İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karine: övme

Karakız: Esmer kız.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karisa: çok sevgili

Karis: Grace;

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karima: Noble, cömert

Karmit: Rab `ın bağ

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karissa: Okşamak

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karnaim: boynuzları

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karyan: karanlık bir

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karim: cömert

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karındaş: Kardeş.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karatekin: Esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karmel: Bağ

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Akçar: iyi ruhlar.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kareem: Cömert

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Tanaçar: Sabah vaktindeki alaca karanlık

Çağaçar: Yeni bir dönem başlatan kimse. bk. Çağaçan

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karacan: Esmer kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karasu: Ağır akan su.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Uçar: Uçan, uçucu.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Sançar: 1. Kısa kama. 2. Saplayan, batıran, yenen. - bk. Sancar

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Bu listede Karaçar ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha