İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karyan: karanlık bir

Karessa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karine: övme

Karnaim: boynuzları

Karakız: Esmer kız.

Karis: Grace;

Karmit: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karima: Noble, cömert

Kariina: bulundu

Karisa: çok sevgili

Seldağ: Dağdan gelen sel gibi coşkulu, hareketli.

Şendağ: Çok neşeli ve sevinçli olan.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Bu listede Karadağ ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karluk: Türk boylarından biri.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karatekin: Esmer kimse.

Uludağ: Dağlar kadar yüce, erdemli olan kimse.

Kareem: Cömert

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Tekindağ: Uğurlu dağ.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karlık: Kar kuyusu.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Özdağ: Özü dağ gibi yüce olan kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Beydağ: 1. Beyin gezip dolaştığı dağ. 2. Anadolu´nun çeşitli yerlerinde dağların ortak adı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Yücedağ: Yüksek, büyük, ulu kimse.

Bozdağ: Tepeleri dumanla kaplı olan dağ.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Okdağ: Dağlarda gezen okçu.

Karaşın: Esmer.

Oldağ: "Yücel, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karasu: Ağır akan su.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karmel: Bağ

Karabey: Esmer, yağız bey.

Erdağ: Yüce, saygın kimse.

Esendağ: Sağlıklı, salim, rahat kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Dağ: Çevresindeki araziye göre çok yüksek olan toprak, kaya

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karim: cömert

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karındaş: Kardeş.

Karatün: Karanlık gece.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karacan: Esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaduman: Siyah duman.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Bu listede Karadağ ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha