İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?
Karabay isminin anlamı: Esmer, yağız kimse. Karabay ismi Türkçe kökenli bir Erkek ismidir.
Karabay İsminin Anlamı Nedir? Karabay İsminin AnaliziKarmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.
Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.
Karnaim: boynuzları
Karakız: Esmer kız.
Karlyn: Freeman, adam, Ahbap
Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.
Karis: Grace;
Karmelita: Rab `ın bağ
Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.
Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.
Karisa: çok sevgili
Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).
Karadut: Siyah renkli dut.
Kareena: saf, masum, f arkadaşım
Karyan: karanlık bir
Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.
Kariina: bulundu
Karmit: Rab `ın bağ
Karessa: çok sevgili
Karissa: Okşamak
Karima: Noble, cömert
Karine: övme
Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.
Karaoğlan: Esmer renkli çocok.
Barsbay: Yiğit, cesur bey. bk. Barsbey
Bulgubay: Anlayışlı zengin.
Karasal: Kara ile ilgili.
Oğuzbay: Gerçek dost.
Turbay: Genç kimse.
Sayılbay: Değerli, saygın kimse.
Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.
Karamut: Kara baht, kötü şans.
Ançıbay: Avcı bey.
Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.
Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.
Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.
Güçlübay: Güçlü kimse.
Balbay: Bal-bay.
Sonbay: Sonuncu, son doğan kimse.
Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.
Kayrabay: İyiliksever, saygın kimse.
Subay: Silahlı kuvvetlerde asteğmenden orgeneral veya oramirale kadar rütbedeki asker.
Ulubay: Yüce, saygın, erdemli kişi.
Tunçbay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.
Börübay: Güçlü, kuvvetli kimse.
Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.
Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.
Özgebay: İyi, güzel, yürekli erkek.
Ecebay: İleri gelen, saygın, zengin kimse.
Karakurt: Deneyimli esmer kimse.
Yalazabay: Alevli, coşkun kimse.
Tekebay: Mert, sözünün eri olan kimse.
Umurbay: Görgülü, bilgili, saygın kişi.
Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.
Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.
Üründübay: Seçkin nitelikli, saygın kimse.
Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.
Şahinbay: Şahin gibi güçlü, yiğit kimse.
Abay: Beceri. Seziş, anlayış. Büyük erkek kardeş.
Kambay: Hekim, tabip.
Tanbay: Şafak gibi aydınlık insan.
Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.
Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.
Buyrukbay: Buyruk veren zengin.
Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.
Dikbay: Sert, aksi zengin kimse
Yağızbay: Esmer kimse.
Karabudun: Esmer milletten olan.
Yavuzbay: Cesur, güçlü kimse.
Salurbay: Eli kılıç tutan bey.
Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.
Mengübay: Ölümsüz kimse.
Karındaş: Kardeş.
Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.
Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.
Uzbay: İyi, becerikli, temiz, akıllı ve saygın kişi.
Tolonbay: bk. Tolunbay
Işınbay: Ay gibi parlak yüzlü kimse.
İncebay: Nazik, kibar kimse.
Üstünbay: Seçkin, başarılı kimse.
Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.
Bozbay: Yiğit ve delikanlı olan zengin kimse.
Bekbay: Güçlü ve varlıklı olan kimse.
Bayrubay: Eskiden beri varlıklı olan kimse.
Orbay: Ordu komutanı
Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.
Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.
Keleşbay: 1. Güzel, yakışıklı kimse. 2. Yiğit, cesur, bahadır kimse.
Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.
Karatün: Karanlık gece.
Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.
Günbay: Zenginlik içinde geçen gün.
Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.
Şanlıbay: Tanınmış, ünlü kimse.
Çağbay: Çağın zengini olan kimse.
Mutlubay: Mutlu kimse.
Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.
Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.
Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.
Kanbay: Kanmış, doymuş, varlıklı kimse.
Edgübay: İyi zengin.
Uçbay: Son derece zengin olan kimse.
Karlık: Kar kuyusu.
Bengibay: Sonsuza dek varlıklı olarak kalacak olan.
Binbay: Çok zengin kimse.
Esenbay: Sağlıklı, rahat kimse.
Atambay: "Atam beydir" anlamında kullanılan bir ad.
Usbay: Akıllı, saygın kişi.
Saybay: Sayılan, hürmet edilen bey.
Yurtbay: Ülkenin zengini olan kimse.
Altınbay: Üstün nitelikli, değerli kimse.
Şarbay: Kentli, şehirli kimse.
Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.
Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.
Yelbay: Rüzgârlı havayı seven kimse.
Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.
Gülbay: Gül-bay.
Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.
Soylubay: İyi tanınmış, köklü bir aileden gelen kimse.
Kartay: Yaşlı, pir.
Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.