İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karmit: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karakız: Esmer kız.

Karnaim: boynuzları

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kariina: bulundu

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karessa: çok sevgili

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karis: Grace;

Karisa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karima: Noble, cömert

Karine: övme

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karyan: karanlık bir

Karmelita: Rab `ın bağ

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Uçar: Uçan, uçucu.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karındaş: Kardeş.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karpos: Kâr

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karaşın: Esmer.

Karmel: Bağ

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karacan: Esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kareem: Cömert

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Tanaçar: Sabah vaktindeki alaca karanlık

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karim: cömert

Sançar: 1. Kısa kama. 2. Saplayan, batıran, yenen. - bk. Sancar

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Çağaçar: Yeni bir dönem başlatan kimse. bk. Çağaçan

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Akçar: iyi ruhlar.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karaduman: Siyah duman.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karlu: Karlı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha