İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karadut: Siyah renkli dut.

Karakız: Esmer kız.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karisa: çok sevgili

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Kariina: bulundu

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyan: karanlık bir

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karissa: Okşamak

Karis: Grace;

Karima: Noble, cömert

Karessa: çok sevgili

Karmit: Rab `ın bağ

Karnaim: boynuzları

Karine: övme

Karmelita: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Bu listede Karabudun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karmel: Bağ

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karatekin: Esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karasal: Kara ile ilgili.

Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karaduman: Siyah duman.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karlık: Kar kuyusu.

Kareem: Cömert

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karsten: İsa şöyle bir

Karasu: Ağır akan su.

Karaşın: Esmer.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karındaş: Kardeş.

Akbudun: Temiz, ta­nınmış soydan gelen.

Haldun: Kalp, yürek / Yüreklilik

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karatün: Karanlık gece.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Sadun: Yıldız bilimine göre, uğurlu olan

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Okbudun: Okçu millet.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

İzbudun: Tarihe geçen millet.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Sağbudun: İyi, temiz, sıcakkanlı halk.

Karlu: Karlı.

Karacan: Esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Budun: Halk, kavim, ulus.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karim: cömert

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

İlbudun: Memleket halkı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Bu listede Karabudun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha