İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karyan: karanlık bir

Karine: övme

Karisa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karima: Noble, cömert

Karissa: Okşamak

Karnaim: boynuzları

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karakız: Esmer kız.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karis: Grace;

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmit: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Bu listede Karadut ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karsten: İsa şöyle bir

Mecdut: Talihi açık, mutlu, şanslı kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaşın: Esmer.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karlu: Karlı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kareem: Cömert

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasu: Ağır akan su.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karim: cömert

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaduman: Siyah duman.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karatün: Karanlık gece.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Mevdut: Sevilmiş, sevilen.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karasal: Kara ile ilgili.

Karpos: Kâr

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Bu listede Karadut ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha