.
Alkan: Kırmızı kan.
Tankan: Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen kimse.
Furkan: İyi ile kötüyü birbirinden ayıran kanıt / Kuran-ı Kerim
Tezkan: Kanı kaynayan, heyecanlı kimse.
Bilgekan: Bilgin soydan gelen kimse.
Arukan: bk. Arıkan
Karabey: Esmer, yağız bey.
Urkan: Şehirli bir soydan gelen kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Bozkan: Cesur, yiğit, güçlü kimse.
Güçkan: Delikanlı kimse.
Örskan: Sağlam bir soydan gelen kimse.
Balkan: 1. Sık ormanla kaplı dağ. 2. Yığın, küme. 3. Sazlık, bataklık.
Temirkan: Güçlü soydan gelen kimse. - bk. Demirkan
Korkan: Kor gibi ateşli, dinamik, hareketli soydan gelen kimse.
Turkan: Koruyucu, muhafız.
Çokan: 1. Dağın doruğu. 2. Zirveye ulaşan.
Berkkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Türkkan: Türk soyundan gelen.
Çalkan: Su birikintisi.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Gürakan: Bol, fazla akan.
Pakkan: Temiz soydan gelen kimse.
Tarkan: Eski Türk adı / Dağınık
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Torkan: Gururlu ve tok sözlü soydan gelen kimse.
Tunakan: Görkemli, gösterişli soydan gelen kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Koçkan: Yiğit, yürekli soydan gelen.