İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karima: Noble, cömert

Karyan: karanlık bir

Karisa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karine: övme

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karnaim: boynuzları

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karis: Grace;

Karmelita: Rab `ın bağ

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karissa: Okşamak

Karessa: çok sevgili

Karmit: Rab `ın bağ

Karakız: Esmer kız.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Bu listede Karabükey ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karlu: Karlı.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Kareem: Cömert

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karındaş: Kardeş.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Görkey: Güzellik.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karlık: Kar kuyusu.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Jockey: Tanrı'nın lütfu

Karatekin: Esmer kimse.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaduman: Siyah duman.

Karatün: Karanlık gece.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karmel: Bağ

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karasal: Kara ile ilgili.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karaşın: Esmer.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Key: İran’da efsanevi Keyyaniler Hanedanı´nın padişahlarına verilen unvan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karacan: Esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karasu: Ağır akan su.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karim: cömert

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karpos: Kâr

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Dikey: Dik olarak.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Bu listede Karabükey ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha