İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kariina: bulundu

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karakız: Esmer kız.

Karadut: Siyah renkli dut.

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karessa: çok sevgili

Karine: övme

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karmit: Rab `ın bağ

Karissa: Okşamak

Karis: Grace;

Karyan: karanlık bir

Karnaim: boynuzları

Karima: Noble, cömert

Karisa: çok sevgili

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Bu listede Karabudun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karabudun: Esmer milletten olan.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaduman: Siyah duman.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karasu: Ağır akan su.

Okbudun: Okçu millet.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Feridun: Tek, eşsiz, benzeri olmayan

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kareem: Cömert

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karatün: Karanlık gece.

Karaşın: Esmer.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Akbudun: Temiz, ta­nınmış soydan gelen.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Sağbudun: İyi, temiz, sıcakkanlı halk.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karpos: Kâr

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karlık: Kar kuyusu.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Sadun: Yıldız bilimine göre, uğurlu olan

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

İzbudun: Tarihe geçen millet.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karim: cömert

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karsten: İsa şöyle bir

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karmel: Bağ

Karlu: Karlı.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karatekin: Esmer kimse.

İlbudun: Memleket halkı.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Budun: Halk, kavim, ulus.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karacan: Esmer kimse.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Haldun: Kalp, yürek / Yüreklilik

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Bu listede Karabudun ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha