İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karisa: çok sevgili

Karakız: Esmer kız.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karessa: çok sevgili

Karis: Grace;

Karadut: Siyah renkli dut.

Kariina: bulundu

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karima: Noble, cömert

Karissa: Okşamak

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karnaim: boynuzları

Karyan: karanlık bir

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmit: Rab `ın bağ

Karine: övme

Bu listede Karabükey ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Dikey: Dik olarak.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karasu: Ağır akan su.

Kareem: Cömert

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatekin: Esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karaşın: Esmer.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Key: İran’da efsanevi Keyyaniler Hanedanı´nın padişahlarına verilen unvan.

Karacan: Esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Jockey: Tanrı'nın lütfu

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karlu: Karlı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karındaş: Kardeş.

Karim: cömert

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karatün: Karanlık gece.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karlık: Kar kuyusu.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Görkey: Güzellik.

Karpos: Kâr

Karaduman: Siyah duman.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Bu listede Karabükey ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha