İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Anabacı: Anne ve kız kardeş.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karnaim: boynuzları

Karyan: karanlık bir

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karakız: Esmer kız.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karis: Grace;

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karima: Noble, cömert

Karisa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmit: Rab `ın bağ

Karmelita: Rab `ın bağ

Karine: övme

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karessa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Bacı: 1. Büyük kız kardeş, abla. 2. Kız kardeş. 3. Bir evde uzun zaman çalışmış yaşlı kadınlara verilen unvan. 4. Tarikat şeyhlerinin karısı. 5. Kadınlara söylenen bir seslenme sözü.

Kariina: bulundu

Bu listede Karacı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karlu: Karlı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karpos: Kâr

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Otacı: Hekim, doktor.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Kareem: Cömert

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Hacı: Hicaz’a gidip hac törenine katılan

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karacan: Esmer kimse.

Karmel: Bağ

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karasu: Ağır akan su.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karlık: Kar kuyusu.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karatün: Karanlık gece.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Aracı: Uzlaştırıcı, anlaşma sağlayan kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kamacı: Top kaması yapan veya onaran kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karim: cömert

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Yadacı: 1. Büyücü, sihirbaz. 2. Hekim.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaduman: Siyah duman.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaşın: Esmer.

Savacı: 1. Haberci. 2. Müjde getiren. 3. Peygamber.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Bu listede Karacı ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha