İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmit: Rab `ın bağ

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karakız: Esmer kız.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karine: övme

Karisa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karis: Grace;

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karnaim: boynuzları

Kariina: bulundu

Karissa: Okşamak

Karima: Noble, cömert

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karyan: karanlık bir

Karessa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karlık: Kar kuyusu.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karındaş: Kardeş.

Karmel: Bağ

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaşın: Esmer.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Sançar: 1. Kısa kama. 2. Saplayan, batıran, yenen. - bk. Sancar

Karluk: Türk boylarından biri.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kareem: Cömert

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karpos: Kâr

Akçar: iyi ruhlar.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karim: cömert

Karatekin: Esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karasu: Ağır akan su.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karlu: Karlı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Çağaçar: Yeni bir dönem başlatan kimse. bk. Çağaçan

Karaçar: Kötü ruhlar.

Tanaçar: Sabah vaktindeki alaca karanlık

Karacan: Esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Uçar: Uçan, uçucu.

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha