İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karessa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karisa: çok sevgili

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karis: Grace;

Karyan: karanlık bir

Karine: övme

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karakız: Esmer kız.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmit: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Kariina: bulundu

Karadut: Siyah renkli dut.

Karissa: Okşamak

Bu listede Karabükey ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Dikey: Dik olarak.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karmel: Bağ

Karatün: Karanlık gece.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karpos: Kâr

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatekin: Esmer kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karacan: Esmer kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karaşın: Esmer.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Key: İran’da efsanevi Keyyaniler Hanedanı´nın padişahlarına verilen unvan.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaduman: Siyah duman.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karasu: Ağır akan su.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Jockey: Tanrı'nın lütfu

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karlu: Karlı.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Görkey: Güzellik.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karındaş: Kardeş.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karim: cömert

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kareem: Cömert

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Bu listede Karabükey ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha