İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karissa: Okşamak

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karakız: Esmer kız.

Karessa: çok sevgili

Karmelita: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Belik: 1. Saç örgüsü. 2. İşaret, iz, nişan, 3. Çok, fazla. 4. Tepe, doruk.

Karima: Noble, cömert

Elik: Ceylan.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kariina: bulundu

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Elbirlik: Bir işi yapmak için birleşme, beraberlik, dayanışma

Karisa: çok sevgili

Keklik: 1. Güvercin büyüklüğünde, eti için avlanan, tüyü boz, ayakları ve gagası kırmızı renkte, beğenilen bir kuş 2. Alımlı, güzel kadın.

Karine: övme

Karmit: Rab `ın bağ

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karis: Grace;

Karnaim: boynuzları

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyan: karanlık bir

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Bu listede Karaçelik ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Ökelik: Akıllılık, bilgelik.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaşın: Esmer.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karasu: Ağır akan su.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Melik: Hükümdar, han

Karlık: Kar kuyusu.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karatekin: Esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karim: cömert

Kartay: Yaşlı, pir.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Tamçelik: Çelik gibi güçlü kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Abdülmelik: Melik (Herşeyin Hükümdarı) Olan Allah’ın Kulu; Herşey Üzerinde Tasarruf ve Hükmeden Tek Hükümdar Yüce Allah’ın Kulu; Abd + Melik

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Çelik: Su verilerek sertleştirilmiş demir

Malik: Sahip, efendi

Kareem: Cömert

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Erlik: Yiğitlik, erkeklik.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karsten: İsa şöyle bir

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karındaş: Kardeş.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Bilik: 1. Güçlü bir seziş ve görgüden doğan ruh uyanıklığı ve zevk olgunluğu. 2. Akıl, us, hikmet, bilgi.

Karasal: Kara ile ilgili.

Erçelik: Çelik gibi güçlü erkek.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Abdülhalik: Her şeyi yaratan, yoktan var eden Allah’ın kulu.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karmel: Bağ

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Şenlik: Sevinçli, coşkulu, mutlu olma durumu.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Özçelik: Özü çelik gibi sert ve güçlü olan kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karpos: Kâr

Karatün: Karanlık gece.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Bu listede Karaçelik ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha