İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karacan isminin anlamı: Esmer kimse. Karacan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karacan İsminin Anlamı Nedir? Karacan İsminin AnaliziPerican: Peri gibi güzel olan.
Karis: Grace;
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Zican: Canlı, cana yakın, candan.
Morican: Can boncuk
Gülcan: Gül gibi güzel canlı
Karissa: Okşamak
İlkcan: İlk doğan çocuklara verilen adlardandır.
Karnaim: boynuzları
Mihrican: Sonbahar. İranlılarda bir bayram.
Bilgecan: Bilgili kimse.
Karisa: çok sevgili
Karima: Noble, cömert
Nazlıcan: Nazlı kimse.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Sincan: 1. Gülgillerden, Doğu Anadolu Bölgesinde yetişen, kırmızı veya kan kırmızısı renkte çiçekleri olan çok yıllık kokulu bir bitki. 2. Uygur Özerk Bölgesinin Çince´deki adı.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Neşecan: Neşeli, sevinçli kimse.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Lorican: Can ninni
Dilocan: Can dost
Karmit: Rab `ın bağ
Severcan: Yürekten seven kimse.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Yârcan: Çok sevilen, sevgili.
Sevencan: Gönülden seven kimse.
Karyan: karanlık bir
Durcan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karakız: Esmer kız.
Sevican: Gönülden gelen sevgi.
İsmican: Adı da kendi gibi sevimli olan.
Karadut: Siyah renkli dut.
Gülercan: Gülümseyen sevgili.
Kariina: bulundu
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Nevcan: Yeni doğmuş, küçük, genç.
Dilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Yekcan: Bir can
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Mircan: Gerçek dost olan değerli kimse.
Karessa: çok sevgili
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmelita: Rab `ın bağ
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Sevilcan: "Yürekten sevil" anlamında kullanılan bir ad.
Tülcan: İnce ruhlu insan.
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Nurcan: Işık canlı, can ışığı
Güzelcan: Güzel kimse.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Ezcan: Ben canım, ben canlıyım
Aycan: 1.İçi aydınlık 2."Ey sevgili" anlamında kullanılan bir ad.
Karine: övme
Ayşecan: Rahat ve huzur içinde yaşayan kimse.
Sevgican: Gönülden gelen sevgi.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Sevcan: "Gönülden sev" anlamında kullanılan bir ad.
Okcan: Canlı, hareketli, canı tez.
Karlık: Kar kuyusu.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karaşın: Esmer.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Alacan: Henüz olgunlaşmamış dost.
Sercan: Canların özü, canın başı. Sevgili, sevilen.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Gökcan: Yeşermiş, taze can, özlemle dolu can
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Turcan: Genç, delikanlı.
Karasu: Ağır akan su.
Memucan: yoksul için de geçerlidir hazırlamak
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Demircan: Demir gibi sağlam olan can
Kipcan: Canlı, dayanıklı, sağlam kimse.
Temircan: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demircan
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Karatün: Karanlık gece.
Velican: Can sahibi, canlı.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Gürcan: Herkesi seven, özveride bulunan
Türkcan: Sevilen Türk.
Karsten: İsa şöyle bir
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Erencan: Deneyimli, akıllı kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Tekecan: Mert, sözünün eri olan kimse.
Ulucan: Erdemli, saygın, yüce kişi.
Ulcan: bk. Oğulcan
Barışcan: Barıştan yana olan kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Efecan: Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı (afacan)
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Dönmezcan: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse.
Alican: Yüce, ulu dost.Cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı.
Atacan: "Sevgili baba" anlamında kullanılan bir ad.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Közcan: Samimi, içten kimse.
İlcan: Memleketin sevimlisi.
Karim: cömert
Kareem: Cömert
Duracan: "Yaşasın, uzun ömürlü olsun" anlamında kullanılan bir ad.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karacan: Esmer kimse.
Dirican: Güçlü, canlı kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Orcan: Kale veya şehirde bulunanların yakın dostu.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Emircan: Emir ve Can isimlerinin birleşmesi ile oluşmuştur.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karlu: Karlı.
Oğulcan: Çok sevgili çocuk.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Can: İnsan ve hayvanlarda yaşamı sağlayan ve ilk korunan
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Uzcan: Uysal, uyumlu, iyi insan.
Dilercan: İsteyen, dilekte bulunan, dileyen kimse.
Ruhcan: Ruh ve can.
Yurtcan: Ülkesine canlılık katan kimse.
Kayacan: Canı kaya gibi güçlü olan.
Çevikcan: Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.
Beycan: Bey gibi olan kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Arcan: Özü saf, temiz kimse.
Nuhcan: Nuh Peygamber gibi uzun ömürlü olması istenilen.
Karındaş: Kardeş.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karmel: Bağ
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Salcan: Coşkulu, taşkın yaradılışlı, hareketli olan kimse. - bk. Selcan
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tanırcan: Anımsayan, bilip ayıran, seçen kimse.
Timurcan: bk. Demircan
Torcan: Çekingen, utangaç kimse.
Zeycan: Candan, cana yakın.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Özgürcan: Özgürlüğe düşkün kimse.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Arıcan: Temiz, doğru kimse.