İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karacan isminin anlamı: Esmer kimse. Karacan ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karacan İsminin Anlamı Nedir? Karacan İsminin AnaliziYekcan: Bir can
Gülercan: Gülümseyen sevgili.
Karmit: Rab `ın bağ
Karessa: çok sevgili
Nurcan: Işık canlı, can ışığı
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Lorican: Can ninni
Karis: Grace;
Nevcan: Yeni doğmuş, küçük, genç.
İsmican: Adı da kendi gibi sevimli olan.
Dilocan: Can dost
Karyan: karanlık bir
Dilcan: Şirin dilli, güzel sözlü. Candan, gönülden konuşan.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karadut: Siyah renkli dut.
Durcan: "Yaşa, uzun ömürlü ol" anlamında kullanılan bir ad.
Karmelita: Rab `ın bağ
Tülcan: İnce ruhlu insan.
Ayşecan: Rahat ve huzur içinde yaşayan kimse.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Gülcan: Gül gibi güzel canlı
Mihrican: Sonbahar. İranlılarda bir bayram.
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Yârcan: Çok sevilen, sevgili.
İlkcan: İlk doğan çocuklara verilen adlardandır.
Ferican: Can aydınlığı, ruhun ışığı.
Kariina: bulundu
Neşecan: Neşeli, sevinçli kimse.
Bilgecan: Bilgili kimse.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Mercan: 1. Tropik ve ılık denizlerde yaşayan, geniş resifler oluşturan, mercanlar sınıfının örneği olan, kırmızı kalker iskeletli hayvan.2. Bu hayvanın iskeletinden elde edilen ve süs eşyaları yapımında kullanılan madde.3. Açık kırmızı renkte bir balık türü.
Karakız: Esmer kız.
Sevgican: Gönülden gelen sevgi.
Perican: Peri gibi güzel olan.
Karine: övme
Mircan: Gerçek dost olan değerli kimse.
Sincan: 1. Gülgillerden, Doğu Anadolu Bölgesinde yetişen, kırmızı veya kan kırmızısı renkte çiçekleri olan çok yıllık kokulu bir bitki. 2. Uygur Özerk Bölgesinin Çince´deki adı.
Morican: Can boncuk
Nazlıcan: Nazlı kimse.
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karnaim: boynuzları
Karisa: çok sevgili
Sevencan: Gönülden seven kimse.
Karissa: Okşamak
Selvican: Selvi gibi uzun boylu olan güzel.
Severcan: Yürekten seven kimse.
Güzelcan: Güzel kimse.
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Zican: Canlı, cana yakın, candan.
Ezcan: Ben canım, ben canlıyım
Sevilcan: "Yürekten sevil" anlamında kullanılan bir ad.
Sevican: Gönülden gelen sevgi.
Karima: Noble, cömert
Sevcan: "Gönülden sev" anlamında kullanılan bir ad.
Aycan: 1.İçi aydınlık 2."Ey sevgili" anlamında kullanılan bir ad.
Sağcan: Sağlıklı kimse.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Karacan: Esmer kimse.
Karaduman: Siyah duman.
Efecan: Hareketli, ele avuca sığmaz, akıllı (afacan)
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Ilgazcan: Akıncı, savaşçı kimse.
Alacan: Henüz olgunlaşmamış dost.
Gökcan: Yeşermiş, taze can, özlemle dolu can
Oğulcan: Çok sevgili çocuk.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Ergincan: Olgun ruhlu kimse.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karim: cömert
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Dirican: Güçlü, canlı kimse.
Kipcan: Canlı, dayanıklı, sağlam kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Türkcan: Sevilen Türk.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karatekin: Esmer kimse.
Ruhcan: Ruh ve can.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Yiğitcan: Güçlü, korkusuz, kahraman kimse.
Tekecan: Mert, sözünün eri olan kimse.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Bican: Cansız.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Barışcan: Barıştan yana olan kimse.
İşcan: Çalışkan, becerikli, iş bilen.
Kartay: Yaşlı, pir.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Darcan: Aceleci, sıkıntılı.
Denizcan: Deniz adamı, denizci.
Tunacan: Görkemli, gösterişli kimse.
Ocan: "O, cana yakın dosttur" anlamında kullanılan bir ad.
Közcan: Samimi, içten kimse.
Arcan: Özü saf, temiz kimse.
Temircan: Güçlü, kuvvetli, sert kimse. - bk. Demircan
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Batıcan: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan kimse.
Ulucan: Erdemli, saygın, yüce kişi.
Karmel: Bağ
Dönmezcan: Sözünden dönmeyen, dediğini yapan, azimli, kişilikli kimse.
Atacan: "Sevgili baba" anlamında kullanılan bir ad.
Yurdacan: Yurda canlılık veren kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Mocan: Soğukkanlı, güçlü, dayanıklı.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Balcan: Bal gibi sevimli ve tatlı olan.
Çevikcan: Kolaylık ve çabuklukla davranan, kıvrak, hareketli kimse.
Erencan: Deneyimli, akıllı kimse.
Timurcan: bk. Demircan
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Duracan: "Yaşasın, uzun ömürlü olsun" anlamında kullanılan bir ad.
Özgürcan: Özgürlüğe düşkün kimse.
Korcan: Kanı sıcak, kanı kaynayan
Torcan: Çekingen, utangaç kimse.
Tokcan: Gönlü tok olan.
Fercan: Güçlü, parlak, canlı kişiliği olan kimse.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
İlcan: Memleketin sevimlisi.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Orcan: Kale veya şehirde bulunanların yakın dostu.
Jacan: Bir Kutsal Kitap adı OnruSint. Jachin
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karlu: Karlı.
Dilercan: İsteyen, dilekte bulunan, dileyen kimse.
Temizcan: İçi temiz olan kimse.
Yurtcan: Ülkesine canlılık katan kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Sercan: Canların özü, canın başı. Sevgili, sevilen.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Oğuzcan: Gerçek dost.
Toycan: Çok genç ve deneyimsiz kimse.
Can: İnsan ve hayvanlarda yaşamı sağlayan ve ilk korunan
Görgüncan: Görgülü, bilgili kimse.
Memucan: yoksul için de geçerlidir hazırlamak
Okcan: Canlı, hareketli, canı tez.
Bağışcan: Başkalarının hatalarını bağışlayan, affeden kimse. Bağış ve Can isimlerinin bir araya gelmesi ile oluşmuştur. Bkz: Bağış ve Can