İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmit: Rab `ın bağ

Karmelita: Rab `ın bağ

Karis: Grace;

Karissa: Okşamak

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karessa: çok sevgili

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karima: Noble, cömert

Karisa: çok sevgili

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karyan: karanlık bir

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karnaim: boynuzları

Karine: övme

Karakız: Esmer kız.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Kariina: bulundu

Bu listede Karabudun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan

Karabey: Esmer, yağız bey.

Kareem: Cömert

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Sadun: Yıldız bilimine göre, uğurlu olan

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

İlbudun: Memleket halkı.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karmel: Bağ

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karatekin: Esmer kimse.

Karim: cömert

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaduman: Siyah duman.

İzbudun: Tarihe geçen millet.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karasu: Ağır akan su.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karlık: Kar kuyusu.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karsten: İsa şöyle bir

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karındaş: Kardeş.

Haldun: Kalp, yürek / Yüreklilik

Okbudun: Okçu millet.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karlu: Karlı.

Budun: Halk, kavim, ulus.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karpos: Kâr

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Akbudun: Temiz, ta­nınmış soydan gelen.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karaşın: Esmer.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karatün: Karanlık gece.

Sağbudun: İyi, temiz, sıcakkanlı halk.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karacan: Esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Bu listede Karabudun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha