İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karisa: çok sevgili

Karyan: karanlık bir

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karine: övme

Karakız: Esmer kız.

Karessa: çok sevgili

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kariina: bulundu

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karissa: Okşamak

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karis: Grace;

Karadut: Siyah renkli dut.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmit: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karima: Noble, cömert

Bu listede Karabükey ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karındaş: Kardeş.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karlu: Karlı.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Dikey: Dik olarak.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karacan: Esmer kimse.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karpos: Kâr

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Jockey: Tanrı'nın lütfu

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karasu: Ağır akan su.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaduman: Siyah duman.

Kareem: Cömert

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karlık: Kar kuyusu.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karim: cömert

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Key: İran’da efsanevi Keyyaniler Hanedanı´nın padişahlarına verilen unvan.

Karaşın: Esmer.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karsten: İsa şöyle bir

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Görkey: Güzellik.

Karatün: Karanlık gece.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karmel: Bağ

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Bu listede Karabükey ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha