İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karakan isminin anlamı: Bir tür dağ ağacı. Karakan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karakan İsminin Anlamı Nedir? Karakan İsminin AnaliziKarmit: Rab `ın bağ
Kariina: bulundu
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karmelita: Rab `ın bağ
Sevkan: "Sevmeye doy" anlamında kullanılan bir ad.
Pekkan: Sağlam, temiz soydan gelen.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karadut: Siyah renkli dut.
Karima: Noble, cömert
Karissa: Okşamak
Karnaim: boynuzları
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karis: Grace;
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Türkan: Hakana saltanatta ortaklık eden eşi
Muskan: Bilinmeyen
Karessa: çok sevgili
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karine: övme
Karakız: Esmer kız.
Soykan: Asil, soylu kimse.
Karisa: çok sevgili
Karyan: karanlık bir
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Günebakan: Ayçiçeği.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Bilgekan: Bilgin soydan gelen kimse.
Ulukan: Soylu, yüce soydan gelen kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Borkan: Kanlı, canlı kimse.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Aşkan: 1. Kula donlu at. 2. İşaret, im. 3. Renk, beniz.
Karlu: Karlı.
Kareem: Cömert
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Çapkan: 1. Saldıran, atılan, hücum eden. 2. Koşan, hızlı hareket eden.
Onatkan: İyi, dürüst, temiz bir soydan gelen.
Karatekin: Esmer kimse.
Hakan: Büyük Han, Hanlar hanı (Hükümdar anlamına=Han)
Odkan: Canlı, coşkulu kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Patvakan: Haysiyet
Bozkan: Cesur, yiğit, güçlü kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Arukan: bk. Arıkan
Doğukan: Doğunun hakanı
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Serkan: Ser-kan. Baş kan, soylu kan. Asil bir soydan gelen kimse.
Özbekkan: Özbek soyundan gelen kimse.
Furkan: İyi ile kötüyü birbirinden ayıran kanıt / Kuran-ı Kerim
Özekan: Canlı, hareketli kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karpos: Kâr
Erkan: Erkek kanlı
Taşkan: Sağlam, güçlü soydan gelen kimse.
Demirkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Savaşkan: İyi savaşan kimse.
Karluk: Türk boylarından biri.
Sükan: Yiğit, güçlü bir soydan gelen kimse.
Ulaçkan: İnsanları birbirine kaynaştıran bir soydan gelen kimse.
Kalkan: 1. Ok, kılıç vb.nden korunmak için savaşçıların kullandığı korunmalık. 2. Koruyucu
Uskan: Akıllı soydan gelen kimse.
Oskan: Akıllı.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Tuğkan: Soyu savaşçı olan kimse.
Pakkan: Temiz soydan gelen kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Türkkan: Türk soyundan gelen.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Sümerkan: Sümer soyundan gelen kimse.
Eralkan: Vatanı uğrunda canını feda edebilecek yiğit.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Delikan: Coşkulu, hareketli, kabına sığmaz kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Ünkan: Tanınmış soydan gelen kimse.
Baskan: Üstün gelme, yenme, zafer.
Timurkan: bk. Demirkan
Tamkan: Saygın bir soydan gelen kimse.
Şimşekkan: Hareketli, canlı soydan gelen.
Temirkan: Güçlü soydan gelen kimse. - bk. Demirkan
Uluçkan: Yüce, saygın ve erdemli bir soydan gelen kimse.
Tümkan: Kanlı canlı, sağlıklı.
Işınkan: Yüzü ay gibi parlak bir soydan gelen kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Gürkan: Güler yüzlü ve kanlı
Kaynarkan: Coşkulu, hareketli kimse.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Ecekan: Saygın bir soydan gelen kimse.
Baykan: Zengin bir soydan gelen kimse.
Çakan: Parıldayan, ışık veren.
Karsten: İsa şöyle bir
Jakan: Bilge
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Batıkan: Batı+ Khan Batının Hanı ya da Batının Kanı anlamında
Utkan: 1. Zafer kazanmış, muzaffer. 2. Şerefli, onurlu soydan gelen.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karmel: Bağ
Örskan: Sağlam bir soydan gelen kimse.
Sarpkan: Sert, güçlü soydan gelen.
Karaşın: Esmer.
Özkan: Temiz kan, soylu kişinin kanından gelen
Selçukkan: Güzel konuşanların soyundan gelen kimse..
Tankan: Şafak gibi aydınlık, temiz soydan gelen kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Efekan: Efe soyundan gelen kimse.
Tunçkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Avkan: 1. Uzak. 2. Suyun toplandığı yer.
Koçkan: Yiğit, yürekli soydan gelen.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Torkan: Gururlu ve tok sözlü soydan gelen kimse.
Berkan: "İyice hatırla" anlamında kullanılan bir ad.
Berkkan: Güçlü soydan gelen kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Başkan: 1. Bir topluluğun, bir toplantının veya bir derneğin başında bulunan kimse. 2. Bazı ülkelerde devletin ve hükûmetin başı.