İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karacabey isminin anlamı: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı. Karacabey ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karacabey İsminin Anlamı Nedir? Karacabey İsminin AnaliziKarsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karine: övme
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karisa: çok sevgili
Karissa: Okşamak
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karyan: karanlık bir
Karima: Noble, cömert
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karmit: Rab `ın bağ
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Abbey: Babası sevinir
Karakız: Esmer kız.
Karis: Grace;
Karnaim: boynuzları
Karmelita: Rab `ın bağ
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Kariina: bulundu
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karessa: çok sevgili
Karadut: Siyah renkli dut.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Muştubey: Müjde veren bey.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Tellibey: Nazlı, alıngan, çabuk küsen bey.
Hürbey: Özgür, bağımsız bey.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Balıbey: Değer verilen olgun bey.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Akbey: Dürüst, doğru kimse.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
İlbey: Egemen olan
Yanbey: Arkadaşı bey olan kimse.
İncebey: Nazik kimse.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Ecebey: Saygın, ileri gelen bey.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Uluğbey: bk. Ulubey
Karsten: İsa şöyle bir
Karasal: Kara ile ilgili.
Ağcabey: Temiz, namuslu, eline ayağına düzgün bey.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Acarbey: Güçlü, cesur, atılgan, becerikli kimse.
Karpos: Kâr
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Umurbey: Görgülü, bilgili bey.
Karluk: Türk boylarından biri.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Özbey: Gerçekten bey olan kimse.
Ziverbey: Süs, bezek.
Çakabey: 11.yy’da İzmir yöresinde beylik kuran Türk Beyi
Karim: cömert
Ölmezbey: Uzun ömürlü bey.
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Tekebey: Mert, sözünün eri olan bey.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Nişanbey: Ünlü, meşhur, tanınmış kimse.
Oğulbey: Beyin oğlu.
Çölbey: Çölde yaşayan bey.
Kareem: Cömert
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Karatekin: Esmer kimse.
Usbey: Akıllı bey.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karlu: Karlı.
Salıkbey: Tavsiye edilen bey.
Satıbey: Kendisini adamış bey.
Aslıbey: Bey soyundan gelen.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Atabey: Selçuklularda şehzadeleri eğitmekle görevli kişilere verilen ünvan
Şahinbey: Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Soylubey: İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen bey.
Kızgınbey: Öfkeli, kızmış bey.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Ulubey: Yüce, saygın, değerli bey.
Barsbey: Yiğit, cesur bey.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Çalıkbey: Sağlığı yerinde olmayan bey.
Kavurtbey: Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman bey.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Alaybey: Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluğun önderi.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karaşın: Esmer.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Güngörbey: Mutluluk, neşe içinde yaşayan bey.
Balbey: Bal gibi tatlı olan bey.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Konurbey: Kahraman, yiğit bey.
Kocabey: Yaşlı, ihtiyar bey.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Tanbey: Şafak gibi aydınlık bey.
Günbey: Güneş gibi ışık ve aydınlık saçan bey.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karacan: Esmer kimse.
Gündüzbey: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan bey.
Gülbey: Gülümseyen bey.
Aydınbey: İleri görüşlü bey.
Balabey: Yüce bey.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek