İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karima: Noble, cömert

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kariina: bulundu

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karyan: karanlık bir

Karis: Grace;

Şendağ: Çok neşeli ve sevinçli olan.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karessa: çok sevgili

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karisa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Karmelita: Rab `ın bağ

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karine: övme

Seldağ: Dağdan gelen sel gibi coşkulu, hareketli.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karakız: Esmer kız.

Karnaim: boynuzları

Karmit: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Bu listede Karadağ ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karasal: Kara ile ilgili.

Uludağ: Dağlar kadar yüce, erdemli olan kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaduman: Siyah duman.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karmel: Bağ

Esendağ: Sağlıklı, salim, rahat kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Tekindağ: Uğurlu dağ.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Okdağ: Dağlarda gezen okçu.

Karpos: Kâr

Yücedağ: Yüksek, büyük, ulu kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Beydağ: 1. Beyin gezip dolaştığı dağ. 2. Anadolu´nun çeşitli yerlerinde dağların ortak adı.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Oldağ: "Yücel, yüksel" anlamında kullanılan bir ad.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Erdağ: Yüce, saygın kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacan: Esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karatekin: Esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Bozdağ: Tepeleri dumanla kaplı olan dağ.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Dağ: Çevresindeki araziye göre çok yüksek olan toprak, kaya

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karim: cömert

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaşın: Esmer.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Özdağ: Özü dağ gibi yüce olan kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karasu: Ağır akan su.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karlu: Karlı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kareem: Cömert

Karlık: Kar kuyusu.

Bu listede Karadağ ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha