İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karabey isminin anlamı: Esmer, yağız bey. Karabey ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karabey İsminin Anlamı Nedir? Karabey İsminin AnaliziKarnaim: boynuzları
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karis: Grace;
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karmelita: Rab `ın bağ
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Kariina: bulundu
Karima: Noble, cömert
Karakız: Esmer kız.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karisa: çok sevgili
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karmit: Rab `ın bağ
Karine: övme
Karyan: karanlık bir
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karissa: Okşamak
Abbey: Babası sevinir
Karessa: çok sevgili
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Erdibey: Olgun, ermiş, saygın bey.
Karmel: Bağ
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Hanbey: Hükümdar ve bey.
Oğulbey: Beyin oğlu.
Atabey: Selçuklularda şehzadeleri eğitmekle görevli kişilere verilen ünvan
Konurbey: Kahraman, yiğit bey.
Çölbey: Çölde yaşayan bey.
Tekbey: Biricik, eşsiz bey.
Kartay: Yaşlı, pir.
Yanbey: Arkadaşı bey olan kimse.
Karasu: Ağır akan su.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Aslıbey: Bey soyundan gelen.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Kavurtbey: Heybetli, gösterişli, cesur, yiğit, kahraman bey.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.
Karpos: Kâr
Batıbey: Üstün gelen, gücü yeten, galip olan bey.
Karim: cömert
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Umurbey: Görgülü, bilgili bey.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karlu: Karlı.
Satıbey: Kendisini adamış bey.
Gülbey: Gülümseyen bey.
Çakırbey: Yiğit, cesur, gözü pek bey.
Güngörbey: Mutluluk, neşe içinde yaşayan bey.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Balbey: Bal gibi tatlı olan bey.
Balabey: Yüce bey.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karasal: Kara ile ilgili.
Usbey: Akıllı bey.
Ulubey: Yüce, saygın, değerli bey.
Akabey: Saygıdeğer, varlıklı bey.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Akbey: Dürüst, doğru kimse.
Alaybey: Herhangi bir törende veya gösteride yer alan topluluğun önderi.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.
Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.
Tanbey: Şafak gibi aydınlık bey.
Karlık: Kar kuyusu.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Aydınbey: İleri görüşlü bey.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Uğurlubey: Uğurlu bey.
Jobey: Hükümlü, hasta
İnalbey: Kendisine inanılan, güvenilen bey.
Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.
Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.
Kocabey: Yaşlı, ihtiyar bey.
Hürbey: Özgür, bağımsız bey.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Salıkbey: Tavsiye edilen bey.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tosunbey: Sağlıklı, tıknaz bey.
İncebey: Nazik kimse.
Erbey: Yiğit, cesur hükümdar, bey.
Soylubey: İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen bey.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Gündüzbey: Gündüz gibi aydınlık ve ışık saçan bey.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Sayınbey: Değerli, saygın bey.
Karındaş: Kardeş.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Kareem: Cömert
Tellibey: Nazlı, alıngan, çabuk küsen bey.
Nişanbey: Ünlü, meşhur, tanınmış kimse.
Özbey: Gerçekten bey olan kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Canbey: Şirin, tatlı bey.
Aybey: Ay gibi güzel olan yakışıklı bey.
Muştubey: Müjde veren bey.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Şahinbey: Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Koçubey: Koçu arabasını kullanan kişi.
Kızgınbey: Öfkeli, kızmış bey.
Ulakbey: Yardım eden, yardımcı olan bey.
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Ziverbey: Süs, bezek.
Doğanbey: Doğan, dünyaya gelen bey.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan