İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karademir isminin anlamı: Güçlü, kuvvetli esmer kimse. Karademir ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karademir İsminin Anlamı Nedir? Karademir İsminin AnaliziKarmelita: Rab `ın bağ
Karima: Noble, cömert
Jinmir: Kraliçe, prenses
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karissa: Okşamak
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karnaim: boynuzları
Karine: övme
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karis: Grace;
Karmit: Rab `ın bağ
Karakız: Esmer kız.
Karessa: çok sevgili
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karadut: Siyah renkli dut.
Kariina: bulundu
Mir: Baş, amir, bey.
Karisa: çok sevgili
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karyan: karanlık bir
Belemir: Peygamber çiçeği,mavikantaron olarak bilinen çiçek
Karacan: Esmer kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karaduman: Siyah duman.
Kareem: Cömert
Bozdemir: Demir gibi sağlam ve kuvvetli olan kimse.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karlu: Karlı.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Damir: (C.: Damâr) Kalp. Vicdan. Niyet. Zayıf, ince. Barış, huzur, huzur vermek.
Shamir: Çakmaktaşı
Gökdemir: Mavi gözlü, güçlü kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Erendemir: Deneyimli, akıllı, güçlü kimse.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Taydemir: Güçlü kuvvetli kimse.
Baştemir: İleri gelen, saygın kimse. bk. Başdemir
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Kandemir: Güçlü soydan gelen kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Emir: Reis, aşiret başı, Emreden
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Temir: Demir.
Karaşın: Esmer.
Jamir: Bilinmeyen
Baldemir: Bal gibi tatlı ve sevimli olan yiğit.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Kartay: Yaşlı, pir.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Pamir: Orta Asya’da Tacikistan, Çin, Sincan Uygur Özerk sınırında bulunan lalenin ana vatanı olan ve Himalaya Dağlarının kuzey silsilelerini teşki eden sıra dağların adı.
Elidemir: Eli güçlü olan kimse.
Gündemir: Sağlam ve kuvvetli ışık saçan.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Alpdemir: Demir yürekli, korkusuz yiğit.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Aydemir: Marangozların kullandığı kavisli bir keser çeşidi.
Tokdemir: Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Akdemir: Demir gibi güçlü ve temiz yürekli.Yiğit.Dövme demir.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
İldemir: Ülkenin güçlü kimsesi.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Tunçdemir: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Balamir: Eski bir Türk kağanı.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karatekin: Esmer kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Bekdemir: Demir gibi sağlam ve güçlü olan kimse.
Elmir: Milletin Yöneticisi
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
İğdemir: Marangozlukta ağaç delmek için kullanılan çelik araç.
Başdemir: İleri gelen, saygın kimse.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kocademir: Güçlü kuvvetli ihtiyar kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Tamir: Birçok tarihleri \u200b\u200bİmparatorluğu, içinde sahip
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Esendemir: Sağlıklı, salim, rahat, güçlü kimse.
Kızıldemir: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karim: cömert
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karasal: Kara ile ilgili.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karatün: Karanlık gece.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Semir: 1. Arkadaş. 2. Nitelikli. 3. Yamaç, dağ silsilesi.
Samir: Meyve veren, meyveli.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Aldemir: Ateşte kıpkırmızı hale getirilen demir Al-Demir
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Eldemir: Demir gibi güçlü eli olan kimse.
Demir: Bir Element
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.