İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmit: Rab `ın bağ

Karadut: Siyah renkli dut.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karakız: Esmer kız.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karima: Noble, cömert

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karnaim: boynuzları

Karine: övme

Karyan: karanlık bir

Karis: Grace;

Karessa: çok sevgili

Karisa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kariina: bulundu

Bu listede Karaçay ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaşın: Esmer.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karatekin: Esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacan: Esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kareem: Cömert

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Tunçay: bk. Tuncay

Karaduman: Siyah duman.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karim: cömert

Karmel: Bağ

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karpos: Kâr

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Koçay: Koç gibi güçlü.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karsten: İsa şöyle bir

Uçay: Son ay.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karındaş: Kardeş.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Topçay: Kıvırıla kıvrıla akan ırmak.

Demirçay: Güçlü, kuvvetli, sert kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Bu listede Karaçay ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha