İsminize en uygun ismi bulmak ister misiniz?

Karissa: Okşamak

Karis: Grace;

Karsel: Karın erimesiyle oluşan sel.

Kardan: Kar gibi, ak, beyaz, temiz, saf.

Karisa: çok sevgili

Karanfil: Güzel renkli çiçekler açan bir süs bitkisi.

Karsu: Kar suyu, baharda dağların zirvesinden eriyerek akan su.

Karmit: Rab `ın bağ

Karlyn: Freeman, adam, Ahbap

Karyan: karanlık bir

Karine: övme

Kareena: saf, masum, f arkadaşım

Karessa: çok sevgili

Karadut: Siyah renkli dut.

Karye: Köy. Kasabadan küçük olan yerleşim yeri. Kuran’da bir çok ayette geçmektedir (Örn: Bakara 58, 259).

Kariina: bulundu

Karaca: 1. Geyikgillerden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı. 2. Esmer.

Karmelita: Rab `ın bağ

Karima: Noble, cömert

Karyağdı: Karlı günde doğan beyaz tenli kız çocuklarına verilen bir ad.

Karmen: Kırmızböceğinden elde edilen parlak kırmızı saydam boya ve bu boyanın rengi.

Karnaim: boynuzları

Karakız: Esmer kız.

Bu listede Karabaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

Karlık: Kar kuyusu.

Karabuğra: Deve gibi boylu boslu olan kimse.

Karpos: Kâr

Karayel: Kuzeybatıdan esen, genellikle soğuk yel.

Demirbaş: Başı demir gibi sağlam olan kimse.

Karakaya: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Karamürsel: 1. Marmara Denizi kıyılarında işleyen küçük teknelere verilen ad. 2. Marmara bölgesinde Kocaeli’nin ilçe merkezi.

Karabudun: Esmer milletten olan.

Karakoyun: Uysal, ılımlı esmer kimse.

Karadoğan: Esmer olarak dünyaya gelen.

Karamık: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı. - bk. Karamuk

Kareem: Cömert

Kara: 1. En koyu renk, siyah. 2. Zenci, esmer.

Karadağ: Bulutlarla kaplı dağ.

Sübaş: Askerin başı, komutan. - bk. Sübaşı

Karademir: Güçlü, kuvvetli esmer kimse.

Kartay: Yaşlı, pir.

Karatün: Karanlık gece.

Karlukhan: Karluk boyunun hanı.

İlbaş: Bir ülkenin başı, hükümdar.

Altınbaş: Üstün nitelikli, değerli kimse.

Okbaş: Usta ok atıcısı.

Karakoca: 1. Saçı sakalı ağarmayan yaşlı adam. 2. Büyümeden yaşlanan kavruk ağaç.

Karakurt: Deneyimli esmer kimse.

Yücebaş: Yüksek, büyük, ulu kimse.

Karabay: Esmer, yağız kimse.

Karaçay: Bir Türk kavminin adı.

Karahan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.

Karacan: Esmer kimse.

Karabaş: 1. Hiç evlenmemiş erkek, bekâr. 2. Evlenmeyen rahip. 3. Kışa dayanıklı sert buğday.

Karmel: Bağ

Karlu: Karlı.

Gürbaş: Güçlü, kuvvetli kimse.

Gedikbaş: Ayrıcalıklı kimse.

Karakalpak: Orta Asya´da yaşayan bir Türk boyu.

Karaalp: Esmer, kara yağız yiğit.

Karacakurt: Yaşlı ve deneyimli esmer kimse.

Karabulut: Koyu esmer renkte büyük yağmur bulutu.

Bozbaş: Yiğit delikanlı.

Arıbaş: Dürüst, güvenilir kimse.

Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.

Karacı: 1. Gönül alan. 2. Gözetleyici.

Karan: 1. Kahraman, yürekli. 2. Karanlık.

Karasüyek: Eski Türklerde soylular karşıtı olan halk katmanı.

Karasu: Ağır akan su.

Karamut: Kara baht, kötü şans.

Karluk: Türk boylarından biri.

Karasungur: Soğukkanlı, sakin esmer kimse.

Doğanbaş: Doğan, dünyaya gelen kimse.

Baybaş: Zengin, ileri gelen, saygın kimse.

Balıbaş: Ermiş kimse.

Karabörü: İşini iyi bilen esmer kimse.

Karaörs: Kuvveti, güçlü kimse.

Karakaş: Gür ve kara kaşları olan kimse.

Karcan: Esmer kimse. bk. Karacan

Karhan: Tarihte bazı kavimlerde hanlara verilen san.- bk. Karahan

Karabet: Yakınlık, hısımlık, akrabalık.

Kocabaş: Yaşlı, saygın kimse.

Kardelen: Karda yaşayabilen çiçek

Karanbay: Kahraman, yürekli kimse.

Karakoç: Delikanlı, yiğit esmer kimse.

Karim: cömert

Çelikbaş: Güçlü, kuvvetli kimse.

Aybaş: "Ey lider, önder!" anlamında kullanılan bir ad.

Karamuk: Dağlarda kendi kendine biten ve ilkbaharda çiçek açan, saçma büyüklüğünde, üzüm biçiminde meyveleri olan dikenli bir bitki, çalı.

Dikbaş: İnatçı, dik kafalı, direngen, gururlu kimse.

Kargın: 1. Taşkın su. 2. Bol, çok. 3. Doymuş, tok. 4. Erimiş buz ve kar parçalarının oluşturduğu akarsu. 5. Çağlayan.

Oğulbaş: İlk doğan erkek çocuk.

Diribaş: Açıkgöz, kurnaz.

Karakuş: Kartal cinsindan kuşlara verilen genel ad.

Karatan: Şafak sökmeden önceki alaca karanlık.

Karındaş: Kardeş.

Erbaş: İhtiyaçları devletçe karşılanan onbaşı ve çavuş rütbesindeki asker.

Sezginbaş: Sezme yeteneği olan, duygulu, anlayışlı.

Ulubaş: Yüce, saygın kişi.

Karaman: 1. Esmer, kara yağız insan. 2. Güneybatıdan esen yel.

Karabuğday: Tohumları için yetiştirilen bir yıllık bitki.

Karabükey: Güçlü güreşçi.

Arbaş: Sarışın, mavi gözlü kimse.

Karaçelik: Kuvvetli, güçlü esmer kimse.

Karin: Yakın. Yakınında olan. Yakın dost. Nail olan. Hısım komşu. Kuran’da geçmektedir. (Kaf 23-27). Japonca anime ve manga serisi Naruto’da kurgusal bir karakterdir.

Tekebaş: Mert, sözünün eri olan kimse.

Karanalp: Kara yağız, kahraman yiğit.

Karaer: Kara yağız, esmer yiğit.

Kartekin: Kar gibi saf, temiz kimse.

Karadeniz: Türkiye´nin kuzeyindeki büyük deniz.

Karun: Çok zengin kimse. Kur’an’da kendisinden çok zengin olarak söz edilen ve bütün mal varlığı bir anda yok olan kişi. Kuran’da Ankebut 24, Mu’min 39, Kasas 76 ve 79. ayetlerde geçer.

Kardeş: 1. Aynı ana babadan doğmuş veya ana babadan biri ayrı olan çocukların birbirine göre adı. 2. Çok yakın arkadaş, dost.

Kartal: Yırtıcı bir tür kuş

Karaduman: Siyah duman.

Karataş: Siyah taş, hacerülesvet.

Kargı: 1. Eskiden silah olarak kullanılan, ucu sivri demirli, ağaçtan yapılmış uzun sırık. 2. Kamış, saz.

Karsten: İsa şöyle bir

Karayağız: Koyu esmer kimse.

Karaçar: Kötü ruhlar.

Karatekin: Esmer kimse.

Özbaş: Gerçek önder, kılavuz.

Karacabey: 1. Esmer bey. 2. Kahramanlığıyla ün salmış bir Türk komutanı.

Karabatak: 1. Balıkla beslenen, gagası uzun ve sivri kara tüylü bir deniz kuşu. 2. Geleceğini düşünmeden yaşayan, savurgan.

Karakucak: 1. Sarılma, kucaklama, kavrama, tutuşma. 2. En eski Türk güreş biçimi.

Bu listede Karabaş ismine uygun kız isimleri listelenmektedir. İsim hakkında daha fazla bilgi almak için ismin detayına bakabilirsiniz.

zeynep ecrin esila sude eymen elif erva zehra mina mihrimah azra eslem tuana aleyna arya nazende miray talha