İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karisa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karine: övme

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmit: Rab `ın bağ

Karyan: karanlık bir

Karadut: Siyah renkli dut.

Karis: Grace;

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kariina: bulundu

Karima: Noble, cömert

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karnaim: boynuzları

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karessa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karsten: İsa şöyle bir

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karlık: Kar kuyusu.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Tanaçar: Sabah vaktindeki alaca karanlık

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karlu: Karlı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karpos: Kâr

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karındaş: Kardeş.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karatekin: Esmer kimse.

Sançar: 1. Kısa kama. 2. Saplayan, batıran, yenen. - bk. Sancar

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Çağaçar: Yeni bir dönem başlatan kimse. bk. Çağaçan

Karaşın: Esmer.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Karim: cömert

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Akçar: iyi ruhlar.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karasu: Ağır akan su.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karmel: Bağ

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Uçar: Uçan, uçucu.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Kareem: Cömert

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha