İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karissa: Okşamak

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karis: Grace;

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karine: övme

Karisa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karyan: karanlık bir

Karnaim: boynuzları

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Kariina: bulundu

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmit: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karima: Noble, cömert

Karessa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Bu listede Karabulut ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Calut: MÖ 11. yüzyılda yaşadığına inanılan Kur’an’da bahsi geçen kafir savaşçı. Hz. Davut tarafından öldürülmüştür. Kuran’da Bakara 249,250,251. ayetlerde geçer.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaduman: Siyah duman.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karsten: İsa şöyle bir

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Mevlut: Doğma, dünyaya gelme ( Mevlid-Mevlüd)

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karlık: Kar kuyusu.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karlu: Karlı.

Karasu: Ağır akan su.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karmel: Bağ

Kareem: Cömert

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Lut: 1. Ürdün ve İsrail arasındaki büyük bir gölün adı. 2. Hz. İbrahim´in yeğeni olan peygamberin adı.

Karındaş: Kardeş.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karim: cömert

Karpos: Kâr

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaşın: Esmer.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karatün: Karanlık gece.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karacan: Esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Bu listede Karabulut ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha