İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karissa: Okşamak

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karakız: Esmer kız.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karisa: çok sevgili

Karima: Noble, cömert

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Suğra: Daha, pek, en küçük.

Karessa: çok sevgili

Karine: övme

Karis: Grace;

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmit: Rab `ın bağ

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Kariina: bulundu

Karnaim: boynuzları

Karadut: Siyah renkli dut.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karyan: karanlık bir

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Bu listede Karabuğra ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kareem: Cömert

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karsten: İsa şöyle bir

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karındaş: Kardeş.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karlu: Karlı.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Tuğra: Osmanlı padişahlarının imza yerine kullandıkları özel biçimi olan simge. Mühür.

Karacan: Esmer kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karmel: Bağ

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Satukbuğra: bk. Satılmış

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karpos: Kâr

Buğra: Erkek deve

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karatekin: Esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karasu: Ağır akan su.

Karaduman: Siyah duman.

Karatün: Karanlık gece.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karim: cömert

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaşın: Esmer.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Bu listede Karabuğra ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha