İsim Arama

Uyumlu İsim Arama

İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karagöz İsmine Uygun İsimler

Karagöz isminin anlamı: 1. Kara gözlü kimse. 2. Şakacı, hoşsohbet kimse. 3. Halk tiyatrosunda Hacivat´ın muhatabı, oyun arkadaşı. Karagöz ismi Türkçe kökenli bir Uniseks ismidir.

Karagöz İsminin Anlamı Nedir? Karagöz İsminin Analizi

Karagöz İsmiyle Uyumlu Kız İsimleri

Karakız: Esmer kız.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karnaim: boynuzları

Karmelita: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kariina: bulundu

Karmit: Rab `ın bağ

Karisa: çok sevgili

Karine: övme

Karis: Grace;

Karyan: karanlık bir

Karima: Noble, cömert

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karessa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karadut: Siyah renkli dut.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.


Bu listede Karagöz ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karagöz İsmiyle Uyumlu Erkek İsimleri

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karmel: Bağ

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karındaş: Kardeş.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Tokgöz: Açgözlü olmayan.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kocagöz: Gözleri büyük kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karatün: Karanlık gece.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karacan: Esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karpos: Kâr

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karlu: Karlı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karatekin: Esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karim: cömert

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaşın: Esmer.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Tepegöz: 1. Gözleri yukarı doğru kalkmış kimse. 2. Sağa sola çarpan sakar kimse. 3. Yaramaz çocuk. 4. Herkese çatan, kavgacı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.


Bu listede Karagöz ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.