İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karaboğa isminin anlamı: Güçlü, kuvvetli esmer kimse. Karaboğa ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karaboğa İsminin Anlamı Nedir? Karaboğa İsminin AnaliziKarmelita: Rab `ın bağ
Karis: Grace;
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Kariina: bulundu
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karisa: çok sevgili
Karima: Noble, cömert
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karessa: çok sevgili
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karmit: Rab `ın bağ
Karnaim: boynuzları
Karissa: Okşamak
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karyan: karanlık bir
Karakız: Esmer kız.
Karine: övme
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Toyboğa: Güçlü, kuvvetli, deneyimsiz kimse.
Kızılboğa: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karatün: Karanlık gece.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Doğa: Tabiat
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Karlu: Karlı.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tanboğa: Şafak gibi aydınlık, güçlü insan
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Yelboğa: Rüzgâr gibi hareketli ve güçlü kimse.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Erboğa: Boğa gibi güçlü erkek.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Kartay: Yaşlı, pir.
Arıboğa: Çalışkan kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Dalboğa: Koruyucu yürekli kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Boğa: 1. Damızlık erkek sığır. 2. Bal yapan dişi arı.
Karmel: Bağ
Esenboğa: Sağlıklı, salim, rahat, güçlü kimse.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Karpos: Kâr
Tayboğa: Güçlü kuvvetli çocuk.
Karatekin: Esmer kimse.
Arıkboğa: bk. Arıboğa
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Özdoğa: Gerçek doğa.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kareem: Cömert
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Karluk: Türk boylarından biri.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Karındaş: Kardeş.
Tunçboğa: Sağlam, güçlü olan kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kırboğa: Güçlü, kuvetli yaşlı kimse.
İlboğa: Ülkenini en güçlü kimsesi.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karim: cömert
Karlık: Kar kuyusu.
Yavuzboğa: Cesur, güçlü kimse.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Ayboğa: "Ey güçlü kimse" anlamında kullanılan bir ad.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.
Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek
Karabükey: Güçlü güreşçi.
İzboğa: Güçlü, kuvvetli bir iz bırakan kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Tümenboğa: Çok güçlü ve kuvvetli.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Çoğa: 1. Çocuk. 2. Yavru.
Gürboğa: Güçlü ve kuvvetli kimse.
Karsten: İsa şöyle bir
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Karayağız: Koyu esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Taşboğa: Taş gibi sert, boğa gibi güçlü kimse.
Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk
Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.
Özboğa: Gerçekten güçlü, kuvvetli olan kimse.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Koçboğa: Güçlü, kuvvetli kimse.
Yağızboğa: Güçlü, esmer kimse.
Yahşiboğa: İyi, güzel, güçlü kimse.