İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaduman isminin anlamı: Siyah duman. Karaduman ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaduman İsminin Anlamı Nedir? Karaduman İsminin AnaliziKaryağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karissa: Okşamak
Peyman: Yemin, ant.
Neriman: Pehlivan, yiğit
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karnaim: boynuzları
Karakız: Esmer kız.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Dilman: Dil bilen, güzel söz söyleyen. bk. Dilmen.
Şuman: Zambak;güzellik
Karessa: çok sevgili
Iman: (Allah)
Karmelita: Rab `ın bağ
Hıraman: Salına salına, naz ve eda ile yürüyen.
Ezman: Gök, sema
Karadut: Siyah renkli dut.
Şaduman: Sevinçli, neşeli. - bk. Şadıman
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Gökduman: Göğe yükselen duman.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karis: Grace;
Hanüman: 1. Ev bark, ocak, yuva. 2. Ev halkı, çoluk çocuk.
Karima: Noble, cömert
Karisa: çok sevgili
Leman: Titrek / Parlamak / ekin toplamak
Mihman: Konuk, misafir.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karyan: karanlık bir
Kariina: bulundu
Keriman: Eli açıklar, cömertler.
Karmit: Rab `ın bağ
Esman: Her şeyin pahası, tutarları, semenleri. Bedeller, kıymetler, değerler
Karine: övme
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Salaman: Barış
Sulayman: Barış
Nayman: 1. Sekiz. 2. Batı Moğolistan´da yaşayan sekiz kabileden oluşan topluluk.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Tağman: Dağ gibi iri yarı, gösterişli kimse.
Tarıman: Tarımla uğraşan kimse, rençper.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Oyman: Görüş, düşünce sahibi kimse.
Naaman: hoş
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tuman: 1. Nem, çiy. 2. Duman, sis. 3. Şalvar.
Yurtman: Yurdunu çok seven kimse.
Okman: 1. Ok gibi hızlı, güçlü kimse. 2. Okçu.
Kirman: Hisar, kale.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Bayman: Varlıklı, saygın kimse.
Çağman: Çağın insanı.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Demirman: Demir gibi güçlü, sağlam kimse.
Pakman: Temiz, dürüst, soylu kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Abdal-Rahman: Merhametlilerin Servant
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Denizman: Denizci.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Uçman: Uçan, uçucu.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Behman: Filân, filânca. Celali takvimde Farsça bir ay adı (21 Ocak – 19 Şubat tarihleri arasına denk gelir).
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Tanman: Şafak vakti gibi parlak, güçlü kimse.
Suleiman: Barış
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Zaman: Vakit, çağ.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Ayman: Ay gibi ışıklı, güzel kimse.
Heman: bağlılık
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Ataman: Ata kişi, başkan, önder.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Başarman: Yaptığı işleri başarıyla sonuçlandıran kimse.
Derman: Güç, kuvvet. İlaç.Çare.Takat.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Eryaman: Güçlü becerikli yiğit.
Tarman: Tarımla uğraşan kimse, rençper. - bk. Tarıman
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Danışman: 1. Bilgili ve düşüncesinden yararlanmak için danışılan kimse. 2. Bilgin.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Numan: 1. Kan. 2. Gelincik
Karmel: Bağ
Karaduman: Siyah duman.
Alpman: Yiğit, cesur, kahraman kişi.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Kaman: Dağların doruğuna yakın olan yerler.
Kerman: Hisar, kale. - bk. Kirman
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Abdurrahman: Rahmet sahibi olan Allah ın kulu.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Selekman: Cömert, eli açık kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Kareem: Cömert
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Hyman: Hayat
Sağman: 1. Sağlıklı kimse. 2. Eksiksiz, kusursuz, güvenilir kimse.
Günerman: Yiğit soydan gelen aydın kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Erman: Erdemli yiğit
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Odman: Ateş gibi canlı, coşkulu, hareketli kimse.
Teoman: Oğuz Han’ın Babasının adı
Kahraman: Savaşta yiğitlik gösteren, cesur
Sakman: 1. Uyanık, akıllı kimse. 2. Sessiz, sakin kimse.
Haman: gürültü gürültü
Yatman: Boyun eğen, uysal, yumuşak başlı kimse.
Karim: cömert
Akıman: Cömert, eli açık kimse.
Korman: Kor gibi ateşli, canlı, hareketli kimse.
Acunman: Çok ünlü, tanınmış kimse. Dünyaca tanınmış, ünlü.
Rahman: Acıması bol olan
Lukman: Wise, Akıllı
Jorman: Tanrı tarafından Yüce
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Abdalrahman: merhametli bir kulu
Lokman: Tarihteki en ünlü tabibin adı (Lokman Hekim)
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Kırman: Saçlarına ak düşmüş adam.
Işıman: Parlak, aydınlık yüzlü kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş