İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karabay isminin anlamı: Esmer, yağız kimse. Karabay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karabay İsminin Anlamı Nedir? Karabay İsminin AnaliziKarye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karmelita: Rab `ın bağ
Karyan: karanlık bir
Karessa: çok sevgili
Karis: Grace;
Karima: Noble, cömert
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karissa: Okşamak
Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Karakız: Esmer kız.
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Karadut: Siyah renkli dut.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karine: övme
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karisa: çok sevgili
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karnaim: boynuzları
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karmit: Rab `ın bağ
Kariina: bulundu
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karatün: Karanlık gece.
Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tanbay: Şafak gibi aydınlık insan.
Oğuzbay: Gerçek dost.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karaduman: Siyah duman.
İlbay: Vali.
Yurtbay: Ülkenin zengini olan kimse.
Turbay: Genç kimse.
Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.
Mutlubay: Mutlu kimse.
Üstünbay: Seçkin, başarılı kimse.
Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.
Başbay: Zenginlerin önde geleni.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Kırbay: Yaşlı, ak sakallı kimse.
Bayrubay: Eskiden beri varlıklı olan kimse.
Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.
Karasu: Ağır akan su.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan
Karaçay: Bir Türk kavminin adı.
Erginbay: Olgun ve saygıdeğer kimse.
Tendübay: Yiğit, cesur kimse.
Kareem: Cömert
Şarbay: Kentli, şehirli kimse.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Kartal: Yırtıcı bir tür kuş
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Sungurbay: Doğan kuşu gibi güçlü kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş
Canbay: Özü zengin, gönlü tok olan kimse.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Umurbay: Görgülü, bilgili, saygın kişi.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Nişanbay: Ünlü, meşhur, tanınmış kimse.
Karakan: Bir tür dağ ağacı.
Saybay: Sayılan, hürmet edilen bey.
Özgebay: İyi, güzel, yürekli erkek.
Özbay: Gerçekten zengin olan kimse.
Güçlübay: Güçlü kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Barsbay: Yiğit, cesur bey. bk. Barsbey
Bilbay: "Ey varlıklı kimse, bunu bil!" anlamında kullanılan bir ad.
Çağbay: Çağın zengini olan kimse.
Durubay: Özü temiz zengin kişi.
Ançıbay: Avcı bey.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Kambay: Hekim, tabip.
Kartay: Yaşlı, pir.
Şenbay: Sevinçli, mutlu, varlıklı kimse.
Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan
Karlukhan: Karluk boyunun hanı.
Subay: Silahlı kuvvetlerde asteğmenden orgeneral veya oramirale kadar rütbedeki asker.
Tekbay: Çok değerli, eşsiz, saygın kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karabey: Esmer, yağız bey.
Usbay: Akıllı, saygın kişi.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Yılbay: Yılın zengini olan kimse.
Gedikbay: AYrıcalıklı kimse.
Tuğbay: Eskiden tugay komutanlığı yapan albay.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Tümbay: Gerçekten zengin olan kimse.
Karabay: Esmer, yağız kimse.
Gürbay: Güçlü ve kuvvetli zengin.
Keleşbay: 1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır kimse.
Şanlıbay: Tanınmış, ünlü kimse.
Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.
Aybay: "Ey bey!" anlamında kullanılan bir ad.
Uçbay: Son derece zengin olan kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
Uğurlubay: Uğurlu- kimse.
Sarıbay: Sarışın kimse.
Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.
Tolunbay: Ayın on dördü gibi güzel olan kimse.
Tolonbay: bk. Tolunbay
Karabükey: Güçlü güreşçi.
Karaçar: Kötü ruhlar.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Balbay: Bal-bay.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Acabay: Aca ve bay sözlerinden oluşan bir ad.