İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karnaim: boynuzları

Karmelita: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Karyan: karanlık bir

Karmit: Rab `ın bağ

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karadut: Siyah renkli dut.

Karisa: çok sevgili

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karis: Grace;

Karissa: Okşamak

Karine: övme

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karessa: çok sevgili

Kariina: bulundu

Karakız: Esmer kız.

Bu listede Karabatak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karim: cömert

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karık: 1. Bağ ve bahçelerde sebze ekmek için ayrılan bölümler. 2. Karışık, karışmış.

Karsten: İsa şöyle bir

Karlu: Karlı.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Koytak: Rüzgâr almayan çukur yer.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Karpos: Kâr

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Omurtak: Küçük kartal.

Müştak: Özleyen, göreceği gelen, can atan.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karlık: Kar kuyusu.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Çıtak: 1. Dağlı, dağlarda yaşayan. 2. Köylü. 3. Yabancı, göçmen. 4. Kavgacı, inatçı, huysuz. 5. Açıkgöz, kurnaz. 6. İyi giyinmiş, yakışıklı delikanlı.

Karaboğa: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Karaoğlan: Esmer renkli çocok.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Karatün: Karanlık gece.

Karapars: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karapet: Güneş ışıklarının efendisi, güneş

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Kargınalp: Coşkulu, taşkın, hareketli yiğit.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Karatekin: Esmer kimse.

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Karaşın: Esmer.

Karındaş: Kardeş.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karakan: Bir tür dağ ağacı.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Karacan: Esmer kimse.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Kareem: Cömert

Artak: Güneşi arzulayan, güneşe hasret

Otak: Büyük ve süslü çadır. - bk. Otağ

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Atak: 1. Dışa dönük, canlı, girişken. 2. Eli açık, cömert. 3. Atıcı, nişancı.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karmel: Bağ

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Kortak: Güzel, gösterişli, endamlı.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karabey: Esmer, yağız bey.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karasu: Ağır akan su.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karasal: Kara ile ilgili.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Karaduman: Siyah duman.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Bu listede Karabatak ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha