İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karadoğan isminin anlamı: Esmer olarak dünyaya gelen. Karadoğan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karadoğan İsminin Anlamı Nedir? Karadoğan İsminin AnaliziKaris: Grace;
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karessa: çok sevgili
Güldoğan: Gül gibi güzel.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmit: Rab `ın bağ
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Kariina: bulundu
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Armağan: 1. Birini sevindirmek, mutlu etmek için verilen şey, hediye. 2. Ödül. 3. Bağış, ihsan.
Karima: Noble, cömert
Karyan: karanlık bir
Karakız: Esmer kız.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karisa: çok sevgili
Karine: övme
Karnaim: boynuzları
Karissa: Okşamak
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Tandoğan: Şafak vaktinde doğan kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karmel: Bağ
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karaduman: Siyah duman.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Uğan: bk. Ogan
Oğan: 1. Tanrı. 2. Güçlü, kuvvetli. - bk. Ogan
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Bilgekağan: Bilgili hükümdar.
Karaşın: Esmer.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Türkdoğan: Türk olarak doğan.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Alpağan: Cesur, yiğit, kahraman kimse.
Baydoğan: Dünyaya zengin olarak gelen, zengin doğan.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Bozdoğan: Bir şahin türü.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Candoğan: Yaradılıştan samimi, dost olan kimse.
Eroğan: Güçlü erkek.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Karpos: Kâr
Karasal: Kara ile ilgili.
Alpdoğan: Doğuştan yiğit, cesur, yürekli olan kimse.
Özdoğan: Öz kardeş.
Gökdoğan: 1. Bir tür doğan. 2. Çakır gözlü.
Karim: cömert
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Uludoğan: UDoğuştan yüce, uğurlu olan kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Kağan: Keskin kılıç / Dinin keskin kılıcı
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Hürdoğan: Hür, özgür olarak doğan.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Doğan: Kartalgillerden, alıştırılarak kuş avında kullanılan, yırtıcı bir kuş.
Karatün: Karanlık gece.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Kanağan: Çabuk inanan, kanan.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Alpoğan: Yiğit, cesur, yürekli, etkili kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
İyidoğan: Doğumu uğur getiren.
Karlu: Karlı.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Çoğan: Kökü ve dalları sabun gibi köpüren bir bitki, çöven.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karatekin: Esmer kimse.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Tekdoğan: Eşsiz, benzersiz doğmuş olan.
Erdoğan: Doğuştan yiğit / Erken doğan
Kartay: Yaşlı, pir.
Toğan: bk. Doğan
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Başdoğan: Önce doğan.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Çağan: Bayram, şenlik, mutlu gün
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karsten: İsa şöyle bir