İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karakız: Esmer kız.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karis: Grace;

Bacı: 1. Büyük kız kardeş, abla. 2. Kız kardeş. 3. Bir evde uzun zaman çalışmış yaşlı kadınlara verilen unvan. 4. Tarikat şeyhlerinin karısı. 5. Kadınlara söylenen bir seslenme sözü.

Kariina: bulundu

Karadut: Siyah renkli dut.

Karissa: Okşamak

Karima: Noble, cömert

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karine: övme

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karnaim: boynuzları

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmit: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Anabacı: Anne ve kız kardeş.

Karessa: çok sevgili

Karisa: çok sevgili

Bu listede Karacı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Otacı: Hekim, doktor.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Aracı: Uzlaştırıcı, anlaşma sağlayan kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karmel: Bağ

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karatekin: Esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karatün: Karanlık gece.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karpos: Kâr

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karındaş: Kardeş.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Savacı: 1. Haberci. 2. Müjde getiren. 3. Peygamber.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaşın: Esmer.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Yadacı: 1. Büyücü, sihirbaz. 2. Hekim.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kamacı: Top kaması yapan veya onaran kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karlık: Kar kuyusu.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karasu: Ağır akan su.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaduman: Siyah duman.

Karacan: Esmer kimse.

Hacı: Hicaz’a gidip hac törenine katılan

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karim: cömert

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Bu listede Karacı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha