İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karnaim: boynuzları

Karima: Noble, cömert

Karmit: Rab `ın bağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karyan: karanlık bir

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karessa: çok sevgili

Karissa: Okşamak

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karis: Grace;

Karmelita: Rab `ın bağ

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karisa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karine: övme

Kariina: bulundu

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karakız: Esmer kız.

Bu listede Karabatak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karacan: Esmer kimse.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Omurtak: Küçük kartal.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Atak: 1. Dışa dönük, canlı, girişken. 2. Eli açık, cömert. 3. Atıcı, nişancı.

Otak: Büyük ve süslü çadır. - bk. Otağ

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Çıtak: 1. Dağlı, dağlarda yaşayan. 2. Köylü. 3. Yabancı, göçmen. 4. Kavgacı, inatçı, huysuz. 5. Açıkgöz, kurnaz. 6. İyi giyinmiş, yakışıklı delikanlı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kortak: Güzel, gösterişli, endamlı.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karlu: Karlı.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karatekin: Esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karatün: Karanlık gece.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karasu: Ağır akan su.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Müştak: Özleyen, göreceği gelen, can atan.

Kareem: Cömert

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karsten: İsa şöyle bir

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karındaş: Kardeş.

Karmel: Bağ

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karlık: Kar kuyusu.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karaşın: Esmer.

Karim: cömert

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Artak: Güneşi arzulayan, güneşe hasret

Karpos: Kâr

Koytak: Rüzgâr almayan çukur yer.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Kartay: Yaşlı, pir.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karaduman: Siyah duman.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Bu listede Karabatak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha